W lutym 2003 roku pojechałem do Northwestern University na spotkanie z muzyczną przygodą, zapowiedzianą w programie recitalem polskiego pianisty Adama Wodnickiego. Wieczór był rzeczywiście duchową ucztą. W pierwszej części recitalu pianista wykonał utwory Bacha i Liszta, przyjęte gromkimi brawami, a po przerwie scherza Chopina, które wypełniona po brzegi sala koncertowa nagradzała owacjami na stojąco. Stałem oniemiały ze wzruszenia jako jedyny polski słuchacz tego koncertu. Onieśmielony, a jednak podbudowany faktem, że to Polak, podążyłem do garderoby, aby złożyć artyście podziękowanie i gratulacje za tak piękny koncert. Byłem jednym z wielu oczekujących na spotkanie i kurtuazyjną pokoncertową rozmowę z artystą. Czekałem kilka kwadransów, by móc spokojnie porozmawiać z przybyłym z Texasu pianistą. Na pożegnanie wymieniliśmy się wizytówkami i natychmiast powziąłem decyzję ponownego wysłuchania takiego koncertu i udostępnienia sztuki pianistycznej Adama Wodnickiego polskiej publiczności, która nigdy nie jest obojętna na dzieło Chopina.
* * *
Nazwany przez krytyków "fenomenalnym pianistą"
i muzyczną gwiazdą" ADAM WODNICKI koncertował jako solista na pięciu kontynentach. W ostatnich kilku sezonach występował m.in. w Hiszpanii, Portugalii, Francji, Czechach, Niemczech, Chinach, Korei, Kolumbii, Izraelu, Republice Południowej Afryki, USA, Kanadzie i wielokrotnie w Polsce. Wodnicki brał udział w wielu znanych międzynarodowych festiwalach muzycznych, jak Arundel Festival w Anglii, Les Recontres Internationales Frederic Chopin w Nohant, Festiwalu Chopinowskim w Mariańskich Łaźniach i Festiwalu Pianistycznym w Szenyang.Pianista dokonal licznych nagrań płytowych dla firm Muza, Folkways, Wergo, Klavier, Centaur i Altarus, które spotkały się z entuzjastycznym przyjęciem krytyki. Wydane przez Altarus kompakty z muzyka Ignacego Jana Paderewskiego zostały ocenione jako "nagranie mistrza fortepianu", a płyta firmy Centaur (z wiolonczelistą Carterem Enyeartšem) uznana przez Chicago Tribune za "jedno z najlepszych nagrań współczesnej muzyki kameralnej roku". Wodnicki wielokrotnie nagrywał dla radia
i telewizji w różnych krajach, między innymi w Japonii, USA, Finlandii, Polsce; z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach nagrał trzy koncerty fortepianowe kompozytorów polskich.
Wodnicki uzyskał dyplom w krakowskiej Akademii Muzycznej w klasie profesora Jana Hoffmana (w młodości studenta uczennicy księżnej Marceliny Czartoryskiej, ulubionej uczennicy Fryderyka Chopina, później studenta i asystenta Egona Petrišego); studiował również u Guido Agostišego w Sienie oraz u Gyorgy Seboka w Indiana University w Bloomington, łącząc elementy tradycji Chopina, Liszta i Busoniego. Był trzykrotnie nagradzany na krajowych konkursach Towarzystwa im. Fryderyka Chopina w Warszawie; otrzymał także trzy nagrody na VIII Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku.
W latach 1973-77 pianista był asystentem, a później adiunktem w Akademii Muzycznej w Krakowie. W 1979 roku, na zaproszenie University of Texas w Austin, Wodnicki uczył w tamtejszej School of Music. Od 1980 wykłada w University of North Texas College of Music w Denton, gdzie jest profesorem fortepianu głównego. Do grona jego studentów zalicza się szereg laureatów światowych konkursów pianistycznych. Z międzynarodową działalnością koncertową Adama Wodnickiego łączą się liczne kursy mistrzowskie (zajęcia prowadził m.in.w słynnym Central Conservatory w Pekinie, University of Pretoria w Republice Południowej Afryki); od kilku lat artysta jest dyrektorem Międzynarodowego Kursu Pianistycznego w Pradze (obecnie w Warnie w Bułgarii); był również jurorem międzynarodowych konkursów pianistycznych m.in. w Hong Kongu, Los Angeles i Kolumbii. Wodnicki jest redaktorem pierwszego wydania Dzieł Wszystkich Ignacego Jana Paderewskiego, opublikowanego przez Musica Iagellonica w Krakowie.
opracował Andrzej Urbaniak
