Przepisy wszystkich stanów wymagają od fryzjerów, kosmetyczek, manikiurzystek i innych pracowników zajmujących się pielęgnacją i stylistyką wyglądu zewnętrznego, posiadania licencji na wykonywanie zawodu wydanej przez władze stanu, w którym wykonują pracę. Istnieją pewne różnice w wymaganych kwalifikacjach. Ogólnie wymagane jest posiadanie dyplomu stanowej szkoły fryzjerstwa lub kosmetologii oraz ukończenia 16 roku życia. Czasami wymagane jest także wykonanie badań lekarskich. W niektórych stanach konieczne jest ukończenie szkoły średniej, w innych wystarczy wykształcenie na poziomie ósmej klasy. W niektórych stanach zaliczenie praktyki zawodowej eliminuje potrzebę ukończenia specjalistycznej szkoły zawodowej, z tym, że bardzo niewielu fryzjerów i kosmetologów w ten właśnie sposób zdobywa umiejętności. Osoby składające podanie o licencję przystępują zwykle do egzaminu pisemnego i praktycznego wykazując zdolności do wykonywania podstawowych usług fryzjerskich lub kosmetycznych.
Istnieje kilka stanów prowadzących program wzajemności, w ramach którego licencjonowani fryzjerzy i kosmetyczki mogą otrzymać licencję w innym stanie bez konieczności dodatkowego formalnego przeszkolenia i bez zdawania egzaminu. Inne stany nie uznają szkoleń ani licencji uzyskanych poza granicami stanowymi; dlatego też osoby pragnące wykonywać pracę w granicach konkretnego stanu powinny dokładnie zapoznać się z lokalnymi przepisami przed przystąpieniem do programu szkoleniowego.
Mało kto wie, że fryzjerki i kosmetyczki z Polski mogą uzyskać w stanie Illinois licencję bez zdawania egzaminu. Należy jednak spełnić trzy podstawowe wymagania.
W przypadku fryzjerek należy przedstawić świadectwo ukończenia zasadniczej szkoły zawodowej lub odpowiedniego kursu, świadectwo czeladnicze lub mistrzowskie oraz świadectwo pracy dokumentujące trzy lata pracy w zawodzie od dnia uzyskania tytułu czeladnika. Czasami Illinois Department of Professional Regulation (instytucja wydająca licencje) wymaga dodatkowego zaświadczenia ze szkoły potwierdzającego że program zawierał co najmniej 1500 godzin zajęć.
Jeżeli natomiast chodzi o kosmetyczki wymagany jest indeks lub odpis indeksu, dyplom ukończenia szkoły oraz świadectwo uzyskania tytułu zawodowego. Czasami Illinois Department of Professional Regulation wymaga dodatkowego zaúwiadczenia ze szkoły stwierdzającego ýe program zawieraù co najmniej 750 godzin zajęć.
Stanowe i prywatne szkoły zawodowe oferują dzienne i wieczorowe szkolenia z zakresu fryzjerstwa i kosmetologii. Program szkolenia fryzjerstwa i kosmetologii w pełnym wymiarze godzin trwa zwykle od 9 do 24 miesięcy, przy czym szkolenia manikiurzystów, pedikiurzystów, specjalistów od pielęgnacji skóry i elektrolizy trwa znacznie krócej, ale jest niestety bardzo kosztowny. Program praktyki zawodowej trwa od roku do trzech lat. Pomocnicy w salonach fryzjerskich (na przykład do mycia głowy) zwykle nie muszą zaliczać formalnych szkoleń ani posiadać licencji.
Formalne programy szkoleniowe obejmują naukę w klasach, pokazy i zajęcia praktyczne. Studenci uczą się wykonywać usługi podstawowe, takie jak strzyżenie, golenie, masaż twarzy, zabiegi pielęgnacyjne włosów i skóry głowy oraz, pod kontrolą, ćwiczą umiejętności w ramach usług oferowanych klientom w "klinikach" szkolnych. W większości szkół prowadzone są także zajęcia ze stylizacji włosów uniseks i stylizacji chemicznej. Studenci uczęszczają na wykłady z zakresu higienicznej pracy ze specjalistycznym sprzętem, ogólnej higieny pracy, chemii, anatomii, fizjologii i umiejętności rozpoznawania najczęstszych chorób skóry. Prowadzone są także zajęcia z komunikacji, technik sprzedaży i ogólnej praktyki biznesowej. Oferowane są także kursy na poziomie zaawansowanym dla doświadczonych fryzjerów i kosmetologów z zakresu stylizacji i koloryzacji włosów oraz sprzedaży i pielęgnacji tresek.
Po zaliczeniu programu szkoleniowego studenci mogą przystąpić do stanowego egzaminu licencyjnego. Egzamin składa się z testu pisemnego oraz, w niektórych przypadkach, praktycznego testu umiejętności stylizacji, ocenianego w oparciu o uznane standardy praktyki zawodowej. W niektórych stanach dodatkowo należy zaliczyć egzamin ustny w ramach którego kandydat na bieżąco objaśnia procedurę swojego testu praktycznego. W wielu stanach szkolenie kosmetologiczne zalicza sić w ramach licencji fryzjerskiej i na odwrót. W kilku stanach obydwie licencje funkcjonują jako jedna licencja stylizacji fryzjerskiej. W wielu stanach wymaga sić dodatkowo zaliczenia odrćbnych egzaminów licencyjnych przez manikiurzystów, pedikiurzystów i specjalistów pielęgnacji skóry.
Dla wielu fryzjerów, kosmetologów i innych specjalistów estetyki wyglądu zewnętrznego, formalne wyszkolenie i licencja stanowią zaledwie pierwszy etap w karierze zawodowej, która wymaga wielu lat nieprzerwanej nauki. Ponieważ mody fryzjerskie zmieniają się, powstają nowe produkty i rozszerzany jest zakres oferowanych usług, pracownicy estetyki osobistej muszą być obeznani z najnowszymi trendami mody i technologią pracy. Dlatego też biorą udziaù w szkoleniach prowadzonych przez salony i gabinety kosmetyczne, szkoùy kosmetologii oraz w pokazach nowych produktów. W ramach warsztatów i pokazów nowych technik przedstawiciele sektora przekazują kosmetologom informacje dotyczące zakresu produktów i usług. Jako że sprzedaż detaliczna jest coraz istotniejszą częścią dochodów salonów efektywne umiejętności sprzedaży stają się niezbędnym aspektem pracy.
Najlepsi pracownicy estetyki wyglądu zewnętrznego interesują się i rozumieją znaczenie mody, współczesnej sztuki i stylizacji. Powinni lubić pracę z ludźmi i chętnie wykonywać instrukcje klientów. Komunikacja, osobisty wizerunek i podejście do pracy odgrywają ważną rolę w pomyślnej karierze. Niektóre szkoły kosmetologiczne uznają umiejętności komunikacyjne za integralną część zawodu do tego stopnia, że wymagają zaliczenia testów z tej dziedziny. Umiejętności biznesowe będą istotne dla osób pragnących otworzyć własny salon lub gabinet.
Podczas pierwszych miesięcy w zawodzie, nowi pracownicy wykonują relatywnie proste usługi, nieskomplikowane strzyżenie czy stylizację fryzur. Po wykazaniu posiadanych umiejętności, stopniowo przyznawane są im coraz bardziej złożone zadania, jak golenie, koloryzacja włosów lub trwała ondulacja. Każdy salon z reguły wymaga - i oferuje - dodatkowe szkolenia z zakresu technik specyficznych dla salonu, rozszerzających umiejętności zdobyte w szkole.
Doskonalenie zawodowe owocuje w postaci zwiększonych zarobków, w miarę zdobywania doświadczenia i stałych klientów przez fryzjerów i kosmetologów. Niektórzy z nich kierują pracą większych salonów lub, po zdobyciu kilku lat doświadczenia w zawodzie, otwierają własne. Inni uczą w szkołach fryzjerskich, kosmetologicznych, lub w ramach szkół zawodowych. Dodatkowe możliwości to praca na stanowisku sprzedawcy - reprezentanta, wizażysty lub egzaminatora na poziomie stanowych egzaminów licencyjnych.
Do roku 2010 poziom zatrudnienia fryzjerów, kosmetologów i innych specjalistów estetyki wyglądu zewnętrznego będzie wzrastać, zgodnie z przewidywaniami, w tym samym tempie co średnia dla innych zawodów. Jest to rezultat rosnàcego zaludnienia, rosnących zarobków i zapotrzebowania na usługi kosmetologiczne. Szanse zatrudnienia powinny utrzymać się na obecnym poziomie, zwłaszcza iż wiele stanowisk będzie się zwalniać w wyniku zmiany specjalizacji przez pracowników, przechodzenia ich na emeryturę lub innych przyczyn. Z pewnością można także oczekiwać wzrostu konkurencji i nasilenie walki o klienta pomiędzy nowo wyszkolonymi pracownikami i doświadczonymi licencjonowanymi kosmetologami. Liczba kosmetologów pracujących na własny rachunek i na zasadzie wynajmu miejsca pracy w ramach istniejących salonów także powinna wzrastać. Szanse będą zdecydowanie lepsze dla tych licencjonowanych pracowników, którzy będą w stanie zaoferować szeroki zakres usług.
Spodziewane jest także zróżnicowanie trendów zatrudnienia wśród różnych specjalizacji kosmetologicznych. Na przykład, zatrudnienie fryzjerów tradycyjnych ma obniżyć się w wyniku przechodzenia na emeryturę i stosunkowo niewielkiej liczby studentów szkół kosmetologicznych starających się o licencje fryzjerstwa tradycyjnego. Zatrudnienie fryzjerów, stylistów fryzur i kosmetologów powinno wzrastać na równi ze średnią innych zawodów, dzięki zapotrzebowaniu na koloryzację i inne usługi fryzjerskie, takie jak trwała ondulacja wśród nastolatków i starzejącego się pokolenia ich rodziców.
Gwałtowny rozwój salonów pielęgnacji paznokci oraz gabinetów typu spa zwiększy szanse zatrudnienia dla innych pracowników estetyki wyglądu. Salony pielęgnacji paznokci specjalizują się w manicure i pedicure. Dzienne spa oferują pełen zakres usług, jak body wrap, manicure i pedicure, zabiegi kosmetyczne twarzy i masaże. Przewiduje się, że poziom zatrudnienia manikiurzystów i pedikiurzystów będzie wzrastać szybciej niż średnia dla innych zawodów, podczas gdy specjaliści pielęgnacji skóry i osoby oferujące podstawowe usługi mycia włosów powinny spodziewać się przeciętnego wzrostu poziomu zatrudnienia.
Fryzjerzy strzygą, podcinają, myją i układają włosy. Dopasowują treski, oferują usługi pielęgnacyjne skóry głowy i masaże twarzy oraz golenie dla mężczyzn. W wielu stanach fryzjerzy otrzymują licencję na koloryzowanie i rozjaśnianie włosów oraz usługi trwałej ondulacji. Coraz większa grupa fryzjerów przechodzi szkolenie z zakresu pielęgnacji skóry i paznokci.
Styliści fryzur i kosmetolodzy oferują usługi takie jak mycie włosów, strzyżenie, koloryzacja i układanie fryzur. Mogą też doradzać klientom jak właściwie pielęgnować włosy, dokonywać prostowania i trwałej ondulacji włosów, rozjaśniać i przyciemniać kolor. Dodatkowo, kosmetolodzy mogą przejść szkolenia z zakresu manicure, pedicure oraz zabiegów pielęgnacyjnych skóry głowy i twarzy; doradzać właściwy makijaż; myć i układać peruki i treski.
Coraz więcej pracowników oferuje usługi specjalistyczne. Największa i najszybciej rosnąca grupa to manikiurzyści i pedikiurzyści, w niektórych stanach zwani technikami pielęgnacji paznokci. Oferują oni wyłącznie usługi pielęgnacyjne paznokci - jak manicure, pedicure, kolorowanie i przedłużanie paznokci. Kolejna grupa to specjaliści pielęgnacji skóry, czyli estetycy, którzy zajmują się oczyszczaniem i upiększaniem skóry oferując zabiegi kosmetyczne twarzy i całego ciała, masaże głowy i szyi oraz usuwanie zbędnego owłosienia woskiem. Specjaliści od elektrolizy stosują elektrolizę do usuwania owłosienia. Ostatnia grupa, raczej w większych salonach, to osoby myjące i nakładające specyfiki odżywcze na włosy.
Oprócz usług oferowanych klientom, od pracowników estetyki wyglądu zewnętrznego wymaga się utrzymywania w czystości stanowiska pracy i używanego wyposażenia. Aranżują oni wizyty klientów i prowadzą zapisy środków użytych do koloryzacji i trwałej stałych klientów. Coraz więcej pracowników prowadzi aktywną sprzedaż produktów pielęgnacji włosów i innych produktów.
Fryzjerzy, kosmetolodzy i inni pracownicy estetyki osobistej, którzy prowadzą własne salony i gabinety mają dodatkowo obowiązki kierownicze, jak zatrudnienie, kontrola pracy i zwalnianie pracowników, jak również prowadzenie rejestrów biznesowych i inwentarza, zamawianie produktów i planowanie ewentualnej reklamy.
Fryzjerzy, kosmetolodzy i inni pracownicy estetyki osobistej zwykle wykonują usługi w czystym, przyjemnym otoczeniu, z dobrym oświetleniem i wentylacją. Dobry stan zdrowia i wytrzymałość fizyczna są istotne, ponieważ przez większość dnia jest to praca stojąca. Częsty kontakt z niektórymi środkami chemicznymi stosowanymi przy pielęgnacji i stylizacji włosów może wywołać uczulenie, zwraca się więc szczególną uwagę na stosowanie odzieży ochronnej, jak gumowe rękawiczki lub fartuchy.
Większość fryzjerów pracujących w pełnym wymiarze godzin pracuje 40 godzin tygodniowo. Często jednak tydzień pracy jest dłuższy, zwłaszcza w przypadku osób pracujących na własny rachunek. Praca odbywa się na zmiany i obejmuje wieczory i weekendy, kiedy to większość salonów i gabinetów kosmetycznych jest najbardziej zajęta. Przerwy przysługują w mniej uczęszczanych przez klientów porach. Prawie połowa kosmetologów pracuje na pół etatu lub w nienormowanym wymiarze godzin, prawie dwa razy tyle co fryzjerów i innych pracowników sektora.
Fryzjerzy, kosmetolodzy i inni pracownicy estetyki osobistej to w sumie 790 tysięcy stanowisk pracy w roku 2000. Proporcjonalnie dziewięć na dziesięć spośród nich to fryzjerzy, styliści fryzur i kosmetolodzy Pozostała grupa to około 40,000 manikiurzystów i pedikiurzystów, około 21.000 specjalistów pielęgnacji skóry i około 20.000 myjących i pielęgnujących włosy w salonach. Większość tych osób zatrudniona jest w salonach fryzjerskich lub gabinetach kosmetycznych, ale pracują oni także w domach towarowych, domach opieki, sklepach kosmetycznych i aptekach. Prawie w każdym miasteczku znajduje się salon fryzjerski lub gabinet kosmetyczny, lecz zatrudnienie skoncentrowane jest w najbardziej zaludnionych miastach i stanach. W przybliżeniu połowa fryzjerów, kosmetologów i innych pracowników estetyki osobistej pracuje na własny rachunek. Wielu z nich posiada własny salon, lecz coraz bardziej rośnie grupa specjalistów wynajmujących stanowisko pracy lub fotel od właściciela większego salonu.
W celu uzyskania licencji Barber, Cosmetologist i Esthetician bez egzaminu należy złożyć podanie, dołączyć oryginalne dokumenty wraz z tłumaczeniami na język angielski oraz opłatą $45.00. Wszystkie dokumenty należy wysłać listem poleconym. Po około tygodniu powinno przyjąć potwierdzenie doręczenia z poczty. Za około miesiąc powinny zostać odesłane oryginały z ewentualnym listem żądającym dodatkowych informacji lub potwierdzonych form, a po następnych dwóch miesiącach - licencja.
