Nauka czystości to jedno z najtrudniejszych zadań nowego właściciela psa.
To na nim spoczywa odpowiedzialność za to, aby szczenię nauczyło się załatwiania poza domem jak i w wyznaczonych miejscach, jeśli takowe są w ogrodzie.
Na naukę czystości mają wpływ również inne czynniki takie jak:
- Naturalny instynkt
- Wyznaczenie miejsca, gdzie szczeniak będzie się załatwiał
- Brak możliwości załatwienia się przez szczeniaka w domu
- Odczytywanie znaków
- Właściwa reakcja na widok szczeniaka, który szuka miejsca do załatwienia swoich potrzeb fizjologicznych
- Przyłapanie na gorącym uczynku
- Wypadki się zdarzają.
W kolejnym artykule wyjaśnie szczegółowo wyżej wymienione punkty.
Szczeniaki, jak wszystkie inne młode zwierzęta, nie kontrolują początkowo załatwiania potrzeb fizjologicznych i "wypadki" są nie do uniknięcia. Naukę zachowania czystości powinno się zacząć od razu, gdy tylko szczeniak pojawi się w domu. Optymalnym wiekiem na rozpoczęcie nauki zachowywania higieny jest okres pomiędzy siódmym a dziewiątym tygodniem życia. Istotnym jest, że w tym czasie zwierzę nie działa jeszcze nawykowo i mamy na nie większy wpływ niż później, kiedy to do głosu dojdą jego preferencje osobnicze. Oczywiście pies starszy niż dziewięć tygodni również może nauczyć się pożądanych zachowań, jednak praca z nim zajmie więcej czasu. Kluczowe w nauce załatwiania się na dworze jest częste, nawet do dziesięciu razy dziennie, wyprowadzanie psa na spacer. Znalezienie stałego miejsca spacerów pomoże zwierzęciu identyfikować zostawiony przez siebie zapach z czynnością załatwiania się, co ułatwi wam efektywną współpracę. Pieska należy wyprowadzać od razu po obudzeniu, po zabawie, a także kwadrans po posiłku. Wiele szczeniąt potrzebuje trochę pobiegać przed wydalaniem, pobudza to bowiem perystaltykę jelit oraz pozwala się skupić na celu spaceru. Nie należy się spieszyć. Załatwienie się na dworze jest sukcesem, za jaki psu należy się nagroda. Smakołyk podany natychmiast po zakończeniu tej czynności jest dla pupila jasnym sygnałem pochwały i zachętą do dalszych dokonań na tym gruncie. Nie należy zapominać, że ograniczona objętość szczenięcego pęcherza także może mieć swoje konsekwencje w postaci mokrych plam na podłodze. Nawet najbardziej pojętny piesek może mieć problem z utrzymaniem wydalin, szczególnie w początkowej fazie nauki. Nie wolno psa karać, strofować podniesionym głosem czy szturchać, słowem nie wspominając o tak barbarzyńskich metodach jak bicie czy wpychanie psiego nosa w odchody. Miejsce, w którym piesek załatwił się w domu należy szybko posprzątać, używając detergentów eliminujących zapach np. moczu. Uniemożliwi to zwierzęciu ponowną identyfikację tego miejsca, jako przeznaczonego do załatwienia potrzeb fizjologicznych. W lecznicach weterynaryjnych dostępne są specjalne środki czystości, służące do mycia i dezynfekowania pomieszczeń po zwierzętach.
Niektóre psy mogą jednak załatwiać się w domu w wyniku innych czynników wpływających na ich zachowanie. Mogą to być problemy zdrowotne.
Problemy z wydalaniem mogą mieć bardzo zróżnicowane podłoże. Jedną z przyczyn takiego zachowania może być źle przeprowadzony trening czystości. Także agresja opiekuna, jego podniesiony ton czy stosowana przemoc mogą stać się przyczyną niekontrolowanego, spowodowanego strachem, oddawania moczu czy kału. Czasem specyficzne cechy osobnicze, takie jak wyjątkowa lękliwość, mogą sprzyjać popuszczaniu. W takich sytuacjach działanie właściciela powinno się koncentrować na zapewnieniu zwierzęciu spokoju i poczucia bezpieczeństwa, co pozwoli zminimalizować ryzyko wystąpienia niepożądanych zachowań. Zanim jednak zaczniemy analizować problem pod kątem problemów behawioralnych, wykluczyć należy (drogą konsultacji weterynaryjnej) infekcje dróg moczowych, cukrzycę czy niewydolność nerek, których to chorób efektem może być takie właśnie zachowanie.
Nie należy mylić popuszczania ze znakowaniem terenu, które zdarzać się może (nawet w mieszkaniu) niewykastrowanym samcom. Często kastracja rozwiązuje skutecznie tak zdiagnozowany problem.
Pamiętajmy, że uczenie psa zachowań, które uważamy za pożądane, leży w naszej gestii. Jeśli coś idzie nie po naszej myśli, być może należy zmienić metodę lub cofnąć się o kilka kroków w tej już stosowanej. Pozwoli to na odnalezienie źródła problemu i na przedsięwzięcie odpowiednich kroków.
Motto przewodnie dla właściciela, który zamierza nauczyć swoje szczenię zachowywania czystości w domu – „uzbrój się w cierpliwość i bądź konsekwentny, a nader wszystko kochaj swojego psa, bez względu na wszystko“. Powodzenia.
Agata Buczak
Psi Behawiorysta , Szkoleniowiec i Instruktor Szkolenia Psów z tytułem COAPE
www.agatabuczakdogs.com email:agatabuczakdogs@gmail.com
oraz właściciel hodowli Fidecore, Cane Corso Italiano
www.fidecore.net
