Jeszcze 10 lat temu chicagowskie szkolnictwo uznawane było za najgorsze w kraju. Gdy w 2001 r. w wieku 36 lat Duncan obejmował stanowisko szefa Chicago Public Schools miał przed sobą niełatwe zadanie. Udało mu się w znacznym stopniu poprawić wyniki z poszczególnych przedmiotów, rentowność oświaty i podwyższyć liczbę uczniów kontynuujących naukę na wyższych uczelniach.
W styczniu Arnie Duncan obejmie stanowisko ministra oświaty, na które nominował go prezydent-elekt, Barack Obama. Ich prywatna znajomość miała podobno niewielkie znaczenie przy wyborze, gdyż szef CPS jest powszechnie szanowany za swe osiągnięcia i nazywany prawdziwym reformatorem. W czasie swej kadencji na tym stanowisku odważył się na otwarty konflikt ze związkami zawodowymi nauczycieli zamykając wiele najgorszych placówek oświatowych. Wprowadził też system wynagrodzenia zależny od osiągnięć poszczególnych szkół, co początkowo spotkało się z krytyką dyrektorów i wykładowców. W wyniku jego działań osiągnięcia uczniów zaczęły się poprawiać. Wzrastała liczba studentów kończących szkołę, kontynuujących naukę na wyższych szczeblach, podnosiły się wyniki testów.
„Postawiony przed trudnym wyborem nie waha się ani chwili. Nie jest oddany żadnej ideologii i natychmiast podejmuje właściwe decyzje" - mówił Obama o swym kandydacie na stanowisko ministra oświaty.
Burmistrz Daley wyraził żal w związku z wyjazdem Duncana do Waszyngtonu, ale zapewnił, że znajdzie godnego następcę. Konkretnych nazwisk jeszcze nie znamy. Wiadomo jedynie, że poważnym kandydatem jest Barbara Eason-Watkins pracująca dotąd na wysokim stanowisku w CPS.
Związki zawodowe nauczycieli pogratulowały nominacji, ale w szczególny sposób nie wyraziły ubolewania z powodu wyjazdu Duncana z Chicago. Prezydent tej organizacji, Marilyn Stewart, przyznała, że współpraca układała się ostatnio dobrze, choć wciąż pamięta ona o setkach wyrzuconych z pracy nauczycieli i zamkniętych szkołach.
