Czynniki stosowane w celu określenia tego, co jest w ‘najlepszym interesie dziecka’ („best interest of the child”) mają zastosowanie w każdej sprawie prawa rodzinnego stanu Illinois, w której pojawiają się pytania dotyczące podziału obowiązków rodzicielskich („parental responsibilities”) lub harmonogramu rodzicielskiego – powszechnie określane jako kwestie opieki („custody”).
Stan Illinois dzieli ‘opiekę’ na dwie części:
1. podejmowanie decyzji przez rodziców („parental decision-making”) oraz
2. czas rodzicielski („parenting time”).
Podejmowanie decyzji przez rodziców – obowiązkiem każdego rodzica jest podejmowanie ważnych decyzji dotyczących ich dziecka. Decyzje te obejmują główne kwestie związane z opieką medyczną nad dzieckiem, edukacją, religią i zajęciami pozaszkolnymi.
Czas rodzicielski – to czas, w którym każdy z rodziców spędza czas z dziećmi, w tym przerwy szkolne i wakacje, oraz kiedy rodzic ma kontrolę nad ogólną codzienną opieką nad małoletnim dzieckiem.
Każdy z czynników jest ważony względem drugiego i może być wykorzystany do określenia tego, co jest w najlepszym interesie dziecka oraz tego, czy byłoby najlepiej, gdyby oboje z rodziców podejmowali wspólnie decyzje, czy podejmowali je samodzielnie, w odniesieniu do każdej pozycji przydzielonej jednemu rodzicowi.
Na przykład sąd byłby mniej skłonny do wspólnego podejmowania decyzji, gdyby jeden z rodziców w przeszłości ignorował potrzeby medyczne dziecka. Sąd prawdopodobnie rozważy również to, wśród innych czynników, przy ustalaniu harmonogramu rodzicielskiego. Ogólnym celem jest wspieranie jak najlepszych relacji między dzieckiem a obojgiem rodziców.
Czynniki, których nie bierze się pod uwagę przy ustalaniu przez sąd tego, co jest w najlepszym m interesie dziecka
Podczas ustalania tego, co jest w najlepszym interesie małoletniego dziecka, nie należy brać pod uwagę kilku czynników, ponieważ sądy uznały, że są one nieistotne i często służą zawstydzeniu drugiego rodzica. Czynniki te obejmują:
1. Wykroczenia małżeńskie w przeszłości (tj. zdrada, alkohol, narkotyki itp.) mają zastosowanie tylko wtedy, gdy miałyby bezpośredni wpływ na dziecko;
2. Dochody rodziców;
3. Rasa
4. Religia.
Czy rodzice mogą samodzielnie decydować o dwóch czynnikach opieki nad dzieckiem?
Jeśli para chce rozwiązać problemy rodzicielskie przed złożeniem wniosku, mediacja („mediation”) może być wykorzystana do omówienia wielu z tych kwestii i może być wykorzystana do konstruktywnego opracowania planu. Terapia współrodzicielstwa („co-parenting therapy”) to kolejne narzędzie, które można wykorzystać do wspólnej pracy i zapobiegania kontrowersji dotyczących opieki nad dzieckiem podczas rozwodu, podobnie jak mediacja.
Po wniesieniu sprawy do sądu, jeśli adwokaci są już zaangażowani, mediacja będzie często wymagana przez sąd, o ile nie będzie żadnych przeszkód, takich jak wydanie nakazu ochronnego („order of protection”). Podczas mediacji, mediator wysłucha obojga rodziców i ich obaw oraz pomoże im współpracować w celu rozwiązania kwestii związanych z czasem rodzicielskim oraz podziałem odpowiedzialności rodzicielskiej. Ostatecznie jednak celem mediacji jest znalezienie wspólnej płaszczyzny i rozwiązanie problemów między stronami. Często oboje z rodziców, przy pomocy mediatora, ostatecznie dochodzą do porozumienia, które służy temu, co jest w najlepszym interesie dziecka.
Co zrobić, jeśli para nie może dojść do porozumienia a propos elementów opieki nad dzieckiem na własną rękę?
Jeżeli strony nie dojdą do porozumienia, sąd może powołać kuratora procesowego („Guardian Ad Litem” lub „GAL”) lub adwokata, który reprezentuje dzieci („child representative”). Kurator procesowy jest adwokatem przeszkolonym do prowadzenia dochodzeń i formułowania zaleceń dotyczących tego, co jest w najlepszym interesie dziecka. Kuratorzy procesowi mogą zeznawać na rozprawie. Adwokat, który reprezentuje dzieci jest wyznaczony przez sąd i występuje jako adwokat działający w imieniu tego, co służy najlepszemu interesowi dzieci na rozprawie lub podczas procesu, w przeciwieństwie do kuratora, który działa jako świadek i zeznaje na rozprawie lub podczas procesu.
Po wyznaczeniu, kurator procesowy będzie obserwować życie domowe i sytuację życiową dziecka oraz przeprowadzi wywiady z rodzicami, dzieckiem i innymi świadkami pobocznymi zaangażowanymi w życie dziecka (tj. nauczycielami, lekarzami, dziadkami itp.).
Na podstawie wywiadów i dochodzeń, kurator procesowy sporządzi raport, szczegółowo opisujący konkretne dochodzenie dotyczące wszystkich czynników, które służą temu, co jest w najlepszym interesie dziecka. Sąd często bierze pod uwagę zalecenia kuratora procesowego, chyba że istnieje sprzeczna opinia eksperta.
Adwokaci stron mają podczas rozprawy możliwość przesłuchania kuratora procesowego w odniesieniu do jego raportu. Wezwanie sądowe może również zostać wydane w celu zadawania pytań pod przysięga („deposition”) kuratorowi procesowemu.
Powyższe informacje nie powinny być traktowane jako porady prawne w jakiejkolwiek istniejącej lub potencjalnej sprawie, oraz nie powinny być traktowane jako tworzenie formalnej relacji adwokat-klient.
Zapraszamy do kontaktu telefonicznego, aby umówić się na poufną konsultację w sprawie prawa rodzinnego w Illinois.
Katarzyna Brukało
Brukalo Law, P.C.
Tel: 312-450-3630
www.Facebook.com/BrukaloLaw
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
