Poezje Wiesława Janusza Mikulskiego
* * *
oddalamy się od siebie
szybkimi kołami lat
jeszcze nie poznani jeszcze nie
kochani
jeszcze nie ...
mijają dni noce mijają
ścielimy łóżka myjemy się śnimy
szybkimi kołami lat
czas ucieka szczęście ucieka ...
świat ...
* * *
aurolą ziemskiej świętości jest miłość
ciepiąca przed Jezusowym Krzyżem ...
z cyklu "Bukiety snów"
* * *
Pycha
- to współczesna
wieża Babel ...
Najcięższe winy jak kamienie
leżą na dnie ludzkich sumień ...
* * *
rozstajemy się nieraz
gdy już usta miały się otworzyć
zbyt późno - -
Wiesław Janusz Mikulski urodził się w 1959 roku w Ostrołęce. Ukończył teologię w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, filologię polską w Wyższej Szkole Humanistycznej im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku oraz bibliotekarstwo w Państwowym Studium kulturalno-Oświatowym i Bibliotekarskim w Ciechanowie. Dotychczas ukazały się cztery tomiki jego wierszy: "Ikar" (1995), "Dotykanie nieba" (1997), "Opadanie czasu" (2000), "Krajobrazy ciszy" (2002). Jest współautorem wielu antologii poezji, m.in. "Modlitwy znane i na nowo odkryte" (Kraków 1996), "Miłość jako ziarno odwagi. Antologia poezji religijnej" (Białystok 2000), "Ogrody przeobrażeń" (Łódź 2001). Jego poezje były publikowane w takich pismach, jak Poezja dzisiaj , Magazyn Literacki, Twórczość, Fraza, Przekrój, Orzeł Biały (Londyn), Nasza Gazeta (Wilno), Głos Polski (Toronto), The Sarmatian Review (Houston), Rycerz Niepokolanej (Rzym).
(dp)
