Po tym dwuczęściowym wstępie czas wreszcie przedstawić owe "niebezpieczne" rasy.
Niewątpliwie największy posmak sensacji u niedouczonego społeczeństwa wywołują dwie rasy: pit bulle oraz rotweilery.
Amerykański Pit Bull Terrier,
określany powszechnie pit bullem, jest rasą powstałą z mieszańców bulldogów oraz terrierów przywożonych do Ameryki przez emigrantów z Anglii oraz Irlandii w XVIII i XIX wieku. Pit bulle używane były w Ameryce niemalże do wszystkiego: od pilnowania domostw począwszy, poprzez polowania, aż do właściwych dla tej rasy walk z psami. Na przestrzeni XIX wieku Pit bulle były szalenie popularne w całych Stanach Zjednoczonych. W tym okresie, z powodu różnorodności wykonywanych prac, rozmiary tych psów zostały drastycznie powiększone. Podziwiany za legendarną odwagę, wierność oraz twardość charakteru, w czasie I wojny światowej, pit bull stanowił symbol walczącej Ameryki, a jego wizerunki umieszczano na plakatach propagandowych. Niestety, w okresie XX wieku, po zdelegalizowaniu walk psów, rasa w znacznej części wpadła w ręce "marginesu społecznego" i sytuacja taka istnieje do dziś. Dało to niepotrzebną, fatalną reklamę rozdmuchiwaną w dodatku przez środki masowego przekazu. W rzeczywistości, każdy normalny pit bull jest psem nie różniącym się aż tak bardzo od innych. Agresja, jeśli w ogóle ma miejsce, jest skierowana na psy, a niekiedy inne zwierzęta, lecz nie na ludzi. W rękach normalnego właściciela jest to wspaniały pies dla rodziny wymagający minimalnej ilości zabiegów kosmetycznych ze względu na krótką sierść. Jest doskonałym sportowcem o ogromnej sile i wytrzymałości. Jeśli mierzyć siłę przez funt (lub kilogram) wagi ciała, to wspólnie ze spokrewnionymi rasami bullterrierów jest to najsilniejszy pies na świecie. Bardzo chętny do pracy, Amerykański Pit Bull Terrier potrzebuje dużo ruchu, aby pozbyć się typowej dla terrierów energii. Niestety, potężne szczęki oraz nieustraszony charakter mogą stanowić również doskonały materiał do przekształcenia go w niebezpieczną bestię przez zdegenerowanych psychicznie właścicieli. Przy zakupie, należy bardzo ostrożnie wybierać źródło, z którego nabywamy psa. Wiele pit bulli w dalszym ciągu hodowanych jest do nielegalnych walk psów, zatem podwyższona agresja może być głównym celem takiej "hodowli".
Rottweiler
zawdzięcza swą nazwę miastu Rottweil w południowej części Niemiec. Powstał ze skrzyżowania miejscowych owczarków z mastiffami starożytnych Rzymian.
W ten sposób otrzymaliśmy jedyne w swym rodzaju psy o potężnej sile mastiffa, ale równocześnie wykazujące chęć do pracy porównywalną do psów pasterskich. Ta nietypowa kombinacja sprawiła, że rasa stała się bardzo popularna w niemal wszystkich krajach świata. Raczej przekonujący rozmiar, zauważalna siła, spotęgowana jeszcze dodatkowo oddziałującym na wyobraźnię czarnym kolorem, zmusza do respektu. Dzięki temu rottweilery są dziś jedną z najwyżej cenionych ras psów obronnych na świecie. Właściwie wychowany rottweiler jest wspaniałym psem dla rodziny, choć idealnie jego właściciel powinien posiadać nieco doświadczenia w zakresie "układania" zwierzęcia zanim zdecyduje się na nabycie psa tej rasy. Największą zaletą jest godna podziwu stabilność charakteru, która połączona z odwagą czyni rottweilery jednymi z najlepszych psów obronnych spośród wszystkich istniejących dziś ras. Podobnie jak w przypadku wspomnianego powyżej pit bulla, szczenięta rottweilera wymagają wczesnego treningu, aby właściciel mógł mieć pełną kontrolę nad tak masywnym zwierzęciem. Ogromna siła czyni je potencjalnie niebezpiecznymi w rękach właściciela-maniaka. W okresie ostatnich kilkunastu lat rasa stała się nieprawdopodobnie popularna w Stanach Zjednoczonych. Wobec braku jakiegokolwiek limitu w zakresie jakości oraz ilości rozmnażanych psów rejestrowanych przez American Kennel Club, jakość wielu "rottweilerów" w tym kraju osiągnęła, niestety, żałosny poziom. Pomimo tego, najlepsze z nich nadal są na absolutnie światowym poziomie. Na szczęście popularność rasy ponownie stopniowo maleje.
W okolicach Chicago działa najlepszy w całych Stanach Zjednoczonych klub rasy - Medalion Rottweiler Club.
Doberman
to jeszcze jedna rasa niemiecka. Utworzona przez Louisa Dobermanna, poborcę podatkowego, w siódmej dekadzie XIX wieku. W zamiarach twórcy, miał to być pies obronny wyróżniający się dużą ciętością. Do powstania rasy użyto na pewno (średniego) pinczera niemieckiego, rottweilera, Airedale Terriera, ale prawdopodobnie także inne rasy. Obok niewątpliwych zalet obronnych, Louis Doberman stworzył jednego z najbardziej eleganckich psów na świecie. Dwie powyższe zalety sprawiły, że dziś jest to jedna z najbardziej rozpowszechnionych ras na świecie. Dobermany używane są powszechnie do prac w wojsku oraz policji w krajach, gdzie ciepły klimat jest odpowiedni dla ich krótkiej sierści (na przykład na Bliskim Wschodzie). W Stanach Zjednoczonych rasa przeżyła swój szczyt popularności w latach siedemdziesiątych. Nieprzypadkowo, był to również okres kiedy jakość dobermanów osiągnęła przysłowiowe "dno". Dziś sytuacja wygląda znacznie lepiej, lecz w dalszym ciągu trafiają się osobniki strachliwe, toteż przy wyborze hodowcy zalecany jest szczególny wysiłek. Szalenie czysty w swej naturze, doberman jest idealnym dodatkiem dla rodziny lubiącej duże psy, choć gorąco zalecałbym wczesny trening. Gładka sierść wymaga zaledwie minimalnej pielęgnacji. Jak każdy większy pies, potrzebuje bardzo dużo ruchu. Jest doskonały w treningu posłuszeństwa oraz w wielu innych konkurencjach sportowych dla czworonogów. Doberman posiada jedną z najszybszych reakcji na komendę wśród wszystkich psów, dlatego jest to moja ulubiona rasa do szkolenia.
Fila Brasileiro
powstały w Brazylii ze skrzyżowania hiszpańskich mastiffów z Bloodhoundami. Celem twórców rasy było utworzenie potężnego psa gończego o dokonałym węchu, który byłby w stanie tropić oraz chwytać zbiegłych niewolników. Obdarzony doskonałym węchem Fila jest zdolny do bardzo długiego chodzenia za śladem, a ponadto na podobieństwo psów gończych osacza swą zdobycz nie robiąc jej krzywdy. Te cechy uczyniły go ulubionym czworonogiem właścicieli plantacji, którzy woleli chwytać zdrowego niewolnika zdolnego do ponownej pracy. Duży rozmiar, groźny wygląd oraz występujące niekiedy tendencje do agresji sprawiły, że Fila są często uznawane za niebezpieczne, a ich posiadanie zabronione w wielu krajach. Niestety, przeciętni obywatele nie zdają sobie zupełnie sprawy z faktu, że "Brazylijczyk" znalazł się na "listach niebezpiecznych psów" tylko dlatego, że umieszczenie go tam nie spowoduje negatywnych skutków dla polityków inicjujących taką listę, ponieważ Fila Brasileiro są wyjątkowo nieliczne poza krajem powstania rasy. W rzeczywistości narodowe psy Brazylii są bardzo oddane w stosunku do właściciela oraz całej jego rodziny, choć równolegle nieco nieufne w stosunku do obcych. Tak jak mastiffy uczą się stosunkowo wolno, ale za to kiedy już się czegoś nauczą, na ogół pozostaje to w ich mózgu na zawsze. Idealne dla właścicieli posiadających wielkie posiadłości ziemskie, a nie do miast. Ze względu na swe niepowtarzalne cechy, ta mało znana rasa zasługuje na dużo większe zainteresowanie miłośników psów, a nie polityków-populistów.
