Stan Illinois w ubiegłym roku odnotował jeden z największych w kraju spadek ludności. Więcej mieszkańców opuściło tylko Nowy Jork, który znalazł się pod tym względem na pierwszym miejscu wśród wszystkich stanów. Illinois było drugie, a New Jersey trzecie.
Takie są wyniki zestawienia przygotowanego przez think tank Illinois Policy na podstawie spisu powszechnego (U.S.Census Bureau), ale pod uwagę także wzięto dane gromadzone przez największe w Ameryce Północnej firmy przeprowadzkowe: United Van Lines i Atlas Van Lines.
Prawie 95 tys. mieszkańców opuściło w ubiegłym roku nasz stan. Illinois znalazło się na drugim miejscu, tuż za stanem Nowy Jork, który stracił ponad 153,9 tys. ludzi. Na trzecim miejscu znalazło się New Jersey, z którego migrowało 55,4 tys. mieszkańców. Problem spadku ludności zauważalny jest a także Kalifornii, Pensylwanii, Michigan, Connecticut, Ohio i Massachusetts.
Efektem migracji ludności z Illinois było zmniejszenie liczby mieszkańców w okresie od lipca 2013 roku do lipca 2014 roku. Więcej ludzi się wtedy wyprowadziło z naszego stanu niż tutaj narodziło . Populacje Illinois szacuje się obecnie na 12,880,580; jesteśmy piątym w kolejności najbardziej zaludnionych stanem. Przed nami znalazły się stany: Nowy Jork (19,746,227), Floryda (19,893,297), Teksas (26,956,958) i Kalifornia (38,802,500). Podczas, gdy Illinois czy Nowy Jork, zmagają się z odpływem ludności, jej wzrost odnotowały w ubiegłym roku stany: Teksas, Floryda, Arizona, Kolorado i obie Karoliny.
"To największy exodus ludności Illinois" - tak eksperci Illinois Policy komentują ubiegłoroczny spadek ludności o prawie 95 tys. Ich zdaniem to efekt sytuacji na rynku pracy i rynku nieruchomości. W obu przypadkach Illinois poważnie ucierpiało po recesji w 2008 roku. Wskaźnik bezrobocia w naszym stanie wynosił w listopadzie ub. roku 6.4 procent; ale jesienią 2013 roku stopa bezrobocia przekraczała 9 procent. Krajowy wskaźnik ludzi bez zatrudnienia obecnie spadł do 5,6 procent.
W Illinois średni roczny dochód mieszkańca oszacowano na 56 tys. 210 dolarów, czyli 17 w kolejności wśród 50 stanów. Przy czym zadłużenie na jednego mieszkańca naszego stanu obliczono na 4,992 dol; pod tym względem uplasowaliśmy się na 11. miejscu. Poziom ubóstwa w Illinois w 2013 roku oszacowano na 14.7 procent. Illinois znalazło się w gronie tych stanów, gdzie odnotowano największy spadek wartości nieruchomości. W okresie od 2009 do 2013 roku średnie cena domu spadła o 16.3 procent.
Poszukiwanie lepszej pracy i możliwości rozwoju biznesu to główne powody przeprowadzki mieszkańców Illinois - wynikało z sondażu Gallupa przeprowadzonego w ubiegłym roku. 50 procent respondentów stwierdziło, że chce opuścić Illinois. Powody przeprowadzki, araczej ucieczki z Illinois? To: praca i biznes (26 proc.), pogoda (17 proc.), jakość życia (15 proc.), koszty utrzymania (9 proc.), podatki (8 proc.), rodzina (6 proc.) szkoły (6 proc.). Jeden na czterech mieszkańców Illinois wyraził w sondażu opinię, że jest to najgorszy stan do życia.
Odpływ ludności zamierza zatrzymać nowy gubernator Bruce Rauner. Republikanin jeszcze w czasie kampanii wyborczej wskazywał na wysokie podatki jako główną przyczynę migracji ludności. O tym, że finanse Illinois są w opłakanym stanie wiemy od dawna. Potwierdza to niski rating Illinois.
Władzom Illinois nie będzie łatwo załatać dziurę budżetową. Z analizy ekspertów z University of Illinois wynika, że deficyt budżetowy naszego stanu wynosi 9 miliardów rocznie, a do 2026 roku wzrośnie do 14 miliardów.
Zdaniem autora raportu, profesora Richarda Dye, poradzenie sobie z gigantycznym deficytem wymaga długoterminowego, kompleksowego planu naprawczego obejmującego podwyżki podatków, cięcie wydatków oraz stałe stymulowanie lokalnej gospodarki. Ale niezbędne są także daleko idące reformy stanowych finansów.
Agencja Standard & Poors (S&P) utrzymała ocenę A-, ale zmieniła prognozę dla naszego stanu na negatywną. Agencja Moody"s wystawiła nam ocenę - A3. Obie oceny są najniższymi wśród wszystkich stanów. Przyczyny konsekwentnej obniżki naszych notowań są wciąż te same: budżet z dużym deficytem i nadal niezałatwiona kwestia kryzysu stanowych emerytur.
JT
