Wielokrotnie już pisałem na temat właściwego wychowania psa. Jednak nawet najlepiej ułożony czworonóg nie prezentuje się atrakcyjnie jeśli jego kondycja fizyczna stoi poniżej poziomu posłuszeństwa. Wówczas zapewne moglibyśmy powiedzieć o "posłusznym grubasie", a to wątpliwy komplement dla właściciela. Naturalnie, dwie powyższe rzeczy łączą się ze sobą w sposób nierozerwalny, gdyż nie byłoby możliwe rozwijanie tężyzny fizycznej psa jeśli nie reagowałby on na nasze polecenia. Z moich obserwacji wynika, że posłuszeństwo oraz smukła, elegancka sylwetka u czworonogów idą ze sobą w parze. Jeśli widzę bardzo dobrze ułożonego psa to na ogół jest on również w dobrej formie. Upasione "świnki" rzadko są należycie wychowane, co daje iście żałosny obraz, jeśli patrzymy na nie z boku. Nie jestem weterenarzem i dlatego nie posiadam teoretycznych podstaw do rozważań na temat "szkodliwego wpływu otyłości psa na jego zdrowie", wobec tego wspomnę tylko krótko, że otyłość przeszkadza psom w stopniu wyższym aniżeli nam ludziom, gdyż my potrafimy chłodzić swoje ciało w sposób daleko bardziej skuteczny, a mianowicie przez pocenie się. W rezultacie, otyły pies męczy się znacznie bardziej, niż otyły człowiek.
U normalnego zdrowego psa przyczyny otyłości mogą być tylko dwie:
1. przekarmianie
2. niedostateczna ilość ruchu
Kilka uwag do punktu pierwszego:
q ‑W przeciwieństwie do tradycyjnego jedzenia, które sami przyrządzaliśmy psom przed wielu laty, suche jedzenie, kupowane obecnie w sklepach, występuje w postaci silnie skondensowanej. W rezultacie, stosunkowo niewielkie ilości tych "kulek" zaspokajają potrzeby energetyczne nawet dużych psów.
q ‑Karmy suche różnią się między sobą ilością kalorii. Najlepsze, drogie suche jedzenie na ogół posiada ich więcej w porównaniu do karm tanich, które zawierają składniki nieprzyswajalne (choć nieszkodliwe) dla psich żołądków.
q ‑Ilości sugerowane przez producentów na odwrocie każdej torby z reguły podają zawyżone ilości karmy. Pamiętajmy: producent nie jest zainteresowany poprawną talią naszego czworonoga, lecz raczej sprzedaniem jak największej ilości produktu
q ‑Podobnie jak wśród nas - ludzi, każdy pies jest inny i posiada indywidualne potrzeby energetyczne spowodowane różnicami w poziomie metabolizmu. Niekiedy dwa psy tej samej wielkości, rasy a nawet z tego samego miotu muszą otrzymywać różne ilości jedzenia.
q ‑Większość psów jest "łakomczuchami", dlatego mając taką możliwośc będą jadły więcej aniżeli powinny. Ilość pokarmu musi więc być kontrolowana i jeśli trzeba ograniczana.
q ‑Karmienie sposobem "zawsze pełnej miski" jest idealne dla trzody chlewnej, lecz nie dla psa domowego. Konsekwentnie, urządzenia do automatycznego karmienia psów ( automatic feeders) dostępne w sklepach, są doskonałe dla przynoszenia zysku producentom, lecz nieprzydatne dla nas - właścicieli psów.
q ‑W przeciwieństwie do nas - ludzi, psy podobnie jak ich przodkowie wilki, jedzą bardzo szybko. Nie oznacza to wcale, że są przegłodzone. Jeśli pies pozostawia jedzenie w misce, oznacza to że jest już niegłodny. Po około 5 minutach należy usunąć resztki jedzenia.
q ‑Psy po zakończeniu okresu gwałtownego wzrostu (około 1.5 roku), często potrzebują nieco mniej pokarmu aniżeli w wieku kilku miesiecy (niekiedy zaledwie 3-4), kiedy ich rozwój jest najbardziej gwałtowny.
q ‑Bardzo trudno kontrolować kalorie spożywane przez psa jesli karmiony jest przez wszystkich członków rodziny.
q ‑Analogicznie, nie sposób kontrolować diety czworonoga karmiąc go "resztkami od stołu"
q ‑Pies mieszkający w domu potrzebuje mniej pokarmu aniżeli jego "kolega" mieszkający cały rok na zewnątrz.
q ‑Karmiąc psy należy stosować zasadę "zdrowego rozsądku" w dawkowaniu ilości jedzenia, to znaczy dostosowywać ilość pokarmu do poziomu aktywności psa oraz pory roku. Żywiąc moje własne czworonogi, często ograniczam nieco ich porcje jeśli w określonym dniu nie miały one możliwości odbycia prawidłowego spaceru (na przyklad, z powodu ulewnego deszczu).
q ‑W upalne dni letnie psy, podobnie jak i my - ludzie, z reguły jedzą bardzo niewiele, więc nie należy "wpychać" psu jego regularnej porcji.
q ‑Psy wykastrowane potrzebują nieco mniej jedzenia po zabiegu, aniżeli przed, ze względu na zanik fukcji reproduktywnych w organiźmie, co w przeszłości pochłaniało część energii.
q ‑Nie jest natomiast absolutnie prawdą, że pies po kastracji utyje, jak bezpodstawnie sądzi mnóstwo ludzi.
Uwagi do punktu drugiego:
q ‑Pies potrzebuje regularnego spaceru każdego dnia, bez względu na wzrost oraz rasę.
q ‑Nawet małe psy "pokojowe" również potrzebują spaceru. Trzy- lub pięciominutowe wyjście celem załatwienia potrzeb fizjologiczych absolutnie nie jest wystarczające, niezależnie od rasy.
q ‑Poziom potrzeb ruchowych, a więc ilość spaceru, uzależniona jest od rasy. W uproszczeniu, im większa rasa, tym dłuższe spacery, gdyż psy ras małych częściowo zaspokajają swoje potrzeby ruchowe w domu.
q ‑Orientacyjne minimalne potrzeby ruchowe dla określonych ras przedstawiają się następująco:
- ‑ rasy miniaturowe - 10-15 minut spaceru dziennie plus zabawy w domu
- ‑ rasy małe - 15- 30 minut spaceru plus zabawy w domu, choć jamniki oraz terriery potrzebują więcej ruchu
- ‑ rasy średnie - 45 minut intensywnego spaceru na smyczy, w tym o ile możliwe 15 minut biegania luzem.
- ‑ duże psy - co najmniej 1 godzina dziennie, w tym jeśli możliwe 20 minut biegania luzem. Owczarki Niemieckie ze względu na silne kątowanie tylnych kończyn, potrzebują więcej ruchu, w porównaniu do innych ras o podobnych rozmiarach.
Chciałbym podkreślić raz jeszcze, że powyższe dawki są ilościami minimalnymi raczej, a nie idealnymi. Generalnie w przypadku większości ras psów obowiązuje zasada "im więcej ruchu tym lepiej", choć naturalnie dotyczy ona tylko psów w pełni rozwiniętych, a nie młodych i rozwijających się.