Na marginesie... Polska 1974-1990 wystawa w Muzeum Polskim
Muzeum Polskie w Ameryce, 984 N. Milwaukee Ave., Chicago, IL 60642
Wystawa czynna do 31 sierpnia 2015
Bilety: $7 dorośli, $6 studenci i seniorzy, $5 członkowie Muzeum
Wystawa czarno-białych fotografii przedstawiających życie w Polsce w latach 1974-1990 autorstwa Stanisława Kulawiaka (ur. 1954) i Grupy Twórczej SEM (Z. Bzdak, S. Kulawiak, J. Ochoński, A. Rzepecki, K. Wolski).
Choć wiele z tych zdjęć demaskuje to, co znany fotograf i krytyk Jerzy Lewczyński nazywa „pejzażem nonsensu” komunistycznej egzystencji (Jerzy Lewczyński, Uśmiech przez łzy, w: ”Stanisław Kulawiak. Na peryferiach PRL”, Gliwice, Listopad 2008), z reguły fotografie te nie skupiają się na wydarzeniach politycznych. Adam Sobota, historyk fotografii, w taki sposób podsumował prace Stanisława Kulawiaka:
“...fotografie zostały wykonane w Polsce w końcowej fazie istnienia (okres 1974–1989) tej formacji politycznej, jaką był PRL, i rejestrują wiele charakterystycznych przejawów ówczesnej rzeczywistości. Pokazują […] szarzyznę i ubóstwo sfery publicnej, toporność modernizacji, natręctwo socjalistycznych sloganów, drętwą ceremonialność władzy, jak i przykłady zorganizowanego społecznego protestu od roku 1980. Głównym zamierzeniem autora nie wydaje się jednak stworzenie kroniki wydarzeń politycznych […] Jego fotografie powstawały w najbliższym otoczeniu miejsc, gdzie się urodził i mieszka (Ostrzeszów i okolice), gdzie studiował (Kraków) i tam, gdzie okazjonalnie bywał. Nie są tam ukazane jakieś wyjątkowe sytuacje, gdyż decyzja o naświetleniu klatki filmu wynikała z wczuwania się autora zdjęć w zwykły rytm życia ludzi, wyznaczany codziennymi czynnościami, pracą, lokalnymi warunkami i zwyczajami […]
Stanisław Kulawiak pozostał wierny temu stylowi twórczego działania. Intrygowało go znaczenie tego, co – jako program artystyczny – nazwane zostało „autentyzmem”, przez tworzącego w Ostrzeszowie poetę Stanisława Czernika. Sposób fotografowania i to, jak reagują na obecność fotografa ludzie, utwierdza nas w przekonaniu, że autor tych zdjęć jest w zażyłości ze swoimi modelami albo przynajmniej w jakiś sposób przynależy do tego środowiska.” (Adam Sobota, “Tak to było”, w: ”Stanisław Kulawiak. Na peryferiach PRL”, Wrocław, grudzień 2008).
Stanisław Kulawiak rozpoczął swoją przygodę z fotografią w 1974 roku w czasie studiów na Wydziale Elektrycznym Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Tutaj wraz z grupą kolegów, między innymi Zbigniewem Bzdakiem (dziś fotoreporterem Chicago Tribune) prowadził Studencką Agencję Fotograficzną, założył Jaszczurową Galerię Fotografii oraz Grupę Twórczą SEM. Zadaniem tej ostatniej było organizowanie działań zacierających granice między fotografią a rzeczywistością w ramach nurtu „fotografii ekspansywnej”. Przykładowym projektem grupy były „Akcja Stołówka” (1977) polegająca na rozwieszeniu w normalnie funkcjonującej przestrzeni studenckiej stołówki 200 dużych fotografii przedstawiających stołówkę i przygotowywanie posiłków. Inny projekt, „Akcja Próbna 2″, pokazywał ciąg fotografii postaci stojących w sklepowych kolejkach w skali 1:1. „Krytyczna wymowa tego pokazu była łatwa do zrozumienia, gdyż braki zaopatrzenia i wszechobecność kolejek stanowiły wówczas codzienne doświadczenie mieszkańców Polski”
Odtworzony projekt „Kolejka” będzie częścią wystawy Na marginesie. Tym, którzy żyli w ówczesnej rzeczywistości przypomni znajomy obraz i przymusowy sposób spędzania czasu. Niejednemu skojarzy się też zapewnie z historycznymi fotografiami kolejek z okresu amerykańskiego Wielkiego Kryzysu lat 30-tych XX wieku.
Wierzymy, że ta prezentacja nie tak odległej polskiej przeszłości zaoferuje interesujące doświadczenie zarówno dla Polaków, którzy żyli w komunistycznej Polsce jak i dla szerokiego grona odbiorców, którzy nigdy nie doświadczyli egzystencji w tym systemie.
Festiwal w Ravinii
Ravinia, 200 Ravinia Park Rd., Highland Park, IL 60035
Wszystkich wielbicieli dobrej muzyki zapraszamy na kolejny festiwal w Ravinii, gdzie każdy znajdzie coś dla siebie, a muzycznych wrażeń na pewno nie zabraknie...
Koncerty odbywają się w amfiteatrze, tzw. Pawilionie albo w budynku Martin Theatre. Największym jednak powodzeniem cieszą się siedziska na rozległym trawniku między wiekowymi drzewami. Publiczność przyjeżdża tu z krzesełkami, składanymi stolikami, przenośnymi lodówkami. Starzy bywalcy są zazwyczaj dobrze "wyekwipowani" – wielu ciągnie za sobą kolorowe wózki z koszami piknikowymi, w których często nie zabraknie ani korkociągu do otwierania butelek z winem, ani koronkowych serwetek z emblematem Ravinii. Niektórzy słuchacze sącząc wino z kryształowych kieliszków, dostojnie jak w salonie przechadzają się po alejkach parku. Dzieci baraszkują przy fontannie i zdobiących park licznych rzeźbach. Zazwyczaj o godzinie 8 wieczorem nagle cichnie gwar, zapalają się świece, rozlegają się pierwsze akordy... I tak już od ponad stu lat przez trzy miesiące lata... Więcej informacji na temat koncertów na stronie: www.ravinia.com
Plan koncertów na najbliższe tygodnie:
Piątek, 17 lipca, godz. 8 pm - Carlos Miguel Prieto, Pavillion
Sobota, 18 lipca, godz. 11 am - Ko-Thi Dance Company, Martin Theatre
Sobota, 18 lipca, godz. 7:30 pm - Rob Thomas, Pavillion
Niedziela, 19 lipca, godz. 7:00 pm - Unity: The Latin Tribute to Michael Jackson, Pavillion
Poniedziałek, 20 lipca, godz. 6 pm - Ravinia"s Steans Music Institute: Program for Piano and Strings, Bennett Gordon Hall
Wtorek, 21 lipca, godz. 8 pm - Emerson String Quartet, Martin Theatre
Środa, 22 lipca, godz. 8 pm - Mahler"s First Symphony, Pavillion
Czwartek, 23 lipca, godz. 8 pm - All Russian Program, Pavillion
Piątek, 24 lipca, godz. 8 pm - Steely Dan, Pavillion
Sobota, 25 lipca, godz. 8 pm - Steely Dan, Pavillion
Niedziela, 26 lipca, godz. 5 pm - "Play it again, Marvin!": a Marvin Hamlisch Celebration, Pavillion
Niedziela, 26 lipca, godz. 6 pm - Stanislav Khistenko, Bennett Gordon Hall
Poniedziałek, 27 lipca, godz. 6 pm - Alisa Weilerstein, Bennett Gordon Hall
Wtorek, 28 lipca, godz. 8 pm - Thomas Hampson, Martin Theatre
Środa, 29 lipca, godz. 8 pm - Brahms First Piano Concerto, Pavillion
Czwartek, 30 lipca, godz. 8 pm - Igudesman & Joo, Martin Theatre
Piątek, 31 lipca, godz. 7 pm - Brandi Carlile and Old Crow Medicine Show, Pavillion
Rod Stewart
US Cellular Coliseum, 101 S. Madison Str., Bloomington, IL 61701
Środa, 22 lipca, godz. 7:30
Bilety: $60-340
Rod Stewart – brytyjski piosenkarz rockowy i popowy. Przedstawiciel takich stylów i gatunków, jak hard rock, soft rock, folk rock i country rock, AOR, blues rock, biały soul i pop tradycyjny. Ciepły, aczkolwiek szorstki i charakterystycznie zachrypnięty głos, zdolności interpretacyjne, kompozytorskie i wyjątkowa osobowość sceniczna uczyniła go jednym z najpopularniejszych piosenkarzy drugiej połowy XX wieku. Szacuje się, że sprzedał łącznie ponad 250 milionów singli i płyt.
W 1994 roku Rod Stewart został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame. W 2006 roku piosenkarz został sklasyfikowany na 60. miejscu listy 100 najlepszych wokalistów wszech czasów według Hit Parader.
Stewart zaczął swoją muzyczną karierę we wczesnych latach sześćdziesiątych w ekipie folkowego piosenkarza Wizza Jones, towarzysząc mu w jego europejskiej trasie koncertowej. Ta muzyczna przygoda zakończyła się dla Roda przedwcześnie, gdy w Hiszpanii został aresztowany za włóczęgostwo i deportowany do Anglii. W 1963 dołączył do rhytm and bluesowej grupy Jimmy Powell & the Five Dimension, w której śpiewał i grał na harmonijce. Przez następne lata Stewart przechodził z grupy do grupy, nigdzie nie zagrzewając miejsca. Dopiero w 1965, gdy dołączył do zespołu Steampacket, uśmiechnęło się do niego szczęście. Grupa została zatrudniona jako zespół otwierający koncerty The Rolling Stones i The Walker Brothers w 1965. W 1966 grupa nagrała album, który został wydany dopiero w 1970, gdy Stewart był już znaczną gwiazdą. Gdy grupa rozpadła się w 1967, piosenkarz spróbował swego szczęścia w modnym wówczas repertuarze bluesowym. Niedługo potem dołączył do grupy Jeffa Becka. Mimo że grupa istniała tylko trzy lata i nagrała zaledwie dwa albumy, to zdobyła olbrzymią popularność. Po rozstaniu z Beckiem Stewart wraz z Ronem Woodem przyłączył się do brytyjskiej grupy The Faces. Jeszcze śpiewając w grupie Stewart rozpoczął swoją karierę solową. Pierwszy album sygnowany własnym nazwiskiem okazał się nieudany i nie wzbudził większego zainteresowania. Drugi poza wielkim przebojem "Maggie May", także został niezauważony. Dopiero trzeci album Every Picture Tells a Story stal się wielkim hitem i to po obu stronach Atlantyku. Typowymi dla repertuaru artysty w tym okresie były tak szybkie rockandrollowe piosenki, jak i refleksyjne rockowe ballady.
Od tego czasu Stewart pozostał już na stale na szczytach list przebojów, bijąc wszelkie rekordy popularności. Z czasem zaczął odchodzić od rockowych korzeni zmierzając w kierunku soft rocka i muzyki pop. W drogiej połowie lat siedemdziesiątych zaczął adaptować do swej muzyki elementy modnej wówczas muzyki disco, a w latach później nowej fali. Po chwilowej nieobecności na estradach i studiach nagrań, Stewart powrócił do tworzenia muzyki w połowie lat dziewięćdziesiątych z tworząc swój nowy wizerunek, jako dojrzałego, refleksyjnego popowego piosenkarza. Pierwszy nagrany w XXI wieku album artysty – Human, pokazał, ze Stewart nie zamierza rezygnować z kariery, ani nie zakończył artystycznych poszukiwań. Na nowym albumie zaśpiewał szereg tradycyjnych, popowych piosenek, w których wyraźnie słuchać wpływy wokalistyki jazzowej. Piosenkarz znakomicie się sprawdził w tym repertuarze.
W latach 2002 – 2005 Rod Stewart wydał cztery płyty łączące się tematycznie w serię pt. The Great American Song Book. Są one zbiorem piosenek pochodzących z lat 30. i 40. XX wieku. Piosenki są autorstwa takich sław jak: Irving Berlin, Cole Porter, George Gershwin czy Ira Gershwin. Płyty, tak w Ameryce jak i w Europie, odniosły wielki sukces komercyjny.
Taylor Swift
Soldier Field, 1410 S. Museum Campus Drive, Chicago, IL 60605
Sobota, 18 lipca; niedziela, 19 lipca, godz. 7:00 pm
Bilety: $60 - $1,000+
Amerykańska piosenkarka i autorka tekstów, wykonująca muzykę pop i country.
Swift pozostaje pod wielkim wpływem swojej babci oraz LeAnn Rimes w stylu swojego śpiewania. Pomimo tego, że jej babcia była śpiewaczką operową, Taylor skierowała swoje zainteresowania w stronę country i artystów typu Patsy Cline i Dolly Parton. Ponadto wśród swoich idoli wymienia także Dixie Chicks i Shania Twain.
W wieku jedenastu lat po raz pierwszy pojechała do Nashville, mając nadzieję na podpisanie kontraktu płytowego – rozwoziła swoją taśmę demo z nagraniami karaoke po wytwórniach płytowych. Miała nadzieję na odzew nie tyle z ramienia wytwórni, co od znajomych rodziny. Po powrocie do Pensylwanii została zaproszona, aby zaśpiewać podczas turnieju tenisowego U.S. Open – występ wzbudził spore zainteresowanie.
Swift zaczęła pisać piosenki i grać na dwunastostrunowej gitarze w wieku dwunastu lat. Zaczęła regularnie odwiedzać Nashville i pisać utwory z lokalnymi twórcami. Kiedy miała czternaście lat jej rodzina postanowiła przenieść się na przedmieścia Nashville. Rok później odrzuciła propozycję podpisania umowy z wytwórnią RCA Records, ponieważ wytwórnia nie chciała wyrazić zgody, by mogła nagrywać własne piosenki. Swift występowała w The Bluebird Cafe, gdzie została zauważona przez Scotta Borchettę, który podpisał z nią kontrakt z ramienia nowo powstałej wytwórni Big Machine Records. Została najmłodszą autorką piosenek kiedykolwiek zatrudnioną przez dom wydawniczy Sony/ATV.
W 2011 roku magazyn Forbes umieścił Swift na 7. miejscu listy najbardziej wpływowych postaci show biznesu, jako że w okresie 12 miesięcy jej zarobki wyniosły 45 milionów dolarów. Z kolei rok później zajęła 11. pozycję w tym samym zestawieniu, z rocznym dochodem w wysokości 57 milionów dolarów.
W 2008 roku łączna sprzedaż albumów Swift wyniosła ponad 4 miliony kopii, czyniąc z niej najlepiej sprzedającego się artystę w Stanach Zjednoczonych w tymże okresie. Ten sam tytuł Swift dzierżyła również w roku 2010, kiedy to łączna sprzedaż jej albumów wyniosła 4,460,000 egzemplarzy – najwięcej spośród wszystkich artystów. W 2011 roku Taylor została wyróżniona tytułem Kobiety Roku według magazynu Billboard. W 2012 roku Nielsen SoundScan umieścił Swift na 4. miejscu listy artystek, które sprzedały najwięcej wydawnictw w formie digital download w historii, z ponad 41 milionami jej utworów zakupionych cyfrowo. W sumie albumy Swift rozeszły się w ponad 20 milionach egzemplarzy na całym świecie.
Art Gallery Kafe zaprasza
127 E Front St. Wood Dale, IL 60191 tel. 630-766-7425
Jazz w Art Gallery Kafe, zapraszamy na koncert Pahl Jazz Quartet, Pascal Pahl i goście: Lara Driscoll, Mike Harmon, Peter Manheim. Piątek, 17 lipca godz 8 wieczorem, wstęp $20 od osoby.
Uwaga filateliści, kolekcjonerzy znaczków, kart pocztowych, pocztówek, itp. Zapraszamy na spotkanei grupy znawców, ekspertów i amatorów zbierania wydawnictw i druków pocztowych. Przyjdź spotkaj się z kolegami zbieraczami oraz ekspertami w tej dziedzinie. Sobota, 18 lipca godz, 2 pm, wstęp wolny.
EL - ZET Project zaprasza na wieczór autorski Zbyszka Plicinskiego i Leszka Starczewskiego. W programie:wiersze i piosenki autorów oraz znane przeboje Seweryna Krajewskiego, Bułata Okudżawy, Czesława Niemena, Piotra Szczepanika, Boba Dylana, Leonarda Cohena, Chrisa DeBurgh oraz szanty. Sobota, 18 lipca godz. 8 wieczorem, wstęp $10 w tym lampka wina.
Klub Dobrego Kina zaprasza na projekcję Israel Horovitz (Francja): „Moja Staruszka”. Niedziela, 19 lipca godz. 6 wieczorem, wstęp wolny.
Polski Klub Brydżowy zaprasza na cotygodniowe rozgrywki przy stoliku oraz do Szkoy Gry w Brydża. Chcesz poznać od podstaw lub przypomnieć sobie zasady tej pasjonujacej gry? Jeśli tak, to przyjdź w każdą środę od godziny 7 wieczorem, czekają na ciebie życzliwi , cierpliwi i wyrozumiali mistrzowie brydża z wieloletnim doświadczeniem. Nauka - kurs jest zupełnie bezpłatna.
Open Mic Night w każdy czwartek, o godz. 8 wieczorem. Zapraszamy zespoły, grupy, kapele, solistów. Może grasz na jakimś instrumencie lub sam komponujesz? Wstęp wolny.
Na jagody z Art Gallery Kafe. Wesoły szkolny autobus wyruszy w kierunku farmy jagodowej w w okolicach South Haven, Michigan spod AGK w niedzielę, 26 lipca, o godz. 8:00 rano. W programie: bigos, kiełlbaski, wspólne śpiewanie, zbieranie lub zakup jagód na farmie, zwiedzanie malowniczego South Have. Planowany powrót o. godz. 9 wieczorem. Prosimy o wcześniejsze rezerwowanie miejsc.