Niemal wszyscy wiemy, że każdy pies żyje kilka lub nawet kilkanaście razy krócej od nas, ludzi. Około siódmego roku życia nasze psy stają się nieco wolniejsze, więcej śpią, a ich aktywność fizyczna maleje. Dzieje się tak ze względu na ich starszy wiek. Naturalnie, w przypadku ogromnej większości ras psów, mogą one żyć jeszcze wiele lat dłużej, lecz my poprzez odpowiednie żywienie możemy im pomóc.
Prawie wszystkie firmy produkujące żywność oferują specjalne jedzenie dla starszych psów o zmienionej zawartości składników, ze względu na mniej aktywny tryb życia starszych czworonogów. Całkiem słusznie! Jednakże szczegóły tych zmian nie mają często uzasadnienia w potrzebach naszych starszych czworonogów.
Zabawmy się w mały test i odpowiedzmy na następujące pytanie:
Która z poniższych teorii używanych przez producentów jako uzasadnienie do obniżenia poziomu proteiny w karmie jest najważniejsza?
1. Psy starsze potrzebują mniej proteiny niż młodsze.
2. Zastąpienie białka przez węglowodany w diecie starszych, mniej aktywnych psów będzie zapobiegało otyłości.
3. Zastąpienie białka przez węglowodany w diecie starszych psów pomoże chronić nieco słabsze już nerki i wątrobę.
4. Węglowodany dopomogą starszym czworonogom w osiągnięciu uczucia sytości, co spowoduje, że nie będą domagać się większych dawek jedzenia, a w rezultacie tyć.
Który numer wybrałeś? 1 czy 2? A może 3 lub 4?
Odpowiedź jest raczej prosta: Żadna z powyższych teorii nie jest prawdziwa.
Produkcja żywności dla zwierząt to ogromny wielomiliardowy biznes. Zajmujące się tym wielkie korporacje nade wszystko starają się pomnażać zyski. Obniżenie poziomu zawartości proteiny oznacza po prostu ograniczenie poziomu w karmie najdroższego jej składnika, czyli mięsa. Zastąpienie go stosunkowo niedrogimi węglowodanami (ryż, kukurydza, zboża, soja) doprowadzi do gwałtownego spadku kosztów. Ponieważ jedzenie dla starszych psów nie jest nigdy tańsze, a często jest nawet nieco droższe, zatem producent osiąga znaczne zyski. Dlatego też korporacje skwapliwie korzystają z powyższych czterech teorii jako uzasadnienie swych biznesowych posunięć.
Powyższe cztery tezy posiadają kilkudziesięcioletnią "brodę" i dziś, w świetle najnowszych badań naukowych, nie są już traktowane poważnie.
Nie jest jednak łatwo całkowicie je obalić na podstawie badań naukowych. Dlaczego?
Ponieważ badania naukowe w dzisiejszych czasach ze względu na wysokie koszta są generalnie finansowane przez korporacje. Rzecz jasna, żadna korporacja nie będzie finansowała działalności, która może doprowadzić do ograniczenia zysków.
Nieliczne niezależne badania dowiodły, że starsze psy potrzebują około 50% więcej proteiny aniżeli ich młodsi "koledzy". Dostateczny poziom proteiny wspiera system immunologiczny czyniąc je bardziej odpornymi na infekcje, wzmacnia system nerwowy, a wraz ze znajdującym się tam tłuszczem wspomaga jakość skóry i sierści.
Ubogie w proteinę pożywienie doprowadzi do szybszej utraty tkanki mięśniowej u czworonożnych "seniorów".
A co z nerkami ? Czy niższy wkład proteiny w pokarmie rzeczywiście ulży nerkom, zmniejszając ryzyko choroby tych narządów? Niestety nie! Badania przeprowadzone w latach 90. na uniwersytecie w Georgii dowiodły, że wyższy poziom proteiny nie niszczy nerek, a wyższy poziom węglowodanów wcale ich nie chroni. Dotyczy to nawet psów posiadających tylko jedną nerkę.
Wątroba? Istotnie, psy z chorą wątrobą mogą potrzebować mniej proteiny! Jednakże dotyczy to niezmiernie małego ułamka psiej populacji. Tak jak i w przypadku nas - ludzi, przytłaczająca większość starszych psów ma zdrowe wątroby i ich pożywienie powinno być bogate w białko.
Nadmierne kalorie? Jeden gram białka i gram węglowodanów po strawieniu dostarcza dokładnie taką samą ilość energii - 4 kalorie. Zastąpienie proteiny węglowodanami nie spowoduje zatem ograniczenia kalorii, a jedynie zredukuje wartość odżywczą pokarmu.
Jak zatem przedłużyć życie starszych psów?
Należy zapewnić im pożywienie obfite w proteinę, lecz równocześnie ograniczyć nieco tłuszcz w pokarmie oraz ilość dziennej dawki pokarmu, co w połączeniu z regularnym spacerem pomoże im w utrzymaniu szczupłej sylwetki.
Sugeruję by wybierać jedzenie bogate w białka pochodzenia zwierzęcego, a nie roślinnego, czyli na czele listy składników powinno znajdować się mięso.
Jeśli dostrzegłeś gwałtowne zmiany w zachowaniu starszego psa warto odwiedzić weterynarza. Być może pies jest chory, a nie tylko stary.
George C. Urbański
jest specjalistą w dziedzinie kynologii
oraz hodowcą psów. Publikuje artykuły w magazynach kynologicznych w wielu krajach. Zajmuje się szkoleniem psów i konsultacjami.
Tel. 847 885 7946
