,,Bij słowo kiedy odstaje”
Tymoteusz Karpowicz
Tymoteusz Karpowicz – jeden z największych poetów współczesnych. Urodził się 15 grudnia 1921 roku koło Wilna na Litwie, a zmarł 29 czerwca 2005 w Oak Park k. Chicago. Był prozaikiem, dramaturgiem, naukowcem, tłumaczem, jednym z czołowych twórców poezji lingwistycznej. Jest uznawany przez krytyków za ostatniego wielkiego modernistę. W Polsce był redaktorem czasopisma "Nowe sygnały", a także pracował w redakcji "Poezji" i "Odry". Od 1973 roku mieszkał w Chicago. Był profesorem literatury polskiej i słowiańskiej na University of Illinois w Chicago. Tymoteusz Karpowicz jest autorem wielu książek (poezja i proza) oraz sztuk teatralnych.
POMYŁKA
Z przekrwionym okiem
z suchymi wargami
biegł – szukał wody
Dobrzy ludzie
poruszeni jego pragnieniem
wskazywali mu srebrną lilię źródła
o pulsujących płatkach
A on przypadł do strumienia
i zanurzył w nim
brudne ręce
NAGRODA
On
ściął kwiat toporem –
w nagrodę mu dano
drzewo do wycięcia
Stoi teraz pod nim
i stać będzie
skazany na wieczny
drewniany laur
POŻAR
Jak płaty ognia
Spadały na mnie
Łzy zasłyszane.
W deszczu ognistym
Siedziałem przykryty
Kartką papieru.
A gdy mnie nagle
Ogień owinął
Myślałem - świat się zapalił
A to zapłonął
Papier nad głową.
TCHÓRZE
To oni
pozostawiają siebie w domu
kiedy wychodzą komuś na spotkanie
przecinają na ukos życie
zygzakami przebiegają drogi
To oni
opluwają z przestrachu
zabijają z przerażenia
zatrują wszystkie oceany
byle się ocalić przed kroplą
własnej goryczy
To oni
krzyczą we śnie
gdy przyśni im się rzecz straszna –
ludzka odwaga
Redaguje: Elżbieta Chojnowska
elachojnowska@yahoo.com
'