Copernicus Center, 5216 W. Lawrence Ave., Chicago, IL
Sobota, 22 lutego, godz. 7 pm
Bilety: $50-59
Doskonałe dzieło mistrza gatunku, Moliera, obśmiewającego w swoich komediach głupotę, zacofanie, obłudę i podłość, dającego zawsze świetny i kipiący żartem argument na rzecz postępu. Chory z urojenia porusza bardzo aktualny temat samotności, paradoksu życia, pychy i próżności człowieka. W dzisiejszym zagmatwanym świecie wszyscy jesteśmy „chorzy”, bo zbyt często jesteśmy samotni. Pampiglione mówi nam o tym w atmosferze głębokiego rozbawienia, w feerii Molierowskiego humoru, poprzez śmiech pełen mądrej refleksji, która pozostanie z nami nawet po wygaszeniu świateł teatralnej rampy. W roli tytułowej jeden z najpopularniejszych polskich aktorów – Andrzej Grabowski.
Teatr 6. Piętro przygotował tę klasyczną komedię Moliera w najlepszym wydaniu.
W rolę tytułowego „chorego” wcieli się znany szerszej publiczności z komediowych ról filmowych Andrzej Grabowski, a partnerować mu będzie plejada aktorska, która zapewni wyśmienitą zabawę – m.in. Joanna Kurowska, Anna Korcz, Henryk Talar, Andrzej Szopa.
Tytułowy „chory” jest hipochondrykiem, któremu dolega wszystko, o czym wspomni któryś z jego medycznych opiekunów. A tych ma sporo, bo chory wierny i zamożny klient to dla budżetu medyka prawdziwy skarb... Cierpliwość do niego traci już nawet gosposia Antosia, która dzielnie biega za gospodarzem z nocnikiem na lewatywy. Sam „chory” wpada na pomysł, by wydać córkę za lekarza i mieć tym samym nieograniczony dostęp do lekarstw i porad lekarskich. Oczywiście córka Aniela ma swoje własne plany matrymonialne i ani myśli słuchać ojca. Z kolei jego żona, Belina, snuje własną intrygę...
Tylko jeden spektakl w Copernicus Center w sobotę, 22 lutego, o godz. 7 wieczorem. Zapraszamy!
Sting & Paul Simon
United Center, 1901 W Madison, Chicago, IL 60612
Wtorek, 25 lutego, godz. 8 pm
Bilety: $57-266 (www.ticketmaster.com)
Kompozytor, wokalista, aktor, działacz społeczny; Sting zdobył szerokie uznanie w każdej z tych ról, lecz trudno go zaszufladkować. Najlepiej pasują do niego etykiety poszukiwacza przygód i ryzykanta. Jak sam powiedział: „Uwielbiam znajdywać się w nowych sytuacjach. Nie boję się być nowicjuszem”. Mąż, ojciec sześciorga dzieci, wirtuoz gitary i basu, zagorzały zwolennik jogi. Tak naprawdę, kariera Stinga wciąż rozpoczyna się od nowa.
Sting to jeden z najbardziej utalentowanych, wszechstronnych i ambitnych muzyków w historii. Nigdy nie spoczywa na laurach, nie uważa, że umie już wszystko i nie musi się doskonalić. "Pewien znany golfista powiedział kiedyś: »Im więcej trenuję, tym więcej mam szczęścia«. Podpisuję się pod tym" – mówił w wywiadzie Gordon Matthew Sumner, czyli Sting.
Sting urodził się w 1951 roku w Wallsend w Anglii. Początkowo grał na basie w jazzowym zespole Last Exit i uczył języka angielskiego. W roku 1977 wraz ze Stewartem Copelandem i Andy Summersem założył trio The Police.
O ile pierwsza płyta grupy – "Outlandos D"Amour" – była jeszcze zbiorem prostych piosenek inspirowanych rockiem i karaibskimi rytmami, to z czasem brzmienie formacji rozwinęło się w stronę formuły, której zwieńczeniem był wydany w 1983 roku krążek `synchronicity" -– kamień milowy w historii rocka i kwintesencja stylu The Police. Wkrótce po jej wydaniu kapela rozpadła się, a Sting skoncentrował się na karierze solowej.
We wrześniu 1981 r. Sting solowo zadebiutował, podczas czwartego koncertu dla Amnesty International. Zaśpiewał tam słynne "Roxanne", "Message In A Bottle" oraz własną aranżacje piosenki Boba Dylana – "I Shall Be Released". Obok Stinga zagrali tam również Eric Clapton, Jeff Beck czy Phil Collins
Swoją pierwszą oficjalną solową płytę, wydaną w 1985 roku Sting zatytułował The Dream of the Blue Turtles. Album nawiązywał swoją różnorodnością do białego albumu grupy The Beatles, którym sam Sting był zafascynowany.
Wkrótce artysta wyruszył w trasę koncertową, udokumentowaną dwupłytowym wydawnictwem live "Bring On The Night" oraz, noszącym taki sam tytuł, filmem dokumentalnym Michaela Apteda. Dwa lata później ukazał się kolejny longplay wokalisty "Nothing Like The Sun" (tytuł zaczerpnięty z sonetu Szekspira). Stingowi ponownie towarzyszyli muzycy z Blue Turtles, a także trójka gitarzystów: Andy Summers (The Police), Mark Knopfler i Eric Clapton. Na płycie znalazł się utwór "They Dance Alone (Gueca Solo)" – hołd Stinga złożony ofiarom represji w Argentynie.
W 1988 roku artysta wziął udział w trasie koncertowej Human Rights Now! Amnesty International. W ciągu następnych kilku lat Sting bardzo mocno zaangażował się w działania na rzecz obrony praw człowieka, a w szczególności Indian brazylijskich oraz w walkę o zachowanie lasów równikowych nad Amazonką. Pod koniec lat 80. artysta założył własne wydawnictwo płytowe Pangaea, aby promować młodych wykonawców jazzowych i awangardowych. W 2003 roku wraz z pozostałymi członkami The Police, Stewartem Copelandem i Andym Summersem, został nominowany do Rock and Roll Hall of Fame, a w lutym 2007 roku doszło do ponownego spotkania wszystkich członków zespołu oraz publicznej zapowiedzi światowego tournee “The Police Reunion Tour”. Podczas ostatniego koncertu wokaliście na scenie towarzyszyła trójka jego córek.
Sting ma na koncie kilka nagród Grammy, statuetkę Złotego Globu, nominację do Oscara i Order Imperium Brytyjskiego.
Paul Frederick Simon – amerykański piosenkarz i gitarzysta rockowy, autor tekstów i kompozytor, jeden z najwybitniejszych i najbardziej znanych przedstawicieli stylu folk rock.
Paul Simon najbardziej znany jest z występów w duecie z Artem Garfunkelem – Simon and Garfunkel, lecz już w trakcie współpracy z nim, jak i po rozpadzie duetu prowadził owocną karierę solową.
Paul Simon zainteresowany był także egzotycznymi kulturami muzycznymi. Już we wczesnej fazie twórczości ulegał wpływom latynoskiego folkloru. W latach 80. zainteresował się ludową muzyką afrykańską. Wynikiem tego był album Graceland, łączący amerykańską muzykę folk z muzyką afrykańską. Po nagraniu tego albumu, w którym wzięło udział wielu muzyków afrykańskich, Paul Simon wraz ze swoją grupą koncertował także i w Afryce. Najwięcej kontrowersji wzbudziły jego występy w Republice Południowej Afryki, objętej wtedy ścisłym embargiem handlowym. Simon dał tam serię tanich koncertów specjalnie przygotowanych dla czarnej publiczności.
Art Gallery Kafe zaprasza
127 E. Front Str., Wood Dale, IL 60191. Tel. 630-766-7425
Syberyjski bard: Evgen Malinovskiy, ponownie wśród przyjaciół w Chicago. Koncert tego znakomitego artysty w Art Gallery Kafe w sobotę, 22 lutego o godz. 8 wieczorem oraz w sobotę, 8 marca, o godz. 8. Wstęp $20 od osoby.
Evgen Malinovskiy to rosyjski aktor, piosenkarz, gitarzysta, dyrygent. Jest absolwentem Kiemierowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk i Kultury z tytułem dyrygenta orkiestry estradowej. W 1992 roku przyjechał do Polski, by poznać kraj, z którego pochodził jego dziadek. Propaguje muzykę rosyjską, zwłaszcza utwory Bułata Okudżawy i Włodzimierza Wysockiego. Specjalizuje się w poezji śpiewanej i piosence aktorskiej.
Od 1993 roku jest często zapraszany do udziału w produkcjach filmowych i telewizyjnych, wciela się w rolę obywateli Rosji i byłych republik radzieckich. Występuje też na scenach muzycznych.
Jeszcze w Rosji udzielał się jako muzyk, grając na gitarze basowej. W latach 1994-2000 współtworzył zespół rockowy Hippocampus, w którym również grał na tym instrumencie. Od 1997 do 2001 wiele razy uczestniczył w przygotowywaniu i realizowaniu projektów grupy muzycznej Zdobywcy Pewnych Oskarów. Następnie, w latach 2002-2003, pracował jako gitarzysta basowy z Krzysztofem Wałeckim (projekt Sapo). Nawiązał też współpracę z kanadyjskim gitarzystą i wokalistą bluesowym polskiego pochodzenia – Lesterem Kidsonem.
Obecnie koncentruje się na karierze solowej. Pracuje nad własnymi projektami rockowymi i jazzowymi. Od 2004 roku występuje z programem Syberyjski bard zaprasza z utworami Władimira Wysockiego, Aleksandra Rosenbauma i Bułata Okudżawy, które wykonuje przy własnym akompaniamencie na gitarze akustycznej. Jego interpretacje znacznie odbiegają od pierwowzorów.
Klub Dobrego Kina zaprasza na kolejną projekcję: przed wyborem Akademii. Niedziela, 23 lutego, godz. 6 pm. Wstęp wolny.
Klub Fotograficzny AGCC zaprasza na spotkanie oraz do Akademii Fotografii Boniego Małolepszego. Wtorek, 25 lutego, godz. 8 wieczorem.
Redakcja Monitora nie jest organizatorem powyższych imprez oraz koncertów i nie ponosi odpowiedzialności za ewentualne zmiany. Aby upewnić się co do terminów, cen biletów, itd. należy kontaktować się bezpośrednio z organizatorami tych imprez.
'