Podatki od nieruchomości są ważnym źródłem dochodów władz lokalnych i stanowych. W roku podatkowym 2018 (ostatni rok dostępnych danych) podatki od nieruchomości wygenerowały 31.1 proc. łącznych dochodów podatków stanowych i lokalnych w Stanach Zjednoczonych oraz 71.7 proc. podatków lokalnych. Samorządy lokalne w dużej mierze polegają na podatkach od nieruchomości w celu finansowania szkół, dróg, departamentów policji, straży pożarnej i ratownictwa medycznego oraz innych usług.
W roku podatkowym 2018 władze stanowe i lokalne pobrały średnio $1,675 z podatków od nieruchomości na mieszkańca w całym kraju, ale wpływy te różnią się znacznie w zależności od stanu. Najwyższe stanowe i lokalne podatki od nieruchomości na mieszkańca odnotowuje się w Dystrykcie Kolumbii ($3,740), następnie w New Jersey ($3,378), New Hampshire ($3,362), Connecticut ($3,107) i Vermont ($2,738). Najniższe w Alabamie ($598), Oklahomie ($771), Arkansas ($776), Tennessee ($799) i Nowym Meksyku ($832).
W Illinois suma ta w roku podatkowym 2018 wyniosła $2,277 dolarów – to ósmy najwyższy poziom wśród wszystkich 50 stanów – wynika z nowej analizy Tax Foundation.
Podatki od nieruchomości różnią się nie tylko w zależności od stanu, ale także w obrębie poszczególnych stanów. Ważne jest, aby pamiętać, że kwota zapłaconego podatku od nieruchomości jest z grubsza współmierna do wartości dostępnych świadczeń publicznych. Usługi publiczne na wysokim poziomie sprawiają, że dane rejony stają się bardziej pożądane, zwiększając tym samym wartość nieruchomości. W związku z tym wyższe podatki od nieruchomości występują zwykle na obszarach miejskich i obszarach o wyższych dochodach.
jm
