Liczba osób odbierających sobie życie rośnie w trudnych ekonomicznie czasach i spada w okresie wzrostu gospodarczego – wynika z pierwszych tego typu badań przeprowadzonych przez krajowe Centrum Zapobiegania i Kontroli Chorób Zakaźnych.
Kryzysy ekonomiczne, takie jak Wielka Depresja, kryzys paliwowy z lat 70., czy recesja na początku lat 80. związane były z rosnącą liczbą samobójstw popełnianych najczęściej przez osoby pomiędzy 25, a 64 rokiem życia. Liczba ta jest również wyższa w każdym okresie wzrostu bezrobocia – przeczytać można na łamach najnowszego American Journal of Public Health, który opublikował wyniki badań naukowców.
Najwyższy skok liczby samobójstw odnotowano podczas Wielkiej Depresji w latach 20. i 30. ubiegłego wieku, gdy w krótkim czasie średnia podniosła się z 18 osób na 100,000 w 1928 r. do rekordowych 22 na każde 100,000 mieszkańców zaledwie 3 lata później.
Jednocześnie w okresie ekonomicznej prosperity – po II Wojnie Światowej, czy w latach 1991-2001, wskaźnik liczby samobójstw wśród mieszkańców USA gwałtownie spadał.
W badaniach – pierwszych tego rodzaju – pod uwagę brano trendy ekonomiczne od 1928 r. i porównywano je z publikowanymi w tym samym okresie statystykami samobójstw w różnych grupach wiekowych.
Mimo, że wyniki wskazują na ścisły związek pomiędzy nimi, to naukowcy ostrzegają, że niezbadane są jeszcze inne czynniki – socjalne, kulturowe, czy medyczne – które mogą mieć duży wpływ na uzyskane dane.
RJ
