… mistrz improwizacji, wybitny pianista, filantrop. Nagrał kilkadziesiąt płyt i występował w najważniejszych salach koncertowych na świecie współpracując z największymi współczesnymi muzykami. Autor kompozycji na zespoły kameralne, ponad 100 krótkich kompozycji jazzowych a także muzyki do krótkich filmów.
Urodził się w 1940 roku w Czechach, w polskiej rodzinie mieszkającej na Śląsku Cieszyńskim. W 1946 Adam z rodzicami powrócił do Polski. Pierwszych lekcji gry na fortepianie udzieliła Adamowi jego matka, również pianistka i śpiewaczka. Młody Adam okazał się szczególnie utalentowany, dlatego też trafił do szkoły dla dzieci uzdolnionych muzycznie a następnie do klasy fortepianu wybitnego nauczyciela, profesora Karola Szafranka w Rybniku.
Choć rodzice marzyli dla syna o karierze klasycznego pianisty, 15-letniego Adama porwał jednak jazz. W późnych latach pięćdziesiątych w Polsce, muzyka jazzowa była niemile widzianym a wręcz była zakazanym owocem Zachodu.
Ta muzyka, jak powiedział kiedyś Makowicz "świat wolności i improwizacji" zafascynowała go do takiego stopnia, że jako nastolatek porzucił szkołę, jej klasyczne wymagania i zasady. W poszukiwaniu początków własnej drogi artystycznej i języka muzycznej wypowiedzi Adam, nie mogąc liczyć na dalszą pomoc rodziców, postanowił wybrać niezwykle skromną egzystencję i warunki przeżycia w ciągłej niepewności następnego dnia.
Jego oazą wówczas stał się krakowski klub jazzowy "Helicon". Kilka lat później, w 1962 roku wraz ze wspaniałym trębaczem Tomaszem Stańką, Adam utworzył grupę „Jazz Darings” uważaną za pierwsze europejskie combo jazzowe. Współpracował wówczas z Andrzejem Kurylewiczem, Zbigniewem Namysłowskim, Janem Ptaszynem Wróblewskim, Urszulą Dudziak, Wojtkiem Młynarskim. Przez wiele lat swoją muzyką uświetniał klasyczne już festiwale warszawskie Jazz Jamboree. Od połowy lat 1970 Adam Makowicz coraz częściej grywał koncerty solowe zyskując sławę i uznanie wśród melomanów w Polsce i na świecie.
W 1977 roku, z rekomendacji Benny Goodmana oraz popularyzatora jazzu – Willisa Conovera (na którego programie radiowym "Music USA-Jazz Hour" Makowicz uczył się jako młodziutki chłopak jazzu, słuchając największych sław zza oceanu), legendarny producent John Hammond zaprosił go na 10-tygodniowe tournee w USA. W tym czasie Makowicz nagrał solową płytę dla CBS Columbia zatytułowaną "Adam". W 1978 roku Makowicz wyjechał do USA po raz drugi, tym razem na 6-miesięczny kontrakt i od tego czasu Nowy Jork, Manhattan, stał się jego stałym domem. Otworzyły się przed Adamem legendarne świątynie muzyki - nowojorska Carnegie Hall (pierwszy jego tam solowy występ był udziałem w koncercie poświęconym zmarłemu sześć miesięcy wcześniej Erroll Garnerowi) i klub Cookery w Greenwich Village. Zaproszony został do udziału w Festiwalu Jazzowym w Newport w Rhode Island.
Po wprowadzeniu w Polsce w 1981 roku stanu wojennego, wraz z innymi polskimi artystami mieszkającymi w USA, Adam wziął udział w emitowanym na cały świat programie telewizyjnym zorganizowanym z inicjatywy prezydenta Ronalda Reagana "Żeby Polska była Polską". Po 1989 roku mógł nareszcie odwiedzić Polskę do której jeździ teraz bardzo często i regularnie. Występując w USA Adam dzielił scenę z największymi i najwspanialszymi muzykami, między innymi z Benny Goodmanem, Herbie Hancockiem, Earl Hinesem, Freddie Hubbardem, Sarah Vaughan,Teddy Wilsonem, George Shearingiem, George Mrazem, Al Fosterem, Jack DeJohnette, Charlie Hadenem. Był wielokrotnym solistą orkiestr i zespołów kameralnych; National Symphony of Washington, London Royal Philharmonic Orchestra, Moscow Symphony Orchestra, Filharmonii Narodowej w Warszawie, Chester String Quartet, Amici String Quartet, Orkiestry Kameralnej „Amadeus” z Agnieszką Duczmal, Kwartetu „Wilanów” i wielu innych.
Bardzo wysoko przez recenzentów został oceniony występ w duecie z Leszkiem Możdżerem w Carnegie Hall we wrześniu 2004 roku. Koncert - pojedynek między mistrzem weteranem i wschodzącą gwiazdą jazzu, został utrwalony na płycie CD i DVD. Nagranie to zostało uhonorowane „Platynową Płytą” przez wytwórnię EMI Music.
Poza utworami jazzowymi, ma w swoim repertuarze także klasykę, szczególnie Chopina, którym "nasiąkł" w młodości, jak sam mówi, i którego czuje „po jazzowemu” jak nikt inny. Niewątpliwym wyrazem wpływu geniuszu Chopina jest wspólne koncertowanie Adama z Krzysztofem Jabłońskim (laureatem warszawskiego Konkursu im. Fryderyka Chopina) a w programie oczywiście Chopin.
W USA Adam Makowicz wydał płytę poświęconą muzyce Chopina w interpretacji jazzowej, jedyną amerykańską płytę tego rodzaju w całości poświęconą temu genialnemu kompozytorowi. W niezwykle szerokim repertuarze Adam posiada także utwory G.Gershwina, I. Berlina, J. Kerna, C. Portera i wielu innych kompozytorów amerykańskich. W roku 2008 z okazji jubileuszu czterystu lat istnienia amerykańskiej polonii, Adama Makowicza uhonorowano włączeniem jego osoby w poczet najbardziej zasłużonych czterystu Polaków w historii Stanów Zjednoczonych.
W październiku 2009 roku Adam został udekorowany w Warszawie Złotym Krzyżem “Gloria Artis” – najwyższym państwowym odznaczeniem za swój udział w propagowaniu polskiej sztuki na świecie. Od wielu lat Adam poświęca swoje recitale na cele charytatywne wspomagając tym gestem potrzebujące placówki.
Ten znakomity artysta zagra dla chicagowskiej publiczności jedyny koncert w środę, 7 września br. o godzinie 20:00 w znanym Państwu Chopin Theatre (1543 W. Division). Po koncercie tradycyjne przyjęcie i spotkanie z artystą. Szczegółowe informacje na stronie: www.zaduszkijazzowe.com lub 773.457.7267. Zapraszamy!