Rozwód jest trudną sytuacją i często wyborem tylko jednego ze współmałżonków. Rozwód zostanie przyznany przez sąd niezależnie od tego, czy jedna ze stron chce go kontynuować. Sytuacja, w której jeden współmałżonek nie chce się rozwieść, może sprawić, że tok sprawy rozwodowej będzie trudniejszy.
Trzy przykłady sytuacji, w których jeden współmałżonek odmawia współpracy:
Współmałżonkowie żyją osobno, lecz nie mają separacji prawnej („legal separation”)
Przykładem sytuacji, w której jeden współmałżonek może odmówić współpracy w sprawie rozwodowej, jest sytuacja, gdy strony nie żyją razem – są w praktycznej separacji, ale nie są w separacji prawnej, a jedna ze stron nie chce podjąć kolejnego kroku w celu złożenia wniosku o rozwód.
W tym scenariuszu współmałżonek ubiegający się o rozwód może złożyć wniosek o rozwód i zadbać o to, że wniosek zostanie doręczony według statutu drugiemu współmałżonkowi. Po doręczeniu wniosku, współmałżonek, któremu został doręczony wniosek, ma 30 dni od daty doręczenia na złożenie pisemnej odpowiedzi i stawienie się pisemnie („file an appearance”) w sprawie rozwodowej. W przeciwnym razie sprawa może toczyć się bez tego współmałżonka. To ostatecznie może oznaczać, że współmałżonkowie rozwiodą się poprzez wyrok wydany zaocznie („default judgment”), czyli rozwód zostanie wydany bez udziału drugiej strony. Jeżeli wniosek zostanie doręczony osobiście („personal service”), sąd może nawet przyznać majątek współmałżonkowi, który złożył wniosek, ze szkodą dla nieuczestniczącego współmałżonka. Jednakże rozwód zostanie zakończony, niezależnie od tego, czy drugi współmałżonek zdecyduje się w nim uczestniczyć, czy nie, a jeśli nie przystąpi do sprawy, może również utracić majątek lub aktywa, których by chciał. Drugi współmałżonek dostaje szansę wzięcia udziału i zażądania od sądu tego, czego chce, ale zdarza się ze decyduje się zignorować postępowanie na własną szkodę.
Po prostu nie chce rozwodu
Innym scenariuszem braku współpracy między współmałżonkami jest sytuacja, gdy jeden współmałżonek złożył wniosek, a drugi nie chce przystąpić do rozwodu. Podobnie jak w pierwszym scenariuszu, drugi współmałżonek może pozwolić sobie na doręczenie wniosku, a następnie zignorować tok sprawy rozwodowej lub może w ogóle próbować uniknąć doręczenia. W tym drugim przypadku najlepiej będzie skorzystać z usług serwisu prywatnego w celu doręczenia oficjalnie wniosku drugiemu współmałżonkowi. Zwykle jest to detektyw lub inna osoba prywatna, która będzie pracować nad oficjalnym doręczeniem wniosku drugiemu współmałżonkowi. Szeryf jest często domyślnym („default”) usługodawcą, jeżeli chodzi o dostarczenie oficjalne wniosku drugiemu współmałżonkowi w sprawie rozwodowej, ale jeśli zapuka do drzwi i nikt nie otworzy, nie będzie obserwował domu i nie będzie czekał, aż drugi współmałżonek wróci do domu.
Zwykle, jeśli szeryf nie doręczy wniosku drugiemu współmałżonkowi, zwróci wniosek do sądu jako ‘niedoręczony’ („not served”). Jednak prywatny detektyw zwykle pracuje według innych ustaleń, ma płacone na godzinę, i będzie czekał na kogoś poza domem, pod miejscem prowadzenia działalności, a nawet przed siłownią. Strona żądająca usługi od detektywa może dostarczyć informacje o marce i modelu samochodu oraz tablicach rejestracyjnych, zdjęcia danej osoby, streszczenie jej codziennych zajęć lub harmonogramu oraz inne informacje potrzebne do realizacji dostarczenia wniosku. Umożliwia to doręczenia wniosku osobie, która w przeciwnym razie starałaby się tego uniknąć, co przyspiesza generalnie tok sprawy rozwodowej.
Odmawia współpracy podczas toku sprawy sądowej
Brak współpracy widzimy także w sytuacjach, gdy sprawa rozwodowa w sądzie jest już w toku. Jeden współmałżonek, chcąc uniknąć rozwodu, może podjąć działania opóźniające, w tym niestosowanie się do nakazów sądu („Court Orders”), odmówienie poddania się przesłuchania pod przysięgą („deposition”) lub mediacji. To nie jest wyczerpująca lista. Istnieją mechanizmy umożliwiające sądowi egzekwowanie orzeczeń sądowych i zmuszanie stron do dokończenia dochodzenia lub mediacji, w tym między innymi nakładanie sankcji pieniężnych („money sanctions”), uniemożliwianie stronie przedstawiania dowodów lub składania zeznań oraz wzywania świadków („witnesses”) na rozprawę, lub w niektórych przypadkach nawet karę pozbawienia wolności. Sądy mają prawo wydać rozwód, nawet jeśli jeden ze współmałżonków tego nie chce. Sposobem wymuszenia kontynuacji toku sprawy rozwodowej jest wyznaczenie daty końcowej rozprawy („trial”). Bez względu na to, czy jeden współmałżonek nie jest ‘gotowy do rozwodu’ w wyznaczonym terminie lub jeśli nie doszło do pełnej ugody, strony muszą przystąpić do rozprawy w wyznaczonym terminie przez sąd. Wiele spraw zostaje rozstrzygniętych wieczorem przed końcową rozprawą lub rano w dniu rozprawy.
Powyższe informacje nie powinny być traktowane jako porady prawne w jakiejkolwiek istniejącej lub potencjalnej sprawie, oraz nie powinny być traktowane jako tworzenie formalnej relacji adwokat-klient.
Zapraszamy do kontaktu telefonicznego, aby umówić się na poufną konsultację w sprawie prawa rodzinnego w Illinois.
Katarzyna Brukało
Brukalo Law, P.C.
Tel: 312-450-3630
www.Facebook.com/BrukaloLaw
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
