Część 62: “Types of Homes and Apartments”
czyli „Rodzaje domów i mieszkań” (część II)
BUNGALOW – typ niewielkiego wolnostojącego domu jednorodzinnego, który był bardzo popularny w pierwszej połowie 20 wieku, zwykle parterowy lub z dodatkowym poziomem znajdującym się pod nachylonym dachem (stąd określenie „1.5 stories” – półtorej kondygnacji), charakteryzujący się otwartą frontową werandą (front porch). Chicago może poszczycić się wieloma klasycznymi domami typu bungalow, szczególnie w północno-zachodniej dzielnicy Portage Park. Właściciele bungalow mogą starać się o specjalny certyfikat nadawany przez stowarzyszenie Historic Chicago Bungalow Association (szczegółowe informacje znajdują sie na stronie www.chicagobungalow.org), które kwalifikuje domy w Chicago do kategorii historycznych budynków typu bungalow. Według stowarzyszenia, historyczny bungalow powinien posiadać m.in. następujące cechy: rok budowy pomiędzy 1910 a 1940, półtorej kondygnacji (parter plus poddasze), zewnętrzne ściany z cegły, łagodnie opadający dach (low-pitched roof), pełna piwnica, zbudowany na planie prostokąta. Szacuje się, że prawie jedna trzecia wszystkich jednorodzinnych domów wolnostojących w mieście Chicago to budynki typu bungalow.
GEORGIAN-STYLE HOUSE – dom w stylu georgiańskim: typ wolnostojącego domu czerpiącego elementy architektoniczne z brytyjskiego stylu georgiańskiego popularnego w krajach angielskojęzycznych w latach 1720-1840; zwykle dwukondygnacyjny, zbudowany na planie prostokąta lub kwadratu, w kształcie klocka, o symetrycznym wyglądzie.
ENGLISH – dom w stylu angielskim: typ wolnostojącego domu zbudowanego na planie prostokąta; zwykle półtorakondygnacyjny, z poddaszem znajdującym się pod charakterystycznym stromym dachem.
TIME-SHARE OWNERSHIP (inna nazwa: time-sharing) – posiadanie własności wakacyjnej: system posiadania nieruchomości, w którym osoba kupuje w pełni wyposażony dom lub mieszkanie, z którego może korzystać przez określony okres w roku, zwykle przez 1-3 tygodnie. Czasami właściciel domu wakacyjnego może korzystać również z sieci wymiany wakacyjnej, która polega na tym, że można swój okres wakacji wymienić z innym właścicielem timeshare w innym kurorcie. Nazwa pochodzi od słów time – czas, oraz share – dzielić się. Właściecielem jednego timeshare może być nawet kilkadziesiąt osób. Koszty utrzymania własności wakacyjnej ponoszą wszyscy właściciele, proporcjonalnie do udziału w timeshare, płacąc roczne składki na rzecz stowarzyszenia właścicieli domów wakacyjnych (timeshare owners’ association). Kwestie prawne w stanie Illinois dotyczące timeshare regulowane są przez Akt Prawny Illinois o Własności Wakacyjnej z 1999 roku (Real Estate Time-Share Act of 1999).
Zbigniew Pieńkowski
Tel. 773-719-3645
E-mail: pienkowski1@gmail.com
www.PolandUSA.com
'