„Bij słowo kiedy odstaje”

Tymoteusz Karpowicz

Wiersze drukowane w dzisiejszej kolumnie prezentowane były 15 listopada 2013 na Biesiadzie Poetyckiej Grupy ARKA w Art Gallery Kafe w Wood Dale. 

***

uśpioną prawdę
dotykam opuszkami myśli
głaszczę szeptem
lekko jak powiew wiatru
kołyszę
śpij...
kiedy się zbudzisz
przestanę istnieć

                                                Ewelina Zielińska

***

wyrywam z zadumy zmęczony głos
krzyczę
ostatkiem sił
upadam zniewolona
...
cisza
w rytmie serca

                                                Ewelina Zielińska

 ***

Bladozłote niebo odbija się
w graficie Twoich oczu,
błękitnieje...
A ja - w tym impresjonistycznym
pejzażu malowanym
pędzlem natchnienia-
chcę podarować Ci tysiące
nienazwanych dni
rozkwitających zapachem jaśminu,
pocałunki motyli kołysanych wiatrem
i bezbrzeżną radość
słońca wschodzących chwil...

                                                Magdalena Bobro

KOŁO  CZASU

Chmury nad twoją głową nie skamienieją przecież,
Odpłyną, by się rozpuścić w bezkresie przestrzeni.
Ogromne koło czasu nie przestanie się kręcić,
Prześnisz, jedno po drugim, swoje życia kolejne.

Twój pobyt na tej ziemi to tylko oka mgnienie
A jednak nikt nie powie, że jesteś tu bez celu.
Ogromne koło czasu nie przestanie się kręcić,
Prześnisz, jedno po drugim, swoje życia kolejne.

Czy warto wciąż pamiętać smak łez,
Co już obeschły, wpatrywać się bez końca w okna od dawna ciemne.
Ogromne koło czasu nie przestanie się kręcić,
Prześnisz, jedno po drugim, swoje życia kolejne.

I tylko trzeba, abyś rozjaśnił swoje serce,
Byś umiał się podzielić tym ciepłem z resztą ludzi.
Ogromne koło czasu nie przestanie się kręcić
A tobie kiedyś wreszcie uda się obudzić.

                                                Anna Radzikowska

Redaguje: Elżbieta Chojnowska
elachojnowska@yahoo.com