Nowy Kodeks Celny wszedl w zycie na poczatku biezacego roku i wydawac by sie moglo, ze wszystko jest juz znane. Okazuje sie jednak, ze ciagle wiele osob dzwoni do naszego Wydzialu Handlowego z pytaniami dotyczacymi przepisow Kodeksu.
W niniejszym artykule postaram sie przyblizyc tym z Panstwa, ktorzy nie mieli czasu lub mozliwosci dotarcia do tego aktu prawnego, niektore procedury celne bedace nowoscia w stosunku do poprzednio obowiazujacego prawa celnego.
Obowiazujacy dzisiaj kodeks celny zostal przyjety ustawa z 9 stycznia 1997 r. (Dz. Ustaw Nr. 23, poz. 117, Nr. 64, poz.407 i Nr. 121, poz.770). Nowa ustawa zostala opracowana na podstawie kodeksu Unii Europejskiej, a takze w zgodzie z przepisami i standardami Swiatowej Organizacji Handlu (WTO), ktorej jestesmy pelnoprawnym czlonkiem od 1995 roku.
Poniewaz przy opracowywaniu polskiego kodeksu celnego wzorowano sie na wersji Kodeksu Unii Europejskiej z 1992r. oraz przepisow wykonawczych do niego z 1993 r., polskie przepisy sa w 80% powtorzeniem kodeksu UE. Roznia sie niektorymi postanowieniami regulujacymi procedure postepowania administracyjnego w kwestiach celnych, w przepisach dotyczacych zasad pracy administracji celnej, w przepisach dotyczacych procedur uproszczonych, gospodarczych procedur celnych i zabezpieczen kwoty dlugu celnego.
Ustawa Kodeks Celny zastapila obowiazujaca poprzednio przez kilka ostatnich lat (od 1989 r.) ustawe Prawo Celne. Nowe przepisy celne nie sa wiec kodyfikacja dotychczas obowiazujacych, lecz zastapily stare przepisy. Obecny kodeks celny zostal podzielony na 11 czesci, ktore nazwano tytulami. W kazdej z czesci osobno omawiane sa procedury zwiazane z importem i eksportem.
Przewiduje sie w nich nowa klasyfikacje procedur celnych, z ktorych kilka najwazniejszych, mogacych wzbudzac watpliwosci interpretacyjne, chcialabym omowic w dalszej czesci artykulu. Wszystkie te procedury, z wyjatkiem przetwarzania pod kontrola, istnialy w dotychczasowym prawie celnym, ale ich obecna regulacja odbywa sie na zupelnie nowych zasadach sprecyzowanych przez nowe przepisy.
Wsrod wspomnianych wyzej procedur celnych mozemy wyroznic:
1. dopuszczenie do obrotu (dotychczas nazywane odprawa celna ostateczna w przywozie),
2. przetwarzanie pod kontrola celna,
3. uszlachetnianie czynne (dotychczas odprawa czasowa w przywozie w celu naprawy, przerobu, przetworzenia, uszlachetnienia),
4. uszlachetnianie bierne (dotychczas odprawa czasowa w wywozie w celu naprawy, przetworzenia, uszlachetnienia),
5. odprawa czasowa (tylko w przywozie),
6. tranzyt,
7. wywoz (dotychczas odprawa ostateczna w wywozie).
Warto wspomniec, ze niezaleznie od regulacji samego kodeksu celnego, w nowej ustawie wyraznie juz zaznaczono, ze przepisy umow miedzynarodowych maja pierwszenstwo przed przepisami Kodeksu Celnego (dotychczas w Prawie Celnym brakowalo takiego zapisu, co powodowalo wiele niejasnosci np. w zakresie regul pochodzenia towarow).
Nowy kodeks celny wprowadza takze zupelnie nowatorski system, ktory umozliwia solidnym firmom handlowym dokonywanie uproszczonego zgloszenia celnego. Maksymalnie uproszczone zostana wszystkie czynnosci celne, a towary beda poddawane tylko wyrywkowej kontroli celnej. Procedura uproszczona zostana objete firmy, ktore zasluzyly na miano solidnego handlowca. To pojecie zostalo rowniez zdefiniowane w nowej ustawie. Do solidnych eksporterow czy importerow, w mniemaniu ustawodawcy, zaliczaja sie firmy, ktore w terminie rozliczaja sie z naleznych wplat do budzetu, sa podatnikami VAT, wykazuja regularne obroty z zagranica od co najmniej roku, nie tocza sie przeciwko nim postepowania karno-skarbowe, nie sa ukarane za przestepstwa przeciwko mieniu, dokumentom lub za pospolite przestepstwa gospodarcze, nie jest prowadzone wobec nich postepowanie egzekucyjne, upadlosciowe, likwidacyjne lub ukladowe, nie cofnieto im w ciagu ostatnich pieciu lat pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej, zloza generalne zabezpieczenie celne w wysokosci naleznosci celnych odpowiadajacych zakresowi przewidywanej dzialalnosci, przedloza takze pozytywna opinie banku o swojej sytuacji finansowej.
Nowe przepisy celne przewiduja znaczne uproszczenie odpraw celnych przez zgloszenie towarow do odprawy w formie uproszczonego zgloszenia celnego, zlozenie dokumentow handlowych albo urzedowych z wnioskiem o objecie towarow wskazana procedura celna lub dokonanie wpisu do rejestru prowadzonego w danej firmie, po wczesniejszym uzyskaniu zgody urzedu celnego na usuniecie zamkniec celnych.
Szczegolnym udogodnieniem dla importerow jest, mieszczaca sie w ramach procedur uproszczonych, tzw. procedura w miejscu. Dzieki niej, solidny importer nie musi nawet przedstawiac towaru w urzedzie celnym. Warunkiem takiego uproszczenia jest prowadzenie dokladnych rejestrow ksiegowych towarow przywozonych albo ich komputerowej ewidencji. Organ celny kontroluje co pewien czas poprawnosc i rzetelnosc prowadzenia takich rejestrow. Wszystkie firmy handlujace z zagranica, ktore otrzymuja przywilej korzystania z uproszczonych procedur celnych (a zwlaszcza tych najbardziej zlozonych), beda legitymowac sie na granicy pozwoleniem na dokonywanie tego rodzaju operacji i bez kontroli celnej moga przewiezc towar bezposrednio do swojej firmy.
Bardzo wazna innowacja, jaka wprowadzila ustawa Kodeks Celny, jest instytucja wiazacej informacji taryfowej (WIT). Dotyczy ona klasyfikacji taryfowej towarow, ktore sa przedmiotem obrotu towarowegon (czyli importu i eksportu). Prezes Glownego Urzedu Cel udziela takiej wiazacej informacji taryfowej w formie decyzji administracyjnej. Jest to rodzaj gwarancji dawanej podmiotowi gospodarczemu, ze towar sprowadzany przez niego bedzie podlegal identycznej klasyfikacji towarowej we wszystkich urzedach celnych na terenie Polski. Stosowanie WIT pozwala importerom uniknac wielu nieporozumien w urzedach celnych, ktore nieraz indywidualnie interpretuja i klasyfikuja dany towar, a w slad za tym tworzy to roznice w naleznosciach celnych. WIT jest wazny przez szesc kolejnych lat.
Kodeks celny wprowadzil szereg istotnych zmian rowniez w samej nomenklaturze i interpretacji podstawowych pojec.
Z istotniejszych nalezy wymienic pojecia osoby i osoby krajowej - kategoria osob krajowych zostaly objete takze oddzialy i przedstawicielstwa osob zagranicznych w kraju w rozumieniu Prawa Dewizowego; towarow krajowych - uzyskanych calkowicie w Polsce, dopuszczonych do obrotu na polskim obszarze celnym; towarow niekrajowych - tych, ktore nie posiadaja statusu towarow krajowych.
Calkowicie nowymi pojeciami charakteryzowanymi przez Kodeks Celny sa:
1. dlug celny - zobowiazanie do uiszczenia naleznosci przywozowych lub wywozowych;
2. elementy kalkulacyjne - dane sluzace do okreslania i naliczania naleznosci przywozowych lub wywozowych wobec towarow;
Podstawa kalkulacji dlugu celnego jest wypadkowa kilku elementow:
• odpowiedniej klasyfikacji wg. taryfy celnej i obliczenie wlasciwych stawek celnych,
• kontyngentow i plafonow,
• innych taryfowych srodkow polityki handlowej,
• pozataryfowych srodkow ograniczania lub zakazu przywozu i wywozu towarow, a takze zawieszenia stawek celnych,
• pochodzenia towarow - w Kodeksie Celnym za kryterium przerobu wystarczajacego do uzyskania statutu polskiego pochodzenia przyjeto zasade ostatniej, istotnej z ekonomicznego lub technicznego punktu widzenia, obrobki towaru, a kraj, w ktorym dokonano takiej obrobki, uznawany jest za kraj pochodzenia towaru;
• wartosci celnej towarow - przepisy dostosowaly sie calkowicie do Kodeksu Wartosci Celnej Swiatowej Organizacji Handlu
3. naleznosci przywozowe/wywozowe - sa to cla i inne oplaty zwiazane z przywozem i wywozem towarow,
4. plafon taryfowy - ilosc lub wartosc towarow, ktore mozna przywozic lub wywozic z obnizona stawka celna do chwili wyczerpania takiego plafonu,
5. srodki polityki handlowej - pozataryfowe srodki ograniczania lub zakazu przywozu i wywozu towarow.
Kazdy towar, ktory przekracza granice polska, bez wzgledu na to jaka droga, podlega dozorowi celnemu i musi byc dostarczony do granicznego urzedu celnego lub uznanego przez organ celny. Nadanie mu przeznaczenia celnego musi nastapic nie pozniej niz w terminie 90 dni od daty zlozenia deklaracji skroconej, w przypadku gdy towar trafia do Polski droga morska oraz 20 dni w przypadku innych rodzajow transportu. Do tego czasu towary musza byc zlozone tylko w miejscach zatwierdzonych przez organ celny i pod dozorem celnym. Maja one status towarow skladowanych czasowo.
Kodeks Celny charakteryzuje szczegolowo kolejno wszystkie procedury celne. W dzisiejszym artykule postaram sie przyblizyc Panstwu te z nich, ktore sa nowoscia w stosunku do poprzednio obowiazujacych przepisow, a mianowicie:
Dopuszczenie do obrotu
Aby towar niekrajowy uzyskal nastepnie status krajowego, musi wedlug wymagan Kodeksu Celnego, zostac dopuszczony do obrotu po przejsciu okreslonej procedury celnej, spelnieniu wszystkich wymogow okreslonych przepisami celnymi i oczywiscie uiszczeniu naleznosci przywozowych.
Przetwarzanie pod kontrola
Procedura ta umozliwia przywoz na polski obszar celny towarow, ktore maja byc poddane procesom zmieniajacym ich stan lub rodzaj, ale bez stosowania wobec nich naleznosci przywozowych i srodkow polityki handlowej. Nastepnie towary tak przetworzone dopuszcza sie do obrotu, stosujac wobec nich wlasciwe naleznosci celne przywozowe.
Zalozeniem przetwarzania pod kontrola jest spowodowanie sytuacji, gdy bardziej oplacalna jest produkcja w kraju niz import gotowych wyrobow. Przetwarzanie pod kontrola ma szczegolne zastosowanie w sytuacji tzw. anomaliow taryfowych. Stawka na surowiec podstawowy jest w takim przypadku wyzsza od tej, jaka ustalono dla produktu finalnego. Korzystniejsze jest wtedy sprowadzenie z zagranicy surowcow i ich przetworzenie na polskim obszarze celnym.
Firmom bardziej oplaca sie sprowadzic z zagranicy polprodukty niz wyrob finalny. Poza tym procedura ta uwzglednia takze potrzeby zaopatrzenia w surowce i polprodukty nie produkowane w kraju lub ktorych produkcja jest okresowo niewystarczajaca albo ktore maja jakies szczegolne przeznaczenie.
Procedura przetwarzania pod kontrola obejmuje towary, ktore znajduja sie w specjalnym wykazie okreslonym w zalaczniku do rozporzadzenia Ministerstwa Finansow z dnia 1 grudnia 1997 r. w sprawie gospodarczych procedur celnych i procedur uproszczonych (znowelizowanego 27 marca 1998r. - Dz.U. Nr 44, poz. 266).
Uszlachetnianie czynne
Procedura uszlachetniania czynnego czesciowo pokrywa sie z dotychczas stosowanym przerobem uszlachetniajacym, w ktorym wykorzystuje sie surowce i materialy sprowadzone z zagranicy oraz zwraca sie clo w razie wykorzystania surowcow i komponentow wczesniej takim clem oblozonych. Wedlug nowej procedury przywozi sie towary niekrajowe i poddaje sie je obrobce w kraju, a nastepnie z powrotem wywozi sie zagranice produkty powstale w wyniku takiego przetworzenia.
Procedure uszlachetniania czynnego mozna zastosowac w dwoch dozwolonych przepisami formach:
• zawieszen celnych - wtedy w momencie sprowadzania do kraju towaru poddawanego obrobce nie trzeba placic cla, lecz tylko zabezpieczenie majatkowe,
• cel zwrotnych - firma placi clo za towar przywozony do kraju, towary sa dopuszczone do obrotu, a gdy po zakonczeniu procesow uszlachetniania towar zostanie ponownie wywieziony z kraju, firma otrzymuje zwrot cla
System zawieszen celnych stosuje sie glownie, gdy pewne jest, ze wyprodukowane towary zostana skierowane na eksport. Poza tym niektore towary nie moga zostac objete procedura uszlachetniania czynnego w systemie cel zwrotnych. Dotyczy to np. towarow podlegajacych ograniczeniom ilosciowym w przywozie lub wywozie, a takze korzystajacych z zawieszonych stawek celnych w ramach plafonu lub kontyngentow taryfowych i obnizonych stawek celnych.
Wnioskodawca do wlasciwego organu celnego o uzyskanie pozwolenia na objecie towarow sprowadzanych z zagranicy procedura uszlachetniania czynnego moze byc wylacznie osoba krajowa. Ustawowy termin udzielenia takiego pozwolenia lub odmowy wynosi 30 dni.
Do GUC docieraja juz niestety sygnaly, ze ponad polowa wnioskow o pozwolenie na skorzystanie z procedury uszlachetniania czynnego nie jest zalatwianych w ustawowym terminie, ktory juz przeciez jest dosc dlugi. Poza tym organ celny, ktory wyda odmowe na skorzystanie z tej procedury, nie musi uzasadniac swojej decyzji.
Przepisy mowia, ze przy korzystaniu z procedury uszlachetniania czynnego w systemie zawieszen celnych, konieczne jest zlozenie wymaganego zabezpieczenia majatkowego.
Inwestorzy krytykuja artykul Kodeksu Celnego odnoszacy sie do skladania tych zabezpieczen. Artykul kodeksu mowi, ze organ celny sam okresla termin, w ktorym nie moze byc zwolnione zabezpieczenie zlozone przez podmiot gospodarczy. Efekt jest taki, ze wiele urzedow celnych okresla dowolnie termin trwania zabezpieczenia, co naraza niekiedy dana firme na dosc wysokie koszty. Inwestorzy zgrupowani w Izbie Przemyslowo-Handlowej Inwestorow Zagranicznych w Polsce domagaja sie zmiany tego przepisu i ograniczenia czasu utrzymywania zabezpieczenia na okres nie dluzszy niz trzy miesiace od dnia wygasniecia kontraktu, w wyniku ktorego powstal dlug celny.
Uszlachetnianie bierne
Umozliwia ono czasowy wywoz towarow krajowych poza polski obszar celny w celu dalszego uszlachetniania (obrobka, skladanie, montaz, przetwarzanie, naprawa, odnawianie). W efekcie tych zabiegow powstaja wyroby nazywane kompensacyjnymi. Wazna informacja dla producentow jest fakt, ze wedlug nowych przepisow dotyczacych uszlachetniania biernego, gdy wysylany towar ma zostac poddany naprawie, mozna zamienic go na podobny juz naprawiony. Towar zamienny przywozony do kraju musi byc, rzecz jasna, tej samej jakosci handlowej i posiadac te same parametry techniczne co towar, ktory ma byc wywieziony. Przy umowie gwarancyjnej przepisy kodeksu celnego zezwalaja na zamiane na towar nowy. Dla firmy jest to bardzo istotne, gdyz umozliwia pilne przywrocenie ciaglosci pracy danej maszyny czy linii technologicznej.
Gdy firma wysyla za granice towar w celu naprawy odplatnej, wowczas mozliwe jest takze czesciowe zwolnienie z cla towarow wywozonych czasowo zagranice. Clo obliczane jest wowczas tylko od wartosci wykonanej naprawy.
Sklady celne
Przepisy przewiduja tworzenie trzech typow skladow celnych:
• publicznego, w ktorym odpowiedzialnosc za towar ponosi prowadzacy sklad,
• publicznego, w ktorym taka odpowiedzialnosc spada odrebnie na kazdego korzystajacego ze skladu,
• prywatnego, tworzonego na potrzeby danej firmy
Dotychczas dzialajace sklady celne stana sie z mocy prawa publicznymi skladami celnymi do konca biezacego roku, a na ich dalsze dzialanie musi byc wydana zgoda prezesa GUC. Przechowywanie przez dana firme towarow wymaga zlozenia zabezpieczenia naleznosci celnych od okreslonej partii towarow.
Nowoscia jest umozliwienie bezterminowego przechowywania towarow w skladzie celnym (poprzednio obowiazujace przepisy zezwalaly na roczne przechowywanie). W skladach dozwolone tez jest dokonywanie przerobu towarow poprzez proces uszlachetniania czynnego lub pod dozorem celnym (poprzednie przepisy zezwalaly jedynie na wykonywanie czynnosci majacych na celu zachowanie towarow w niezmienionym stanie, poprawianie ich wygladu). Jako przyklad moze sluzyc palenie zielonej kawy, nastepnie jej mielenie i zapakowanie w sloiki. W momencie gdy partia kawy w sloikach opuszcza sklad celny i dopuszczona zostaje do obrotu, naliczane sa naleznosci celno-podatkowe, ale nie od surowca (w tym przypadku kawy zielonej) tylko od produktu finalnego i zgodnie ze stawka celna obowiazujaca dla produktu gotowego (w naszym przykladzie stawke oblicza sie dla kawy w sloikach). Z czasem pozwoli to na wykorzystywanie skladow celnych jako centrow dystrybucji towarow, co wplynie na zmniejszanie kosztow (mniejsze koszty transportu, koszty organizacyjne).
Odprawa czasowa
Podobnie jak wymienione wczesniej, odprawa czasowa nalezy do gospodarczych procedur celnych. Dlatego korzystanie z niej, uzaleznione jest od uzyskania pozwolenia organu celnego. Pojecie odprawa czasowa wiaze sie scisle z procedura czasowego przywozu towarow bez jednoczesnego dokonywania zmian ich postaci. Pozwala ona wykorzystywac w Polsce towary pochodzace z zagranicy, ktore po okreslonym okresie uzytkowania, przeznaczone sa do powrotnego ich wywozu. Nie mozna dokonywac na nich zadnych zmian poza tymi oczywiscie, ktore wynikaja z normalnego uzytkowania tych towarow.
Pozwolenie wlasciwego organu celnego na dokonanie odprawy czasowej udzielane jest na wniosek osoby, ktora bedzie uzytkowac dany towar lub organizowac jego uzytkowanie. Okres uzytkowania w kazdym przypadku nie moze przekraczac dwoch lat. W uzasadnionych przypadkach, w celu wykorzystania towaru i na osobny wniosek osoby, ktorej sprawa dotyczy, organ celny bedzie mogl przedluzyc ten termin. Wniosek o przedluzenie powinien byc zlozony przed uplywem wyznaczonego terminu.
Wedlug przepisow dopuszczalne sa dwie formy odprawy czasowej:
• z calkowitym zwolnieniem od cla (rozporzadzenie Ministra Finansow z 27 marca 1998 precyzuje liste towarow, ktore moga podlegac calkowitemu zwolnieniu od cla),
• z czesciowym zwolnieniem od cla (to samo rozporzadzenie wymienia towary, ktorych przywoz moze byc przedmiotem odprawy czasowej z czesciowym zwolnieniem od cla).
W tym drugim przypadku oznacza to dla podmiotu dokonujacego odprawy, zaplate kwoty cla, ktore naliczane jest w wysokosci 3% kwoty naleznosci przywozowych, jakie mialyby byc zaplacone, gdyby towar ten dopuszczono do obrotu w Polsce ( czyli w momencie dokonania odprawy celnej ostatecznej). Oplata taka pobierana jest za kazdy rozpoczety miesiac stosowania tej procedury (odprawy czasowej). Naleznosc pobierana jest w ratach miesiecznych.
Warto pamietac o jeszcze jednej waznej rzeczy. Poniewaz odprawa celna czasowa jest procedura zawieszajaca cla, objecie nia towarow wymaga zlozenia zabezpieczenia na pokrycie kwoty ewentualnego dlugu celnego (gdy osoba zdecyduje o innym niz zgloszone wykorzystaniu towaru lub chce go zostawic na stale na polskim obszarze celnym).
Procedura tranzytu
Pozwala ona na przemieszczanie towarow niekrajowych z jednego do drugiego miejsca na terenie Polski. W tym czasie nie nalicza sie oczywiscie naleznosci celnych. Przepisy kodeksu celnego mowia, ze procedura tranzytu pozwala rowniez na przemieszczanie towarow niekrajowych z urzedu granicznego do urzedu wewnetrznego, gdzie towary maja byc objete nastepnie okreslona procedura celna (np. uszlachetnianie czynne). Tranzyt stosuje sie takze wtedy, gdy towar bedzie wprowadzany do skladu celnego. Transport z urzedu granicznego do skladu celnego odbywa sie wowczas w ramach procedury tranzytu. Taka sama procedura obowiazuje przy wyprowadzeniu towarow ze skladu celnego i ich wywoz poza polski obszar celny.
Kodeks Celny okresla dokumenty, na podstawie ktorych procedura tranzytu moze byc przeprowadzona. Oprocz tych okreslonych przepisami kodeksu oraz aktami wykonawczymi do niego, dopuszcza sie karnety TIR oraz karnety ATA.
Procedure tranzytu rozpoczyna sie na wniosek osoby bezposrednio zainteresowanej, ktora sama albo przez upowaznionego przedstawiciela (na ogol wynajete przedsiebiorstwo transportowe) wyrazi wole skorzystania z tranzytu i dopelnienia wszystkich wynikajacych stad obowiazkow.
Tranzyt wymaga rowniez zlozenia zabezpieczenia w kwocie gwarantujacej pokrycie dlugu celnego. W niektorych przypadkach tranzytu, organ celny moze odstapic od pobrania zabezpieczenia celnego. Zwykle dzieje sie tak w przewozach morskich, rzecznych, powietrznych, przesylaniu rurociagiem, innymi liniami przesylowymi. Poza tym organ celny moze zwolnic z obowiazku zlozenia zabezpieczenia osoby, ktore korzystaja z tranzytu regularnie, maja swoja siedzibe i miejsce zamieszkania w kraju, a ich sytuacja finansowa jest na tyle uregulowana i dobra, ze gwarantuje to zaplacenie naleznosci celnych, gdyby takie mialy powstac.
Zwolnienia od skladania zabezpieczenia wydawane sa w formie zezwolen upowaznionego organu celnego.
Procedura wywozu
Jest to procedura koncowa, ktora umozliwia wywoz towarow poza polski obszar celny. Od kilku juz lat na towary wywozone z Polski nie obowiazuja cla wywozowe, ale moga miec zastosowanie inne srodki polityki handlowej, np. ograniczenia ilosciowe, zakazy wywozu, srodki ochrony rynku okreslone w innych ustawach (np. o ochronie zdrowia, zycia ludzkiego, zasobow naturalnych). Kazdy eksporter musi zglosic wywozony towar do procedury wywozu w urzedzie celnym wlasciwym ze wzgledu na swoje miejsce zamieszkania lub w urzedzie celnym, w ktorym towary zostaly zapakowane albo zaladowane do transportu wywozowego. Jesli procedura wywozu rozpocznie sie w urzedzie innym niz graniczny, to w momencie faktycznego opuszczania przez towar polskiego obszaru celnego, organ celny ma obowiazek sprawdzenia, czy stan towaru jest taki sam jak w chwili przyjecie zgloszenia wywozowego. Moze np. sprawdzic zamkniecia celne, czy opakowanie nie zostalo naruszone itp.
Nowemu kodeksowi celnemu obowiazujacemu od poczatku tego roku, towarzysza cztery dodatkowe ustawy oraz 74 akty wykonawcze, wydane przez Rade Ministrow, Ministerstwo Finansow, Glowny Urzad Cel oraz Ministerstwo Gospodarki. Niektore rozporzadzenia wydane w roku ubieglym przez ministra finansow zostaly juz znowelizowane, jak np. wspomniane juz wczesniej, bardzo istotne rozporzadzenie z 1 grudnia 1997r. w sprawie gospodarczych procedur celnych i procedur uproszczonych (Dziennik Ustaw nr 147, poz. 989), ktore zostalo znowelizowane 27 marca 1998 r. (Dziennik Ustaw nr 44, poz. 266), a przepisy weszly w zycie 9 kwietnia 1998 roku.
Kodeks celny jest aktem prawnym bardzo obszernym, wyjasniajacym szczegolowo poszczegolne przepisy i pojecia, poczawszy od przepisow ogolnych, poprzez elementy kalkulacyjne, wprowadzenie towarow na polski obszar celny, charakterystyke procedur celnych, prowadzenie i skladowanie towarow w wolnych obszarach celnych, naliczanie dlugu celnego, organy celne, przepisy dotyczace przedstawicielstwa i agencji celnej, az do przepisow koncowych. Nie jest mozliwe aby w jednym artykule moc scharakteryzowac wszystkie jego rozdzialy. Probowalam naswietlic Panstwu tylko te fragmenty kodeksu, ktore sa najbardziej istotne dla firm handlujacych z Polska, a jednoczesnie nowe w stosunku do prawa celnego sprzed roku.
Wszystkich z Panstwa odsylam do pelnego tekstu ustawy Kodeks Celny, ktora opublikowana zostala w Dzienniku Ustaw Nr 23,poz. 117, Dzienniku Ustaw nr 64, poz. 407 oraz dzienniku Ustaw nr 121, poz. 770 z 1997r. (wszystkie te dzienniki dostepne sa do wgladu w naszym Wydziale Handlowym).
Niniejsze opracowanie sporzadzono na podstawie tekstu Ustawy Kodeks Celny, fragmentow wywiadow z wiceprezesem GUC - pania Anna Ksiazkiewicz, informacji firmy Price Waterhouse, a takze kilku innych zrodel prasowych.