Każdego roku w grudniu roi się od Mikołajów. Chodzą po ulicach wielkich metropolii i po wiejskich drogach, odwiedzają domy katolickie i prawosławne, a nawet protestanckie, w których nie wierzy się w świętych. Ba! Mikołaja spotkać można także na ulicach współczesnego Babilonu: w wielkich laickich metropoliach.
Święto Mikołaja
…znane jest na całym świecie: Santa Clause w USA, Babbo Natale we Włoszech, Heilige Nicolaus w Niemczech, Mikulas w Czechach, Julemanden w Danii itd.
Patrzy na nas z telewizora i komputerowego monitora. Roześmianą, zarumienioną twarz okala długa, biała broda. Nosi czerwony płaszcz i czerwoną czapę z pomponem.
Symbol przedświątecznego biznesu – natrętny i wszechobecny - niewiele ma wspólnego z prawdziwym św. Mikołajem: powstał prawie 100 lat temu (ok. 1920 roku), na zlecenie koncernu Coca-Cola.
Ale…trzeba pamiętać, że to NIE ON 6 grudnia obdarowuje dzieci prezentami!
Święty Mikołaj urodził się w Licji w Azji Mniejszej, około roku 280. Stare podanie opowiada, że już jako noworodek zdumiewał rodziców: np. bez niczyjej pomocy stanął wyprostowany na własnych nogach. Od najmłodszych lat wyróżniał się dobrym sercem. Powiadają, że już jako dziecko uzdrowił kobietę z uschniętą ręką. Gdy był młodzieńcem, ojciec oddał go pod opiekę nauczyciela. Gdy podczas zarazy zmarli jego rodzice, młodzieniec dzielił się odziedziczonym majątkiem z ubogimi i potrzebującymi. Dante w „Boskiej Komedii” wspomina o skrycie podrzuconych przez Mikołaja pieniądzach trzem córkom zubożałego szlachcica, przez co umożliwił im zamążpójście.
Żyć dla innych
Metody, patriarcha Konstantynopola (842-846), opowiada o tym, jak niedługo przed wyborem na biskupa św. Mikołaj miał widzenie, w którym Zbawiciel wręczył mu Ewangelię, a Bogarodzica włożyła na jego ramiona biskupi paliusz. Po podniesieniu do godności biskupiej, miał powiedzieć: „Ta posługa i ten urząd wymagają odmiennego podejścia, aby nie żyć już dłużej dla siebie, ale dla innych”. Mikołaj, Biskup Miry otaczał wiernych troskliwością i wspomagał w każdy nadarzający się sposób. „Księga czynów” nadzwyczajnych i cudownych na rzecz bliźnich zawiera opisy licznych niezwykłych wydarzeń: m. innymi wyprosił ułaskawienie trzem młodzieńcom z Miry, skazanym wyrokiem cesarskim na karę śmierci; uratował rybaków podczas gwałtownej burzy. Przybył na pomoc tonącym, wymienionym z imienia: Janowi (ojcu patriarchy Metodego) i Demetriuszowi. Wyratował z niewoli Arabów chłopca; w czasie zarazy osobiście usługiwał chorym, wskrzesił trzech podróżnych – zamordowanych w przydrożnym zajeździe przez chciwego oberżystę. Sławą cudów św. Mikołajowi dorównać może jedynie św. Antoni.
Obrońca wiary
Świętego Mikołaja czczą go nie tylko chrześcijanie, ale również muzułmanie. W prawosławiu zajmuje trzecie miejsce: po Bogarodzicy i św. Janie Chrzcicielu. Powodem szczególnej czci oddawanej Biskupowi, który nie pozostawił po sobie żadnych dzieł teologicznych ani pism, jest najwyraźniej to, że Kościół widzi w nim uosobienie dobrego pasterza, obrońcy ubogich i potrzebujących. Jako niestrudzony i bezkompromisowy obrońca wiary, Mikołaj był jednocześnie „łagodny i delikatny w swym usposobieniu oraz pokorny duchem”. Nie był wyniosłym i niedostępnym biskupem, ale dobrym i kochającym ojcem, gotowym w każdej chwili przyjść z pomocą tym, którzy go wzywają.
Wiedzieć trzeba, że życie św. Mikołaja nie obfitowało jedynie w cudowności, miało swój realny, często bolesny aspekt. Św. Grzegorz I Wielki podaje, że Biskupa Miry nie ominęło cesarskie więzienie. Przebywał w nim od początku IV wieku do roku 313, kiedy to chrześcijaństwo uzyskało status religii państwowej.
Święty
Św. Mikołaj przeżył swoje życie, czyniąc dobro. Stał się uosobieniem bezinteresownej miłości. Nie miłował słowem, ale czynem i prawdą. Zmarł 6 grudnia, pomiędzy 340 a 352 r.
Są święci, którzy dostąpili tytułu alter Christus, ale tylko grób św. Mikołaja, w bazylice pod jego wezwaniem w Bari (Włochy), przypomina święty grób Chrystusa - palą się przed nim wieczne lampy... W bazylice znajduje się też „święta kolumna”, przy której miał być biczowany Pan Jezus. Przypomina ona o tym, że i św. Mikołajowi nie poskąpiono cierpień dla imienia Jezus.
Prezenty Św. Mikołaja:
zapakowane w kolorowy papier „dobro” i nie mniej ważny prezent wręczany w zimowy wieczór – pokój. Szóstego grudnia odnawia się w ludziach misja czynienia dobra, która nie kończy się pod choinką: trwa w Kościele przez cały rok. W tym wyraża się chrześcijańska Caritas, o której przypomniał papież Benedykt XVI w swej encyklice Deus caritas est.
Prawdziwy św. Mikołaj
Podobno można go jeszcze spotkać. Przemierza na piechotę drogi i bezdroża, i stuka do drzwi domostw. Na głowie ma mitrę, w ręku pastorał; przywdziany w strój biskupi, z nieodłącznym workiem z prezentami na plecach. Towarzyszą mu dwa anioły.
Życzę Państwu, aby prawdziwy św. Mikołaj zapukał do Waszych drzwi.
Gorąco polecam dorosłym i dzieciom „Magiczne Święta” – w Copernicus Center, gdzie odnajdziecie niezwykły nastrój polskich Świąt Bożego Narodzenia: Wigilii, choinki i kolędowania. Niedziela, 8 grudnia od południa do 6pm. Więcej informacji na stronie…
W artykule wykorzystano fragmenty rozprawy „Prawdziwy Mikołaj”, ojca Ignacego Kosmana (Katolik.pl)
Barbara Bilszta