Przewodniczący organizacji starającej się o przyznanie nam igrzysk pracował za darmo. Pozostali członkowie zarządu otrzymywali od $200,000 do ponad $400,000.
Ponad 400 tysięcy rocznie w świecie wielkiego biznesu nie jest sumą przyprawiającą o zawrót głowy. Dla przeciętnego mieszkańca Chicago jest to jednak pensja nieosiągalna. Tyle niedochodowa organizacja Chicago 2016, która w imieniu naszego miasta starała się o przyznanie organizacji igrzysk płaciła swym najwyższym urzędnikom i doradcom.
Szef organizacji, Pat Ryan, pracował za darmo. Mógł sobie na to pozwolić będąc przewodniczącym Aon Corp. jednej z największych korporacji ubezpieczeniowych w kraju. Jednak już David Bolger, również związany z Aon otrzymał w 2008 roku $407,000, co było najwyższą pensją w Chicago 2016. W lutym bieżącego roku sam obniżył swe zarobki o 25% w związku z coraz trudniejszą sytuacją ekonomiczną.
Specjalista zajmujący się przygotowaniem obiektów olimpijskich, a właściwie ich projektów, Douglas Arnot, w 2008 r. otrzymał $282,166.
John Murray, na co dzień z firmy McKinsey & Co. zajmujący się przygotowaniem przetargu zarabiał rocznie $270,096.
Richard Ludwig, ekspert finansowy pełniący rolę skarbnika, zadowalał się $237,566 na rok.
Kevann Cooke, również związany z korporacją Aon, sekretarz Chicago 2016, rocznie otrzymywał $209,135.
Lista zarobków ujawniona na zeznaniu podatkowym za 2008 r. jest znacznie dłuższa i dotyczy nie tylko osób prywatnych, ale także firm służących radą:
- Hill & Knowlton Inc. (telekomunikacja) - $871,032;
- HOK Sports Facility Group LLC (projektowanie obiektów sportowych) - $678,715;
- Skidmore, Owings & Merrill LLP (projekty architektoniczne) - $607,518;
- Ogilvy & Mather (projekt strony internetowej) - $436,607;
- Max Wave Media Inc. (projekty graficzne) - $393,750.
Pamiętać jednak należy, że pieniądze te nie pochodziły z miejskiego budżetu, ale w całości od prywatnych sponsorów. Miasto płaciło za promocję i realizacje planów stworzonych przez grupę Chicago 2016, które miały pomóc w zwycięstwie w przetargu.
