Poezja Mirosławy Kruszewskiej – ciąg dalszy.
KATYŃ
świerku mój, czemu stoisz w tak bolesnej ciszy
i zapadasz w ziemię na wysokość serca
czemu gałąź twa ku niebu się nie wznosi
lecz gorzkimi łzami ociera powoli
świerku, świerku mój zielony
dlaczego kładziesz się wieńcem na mchu poczerniałym
i pobladłym cieniem trawę gładzisz miękką
czy zostało już z bólu twego tylko to milczenie
że jęku nawet nie słyszę
wyrastasz mój świerku na szlaku termopilowym
lecz dlaczego nie mówisz nic
i nikt o nic nie pyta - -
my na grobach umieszczamy daty
aby drogowskazem były i otwartą księgą
dla tych, co przyjdą po nas –
ziemia woła – słyszysz?
ogień stanął w chmurach słupem gorejącym
sam jestem
i jeśli upadnę to nie mam nikogo
kto by mnie podtrzymał
świerku milczący
ze wszystkich sztuk najlepiej zgłębiłeś sztukę umierania
na tej polskiej drodze od klęski do klęski
pokolenie przemija
i pokolenie się rodzi
a ty na wieki stoisz
obecny jesteś we mnie i to mnie pociesza
swe zielone ramiona rozkładasz szeroko
a ja – o Boże wielki – nie poznałem Krzyża!
KATYŃ
Spruce my spruce, why are you standing in such a mournful silence
in a hole in the ground deep up to where heart is
why is your branch not reaching to the ski
but dripping bitter tears slowly
spruce my spruce so green
why are you laying down on blackened moss as a garland
and caressing smooth grass with your pale shadow
is it that out of your pain only this silence is left
and I don’t even hear a moan
you are rising your branches on the Thermopile trail
but why are you not speaking up
and nobody asks about anything - -
we put dates on the graves
so they will be like a road sign and an open book
for those who will come after us –
the earth is calling – do you hear?
fire stood in the clouds like a burning pillar
I’m all alone
if I fall there is no one
to support me
my quiet spruce
of all arts you know the best of the arts of dying
on this Polish road from one defeat to another
a generation passes
and generation is born
but you stand for centuries
you are present in me and this comfort me
you spread your green arms widely
and I – God Almighty – did not recognize the Cross!
Translated by: Genevieve Legowski
Redaguje: Elżbieta Chojnowska
elachojnowska@yahoo.com
