• Dyrekcja Fundacji Polcul (jej siedziba znajduje się w Australii) przyznała 21 wyróżnień osobom zaangażowanym w ruchu kultury i budowy społeczeństwa obywatelskigo w Polsce oraz współpracy z jej sąsiadami. Wyróżnienia otrzymali: Mirosław Bojsan za pracę na rzecz bezdomnych w Przegalinie k/Gdańska; Wojciech Bystry za pracę społeczną dla bezdomnych w Gdańsku; Hieronim Cyrański za pracę charytatywną w "S.O.S. Franciszkańskim" w Gdyni; Ewa Dudziak za pracę z chorymi psychicznie w lubelskim; Stanisław Duszyński za pracę w dziedzinie rehabilitacji niepełnosprawnych w Toruniu; Teodor Gocz za pracę na rzecz kultury łemkowskiej w Zyndranowej; Aleksander Gurjanow za pracę nad dokumentacją zbrodni sowieckich na Polakach; Marek Kaczanowski za pracę z młodzieżą niepełnosprawną w Gdańsku; ks. Czesław Marchewicz za pracę na rzecz niepełnosprawnych w Nowym Klinczu k/Kościerzyny; Janina Bąk-Mierzejewska za pracę w Dziennym Domu Pomocy Społecznej w Sopocie; Zofia Lebedowicz za budowę Ekumenicznego Domu Pomocy Społecznej pod Przemyślem; Zbigniew Nowak za prowadzenie miesięcznika "Tygiel Kultury", Ola Olszewska za pracę z dziećmi i młodzieżą na rzecz humanizacji życia w Toruniu; ks. Stanisław Opocki za pracę społeczną wśród Romów; Maria Pamucka za pracę społeczną na rzecz prewencji chorób nowotworowych w Opolu; Ryszard Rakowski za pracę w Krajowym Funduszu na Rzecz Dzieci; Joachim Russek za pracę w Centrum Kultury Żydowskiej w Krakowie, Irena Skiba za budowę Ekumenicznego Domu Pomocy Społecznej pod Przemyślem; Michał Stanowski za pracę z młodzieżą niepełnosprawną w Lublinie; Piotr Trochanowski za pracę na rzecz kultury łemkowskiej; Jerzy Wścisławski za pracę na rzecz niepełnosprawnych w Sopocie.
• 11 marca w teatrze Wielkim - Operze Narodowej wykonano po raz pierwszy w Warszawie oratorium Krzysztofa Pendereckiego "Siedem bram Jerozolimy". To monumentalne dzieło skomponowane zostało na zamówienie władz miasta Jerozolimy dla uczczenia trzech tysiącleci świętego miasta. Światowa prapremiera utworu Pendereckiego odbyła się w 1997r. w Jerozolimie. "Wybrane przeze mnie teksty - zwierzył się kompozytor - są chrześcijańską interpretacją Starego Testamentu (...) Oparłem się głównie na Psalmach Dawida, wybierając przede wszystkim fragmenty związane z Jerozolimą". Wykonawcami oratorium byli Bożena Harasimowicz-Has (sopran), Izabella Kłosińska (sopran), Agnieszka Rehlis (alt), Adam Zdunikowski (tenor), Romuald Tarasowicz (bas), Gustaw Holoubek (narrator), Sinfonia Varsovia, Orkiestra i Chór Opery Narodowej. Koncertem dyrygował Krzysztof Penderecki.
• W Warszawie w Teatrze Wielkim, Operze Narodowej i salach Muzeum Teatralnego otwarto wystawę prac Marca Chagalla. Wystawa obejmuje około 280 prac z tzw. okresu francuskiego i rosyjskiego - najbardziej znaczących w całej twórczości artysty. Jest przeniesieniem wystawy rzymskiej, która uświetniła obchody Wielkiego Jubileuszu. Powstała przy współpracy Muzeum Sprengel w Hanowerze, fundacji Antonio Mazzota z Mediolanu oraz prywatnych kolekcjonerów z całej Europy. Na wystawie warszawskiej prac Chagalla znalazło się 106 akwafort inspirowanych motywami biblijnymi. Powstały w latach 1931-39 na zamówienie A. Vollarda, który chciał je wydać jako ilustracje do Biblii. Chagall pracował nad nimi przez wiele lat. Kiedy w r.1939 umarł Vollard, artysta miał 66 ukończonych tablic Biblii. Po wojnie ich liczba wzrosła do stu kilku. W 1956 r. opublikowany został przez Teriade cały zbiór. Drugim ważnym segmentem warszawskiej ekspozycji Chagalla są ilustracje do "Martwych dusz" Gogola. Jest ich ponad sto. Powstały w latach 1923-27 na zamówienie przyjaciela artysty Blaise Cendrarsa. Wydano je w 1948 r. Świat "Martwych dusz" to klimat humoru, groteski i ironii. Wystawę dzieł Chagalla dopełnia cykl grafik "Siedem grzechów głównych" (technika suchej igły), seria litografii "Arabskie noce" z lat 1945-48 ze zbiorów Sprengel Muzeum w Hanowerze oraz szkice i rysunki wykonane różnymi technikami (m.in. ołówkiem i węglem). Wystawa czynna jest do 31 maja.
• W konkursie organizowanym przez Polską Fundację Upowszechniania Nauki, który służy wyłonieniu najlepszych publikacji popularnonaukowych napisanych przez polskich uczonych, przyznano dwie równorzędne nagrody im. Hugona Steinhausa. Otrzymali je: prof. Michał Heller za książkę "Czy fizyka jest nauką humanistyczną?" opublikowaną przez Biblos; prof. Henryk Samsonowicz i Prof. Janusz Tazbir za książkę "Tysiącletnie dzieje".
(ek)
