Miasto Evansville, polozone na poludniu stanu Indiana jest jednym z wiekszych osrodkow przemyslowych. Rozwoj swoj Evansville zawdziecza rzece Ohio, glownej arterii komunikacji wodnej polnocno wschodniej czesci Stanow Zjednoczonych. Rzeka Ohio uwazana jest rowniez za muzeum mostow. Wsrod tych "muzealnych obiektow" znajduje sie kilka, ktore budowal Modrzejewski.
Wraz z rozwojem przemyslu, komunikacji drogowej i kolejowej wzrastala potrzeba budowy polaczenia drogowego z Evansville na poludnie. Evansville nazywane jest "The Gateway to the South", (Brama Poludnia). Spelniajace te funkcje promy rzeczne stawaly sie niewystarczajace, powolne i czasochlonne. Pierwsze plany budowy mostu w Evansville opracowano juz w koncu ubieglego wieku. Po zakonczeniu pierwszej wojny swiatowej wzrastajace znaczenie samochodu bylo dodatkowym bodzcem rozbudowy systemu drogowego. Kilka lat trwaly pertraktacje z rzadem federalnym dotyczace lokalizacji mostu, wysokosci jezdni ponad poziomem wody, lokalizacji filarow mostowych w korycie rzeki, planow finansowania tego projektu.
W wyniku kilkuletnich pertraktacji zdecydowano, ze polowe kosztow poniosa stany Indiana i Kentucky, reszte pokryc mieli uzytkownicy mostu. Wedlug wstepnych obliczen most mial byc platnym przez okres okolo 10 lat. Most laczyc mial Henderson w stanie Kentucky z Evansville w stanie Indiana. Rzeka Ohio stanowi naturalna granice miedzy Kentucky i Indiana. W okolicy planowanego mostu granica ta na krotkim odcinku biegnie na polnoc od koryta rzecznego. Stad tez administracja i utrzymaniem mostu zajmuje sie wydzial komunikacji stanu Kentucky.
We wrzesniu 1928 roku opracowanie projektu budowy mostu zlecono firmie Modrzejewskiego, Modjeski & Masters. Lokalna prasa podawala obszerny zyciorys Modrzejewskiego, podkreslajac jego polskie pochodzenie i europejskie wyksztalcenie. Pisano, ze Modrzejewski byl jednym z najslynniejszych amerykanskich ekspertow budowy mostow. Prasa podawala, ze Modrzejewski projektowal i budowal 42 roznego rodzaju mosty na sume ponad dwustu milionow dolarow na kontynencie Polnocno Amerykanskim, od Alaski do Meksyku. W tym czasie Modrzejewski nadzorowal budowe gigantycznego mostu laczacego San Francisco z Oakland. Dziennik Evansville pisal, ze jako budowniczy mostow Modrzejewski byl rowniez artysta, ktory widzial realizacje swych marzen w betonie i stali; czesto byl to niewidzialny most laczacy serca ludzkie.
Budowe mostu rozpoczeto w styczniu 1931 roku i ukonczono z koncem czerwca 1932 roku. Calkowita dlugosc mostu wynosi 5400 stop. Rozpietosc przesel rzecznych waha sie od 600 do 720 stop. Fundamenty filarow mostowych wznoszone metoda kesonowa oparto na podlozu skalnym, 114 stop ponizej poziomu rzeki. Filary mostu siegaja wysokosci 170 stop, znaczna ich czesc znajduje sie ponizej poziomu wody. Stalowe kratownice mostu o wysokosci stu stop montowano metoda wspornikowa aby uniknac budowy kosztownych rusztowan w korycie rzecznym. Metoda ta umozliwiala rowniez swobodny przeplyw barek rzecznych. Elementy konstrukcyjne dowozono droga wodna ze stalowni Pitsburga. Przy uzyciu specjalnych dzwigow montowano stalowa konstrukcje mostu z filara posrodku rzeki posuwajac sie w strone nadbrzeznych przyczolkow mostowych. Pomalowane (na okres budowy) na kolor pomaranczowy kratownice mostu wzbudzaly sensacje wsrod okolicznych mieszkancow i zapewnialy realizacje tego dlugo oczekiwanego polaczenia.
Koszt budowy oceniano poczatkowo na cztery miliony dolarow. Z uwagi na istniejacy kryzys ekonomiczny, ktory rozpoczal sie w 1928 roku, koncowy koszt budowy mostu byl prawie o polowe nizszy. Budowe ukonczono bez powaznych wypadkow, wyjatkowy to przypadek przy tego rodzaju przedsiewzieciach.
Imponujaca uroczystosc otwarcia mostu trwala trzy dni: 3, 4 i 5 lipca 1932 roku. O rozmachu uroczystosci swiadczy fakt, ze komitet organizacyjny tej imprezy liczyl sobie 525 osob. Czescia obchodow byla parada obrazujaca ewolucje srodkow komunikacji od najstarszych uzytecznych pojazdow drogowych do najnowoczesniejszych samochodow, lodzi i samolotow. Program rozrywkowy obejmowal wystepy znakomitych artystow, koncert symfonicznej orkiestry miasta Evansville, pokazy ogni sztucznych, uroczysty bankiet na kilka tysiecy osob i wybor "Krolowej Mostu".
W obecnosci szescdziesieciotysiecznego tlumu otwarcia mostu dokonali gubernatorzy stanow Indiana i Kentucky w asyscie licznych reprezentantow zycia politycznego i spolecznego regionu. W swych przemowieniach podkreslali oni znaczenie mostu dla wzrostu przyjazni miedzy mieszkancami graniczacych stanow.
W pamieci trwaly wspomnienia tragicznej amerykanskiej wojny domowej miedzy Polnoca a Poludniem, stad tez mowcy podkreslali koniecznosc wzajemnej tolerancji i zrozumienia. Most ten nazwano symbolem zjednoczenia Polnocy i Poludnia, symbolem jednosci ludzi, ktorzy dzis maja te same idealy, te same zasady, te same aspiracje. Apelowano do obecnych i przyszlych pokolen o budowe mostow rozsadku i przyjazni prowadzacej od barbarzynstwa do cywilizacji, z ciemnosci do swiatla, z ignorancji do nauki. Konieczna, argumentowano, jest budowa mostow miedzy narodami. Nowa szkola jest niezbedna do zrozumienia i przystosowania sie do raptownie zmieniajacych sie ukladow spolecznych. Program uroczystosci stwierdzal, ze most ten reprezentuje nowy rodzaj piekna. Piekna, ktore zrodlo swe ma w maszynie, nowej formie, ktora obrazuje ducha wspolczesnych czasow. Rudolf Modrzejewski bral udzial w tych uroczystosciach wraz ze swym wspolnikiem Frank Masters. Wczesniej niz przewidywano, w 1941 roku splacone zostalo zadluzenie i zniesiono oplate za przejazd przez most.
Z biegiem lat wzrastalo natezenie ruchu. Dwupasmowy most stal sie waskim gardlem tego waznego polaczenia komunikacyjnego miedzy Chicago a Nashville w stanie Tennessi. Zdecydowano, ze rozwiazaniem bylaby budowa drugiego, rownolegle polozonego mostu. Latem 1960 roku doszlo do porozumienia, polowe kosztow mial pokryc rzad federalny, pozostala czesc pokryc mialy fundusze stanow Indiana i Kentucky.
Pomimo uplywu kilkudziesieciu lat od czasu realizacji projektu Modrzejewskiego, pomimo znacznego postepu technologii budowlanej, rozwiazanie Modrzejewskiego bylo genialnym. Nie trzeba bylo nic zmieniac. Nowy most budowano dokladnie wedlug planow i specyfikacji naszego rodaka. Most Modrzejewskiego przeznaczono dla ruchu w kierunku polnocnym, nowe przesla dla ruchu w kierunku poludniowym.
Nowy most oddany do ruchu w maju 1969 roku nazwano Golden Star Memorial Bridge dla uczczenia pamieci 1,700 poleglych w Wietnamie mieszkancow stanow Indiana i Kentucky. W uroczystosciach otwarcia nowego mostu honorowa role spelnialy rodziny poleglych w tym azjatyckim konflikcie.
Rudolf Modrzejewski byl Polakiem z krwi i kosci; urodzil sie w Krakowie, ale o ile mi wiadomo nie ma tam zadnej ulicy czy tez znaczka przypominajacych tego niezwyklego inzyniera. Jest to honorowa powinnosc, ktora oczekuje realizacji.
