Chociaż stają się one coraz bardziej popularne, tylko 5-10 procent par w USA, które zawierają małżeństwa, przygotowuje umowy przedmałżeńskie/intercyzy („prenuptial agreements”). Umowy przedmałżeńskie lub poślubne („postnuptial agreement”) – kiedyś uważane za słuszne tylko dla zamożnych - mogą zaoszczędzić parze nie tylko czas i pieniądze, ale także udręki psychiczne spowodowane sporami o majątek lub podział majątku, jeśli para zdecyduje się później na rozwód.
Te dokumenty prawne pozwalają parom zdecydować, w jaki sposób chcą podzielić majątek małżeński („marital property”), a także inne względy. Mogą jednak wystąpić sytuacje, w których umowa przedmałżeńska lub poślubna może zostać uznana za nieważną („invalid”), a tym samym niewykonalną („unenforceable”). Jeśli partnerzy zastanawiają się nad współpracą w celu planowania z wyprzedzeniem, najlepiej dowiedzieć się, co należy uwzględnić w tego typu umowach i co sprawiłoby, że byłyby nieważne.
Rozważania przedmałżeńskie
Umowa przedmałżeńska lub intercyza to dokument prawny, który zaręczona para może stworzyć, aby określić, w jaki sposób zajmą się majątkiem, aktywami („assets”), długami („debt”) i innymi kwestiami finansowymi przez całe małżeństwo oraz kiedy w dowolnym momencie zdecydują się na rozwód – jeżeli będzie miało to miejsce. Dzięki takiemu podejściu jest możliwość podziału majątku zgodnie z życzeniem współmałżonków. Mogą wybrać podział procentowy – np. 60/40.
Podobnie jak wiele innych stanów, Illinois przyjęło Jednolitą Ustawę Umów Przedmałżeńskich („Uniform Premarital Agreement Act” lub „UPAA”), która zawiera zasady określające, w jaki sposób sądy decydują, czy umowa przedmałżeńska jest wykonalna. Wszystkie umowy przedmałżeńskie muszą być sporządzone na piśmie i podpisane przez obojga z współmałżonków, aby były wykonalne. Nie potrzebują świadka do podpisania i nie muszą być rejestrowane („recorded”) u sekretarza sądu. Jednak ważne jest, aby wiedzieć, że sąd jest bardziej skłonny do egzekwowania umowy wstępnej, jeśli można udowodnić, że każdy ze współmałżonków miał wcześniejszą wiedzę o finansach drugiego z współmałżonków przed podpisaniem umowy.
Czynniki poślubne
W niektórych przypadkach para mogła nie rozważać zawarcia umowy przedmałżeńskiej lub nie miała czasu na jej sporządzenie. W takich przypadkach istnieje możliwość zawarcia umowy poślubnej. Umowa poślubna to umowa prawna między małżonkami, która określa, co się stanie, jeśli małżeństwo ostatecznie się zakończy. Może to być również korzystne dla tych, którzy są w związku małżeńskim i planują pozostać razem nawet po wystąpieniu problemów w ich związku, takich jak niewierność („infidelity”).
Chociaż współmałżonkowie mogą być w separacji z różnych powodów, mogą nadal chcieć pracować nad pojednaniem. Jeśli próby pojednania nie przyniosą rezultatu, mogą chcieć ochrony. Na przykład jeden ze współmałżonków mógł roztrwonić („dissipate”) dużą sumę oszczędności pary podczas małżeństwa. Drugi współmałżonek może odłożyć złożenie wniosku o rozwód, jeśli jego partner zgodzi się na utworzenie umowy poślubnej podsumowującej, w jaki sposób zostaną rozdzielone finanse w przypadku rozwodu. W takich sytuacjach, nawet jeśli rozwód jest rozważany, umowa poślubna nadal może pomóc uniknąć kosztownego rozwodu.
Kiedy umowy przedmałżeńskie oraz poślubne byłyby niewykonalne?
Zazwyczaj sądy stanu Illinois egzekwują tego typu umowy bez żadnych incydentów. Jest jednak kilka scenariuszy, które unieważniłyby te umowy, a to rozstrzygnie sędzia. Sytuacje, w których można je uznać za niewykonalne, obejmują (nie jest to lista wyczerpująca):
- Jeden ze współmałżonków podpisał dokument mimowolnie („involuntarily”) lub pod przymusem („under duress”).
- Postanowienia pieniężne umowy uprawniają jednego ze współmałżonków do pomocy publicznej.
- Warunki umowy są wyjątkowo niesprawiedliwe, krzywdzące lub bez nierozsądne („unconscionable”).
- Jeden ze współmałżonków nie ujawnił majątku ani długów przed podpisaniem umowy.
- Współmałżonek, który nie znał danych finansowych drugiego współmałżonka, nigdy nie zrzekł się („waived”) prawa do ich wglądu.
Aby jeden ze współmałżonków mógł stwierdzić, że podpisał dokument pod przymusem, musi oznaczać to, że jeden ze współmałżonków groził drugiemu, a pierwszy czuł, iż nie ma innego wyjścia, jak podpisać umowę.
Powyższe informacje nie powinny być traktowane jako porady prawne w jakiejkolwiek istniejącej sprawie, oraz nie powinny być traktowane jako tworzenie formalnej relacji adwokat-klient.
Zapraszamy na kontakt telefoniczny, aby umówić się na poufną konsultację w sprawie prawa rodzinnego w Illinois.
Katarzyna Brukało
Brukalo Law, P.C.
Tel: 312-450-3630
www.Facebook.com/BrukaloLaw
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
