W najnowszej antologii poezji „Świat idzie inną drogą”, wydanej przez Starostwo Powiatowe w Słupsku w 2016 roku, wśród poetów z Polski i Litwy znaleźli się również poeci z Chicago: Władysław Jan Burzawa, Janusz Kliś oraz Elżbieta Wałkuska-Chojnowska, których wiersze będzie można usłyszeć na najbliższej Biesiadzie Poetyckiej Grupy ARKA już w najbliższy piątek w Alibaba Retro w Chicago.
Jan Stanisław Smalewski, wiceprezes Oddziału Związku Literatów Polskich w Słupsku, we wstępie do wspomnianej antologii napisał: „Literaturze kultur ginących dzisiaj w kraju poświęca się niewiele uwagi. Brakuje w niej szczególnie nurtu wiejskiego, który tak bogaty był już w gotyku za czasów Morsztynowych (autor m.in. poematu „Wiejski żywot”). W niepamięć odchodzi tradycja wsi polskiej, bardzo mało lub w ogóle nie pisze się o naszych dawnych Kresach Wschodnich, o współistnieniu kultur - polskiej i żydowskiej. Temu wszystkiemu stara się dość skutecznie zapobiec, postawić tamę na rzece czasu, Starostwo Powiatowe w Słupsku, budując już od kilkunastu lat most łączący twórców ludowych z historią. „Świat idzie inną drogą” to już kolejna, trzynasta antologia poezji poetów skupionych wokół swego duchowego przewodnika Zbigniewa Babiarza Zycha (naczelnika Wydziału Polityki Społecznej starostwa słupskiego). I chociaż Zbigniew Babiarz Zych sam wierszy nie pisze, rozumie on jak nikt inny w powiecie, ludzi parających się poezją. Dostrzegł ich rolę i wrażliwość kulturową lat temu kilkanaście i rozumiejąc wagę poetyckiego słowa, zaproponował opiekę starostwa i połączenie się w grupę, która przyjęła nazwę Wtorkowych Spotkań Literackich. Systematyczność tych spotkań, aktywność opiekuna, który poetom skupionym pod skrzydłami powiatu słupskiego, oddał łamy nowo utworzonego w biuletynie „Powiat Słupski” dodatku „Wieś Tworząca”, scementowały środowisko poetów piszących o wsi. Początkowo pisali oni nieprofesjonalnie, wywodzili się głównie ze środowiska wiejskiego, a następnie - w miarę zdobywania przez grupę rozgłosu - poszerzyli swe grono o profesjonalistów, sympatyków i autorów spoza wsi, spoza powiatu, a nawet samego województwa pomorskiego. Kilkorgu z nich starostwo wydało indywidualne tomiki poetyckie. Obecnie grupa WSL zrzesza kilkadziesiąt osób (w tym kilkoro poetów piszących profesjonalnie) pochodzących ze Słupska i okolic, a także z sąsiadujących z województwem miast i wiosek (Koszalin, Miastko, Naćmierz...). O poetach piszących o wsi, o autorach wierszy zamieszczanych w kolejnych antologiach poezji powiatu słupskiego wiedzą również poeci za granicami kraju: w Ameryce, Anglii, w środowiskach naszej polonii na Litwie, Ukrainie. Wiedzą i chętnie korzystają z ofiarowanej im współpracy. Tym razem dowodem tego są zamieszczone w tej antologii już po raz trzeci wiersze poetów z Litwy i z Chicago.
Poezja dla wiejskiego poety jest jak muzyka, gra mu w sercu i czy to się komuś podoba czy nie, zawsze pobrzękiwać będzie tradycyjną nutą ludowości. Wiąże poetę, jak przysłowiowe powrósło snop zboża, z mocno zaznaczonym czasem pór roku, z obrzędowością tylko jemu znanej i przez niego opisywanej wsi. Poeta wiejski to ludowy twórca, który wnosi do współczesnej kultury duchowej narodu bardzo cenne przesłanie: - kochajmy i szanujmy wieś. Kochajmy ją taką, jaką postrzega ją w swoich wierszach poeta. A to znaczy i tę dawną, która już odeszła - pozostaje często niemym skansenem naszych czasów, ale i tę współczesną. Kochajmy obie te wsie, choćby za to, że żywią(ły), że współtworzą naszą teraźniejszość.
Ta antologia poezji, antologia, której mogą powiatowi słupskiemu pozazdrościć setki gmin w Polsce, nosi tytuł „Świat idzie inną drogą”. Zaczerpnięty on został z wiersza Anny Karwowskiej z Dobieszewka, zwykłej - jak o sobie mówi - kobiety wiejskiej, a zarazem jednej z wyróżniających się (wielce znaczących dla tego środowiska) poetek wiejskich.
Bardzo trafnym wydaje się to spostrzeżenie dotyczące przesłania płynącego z tytułu książki. Trafne, gdyż rozlewa się szeroką tęczą na całą antologię, a przede wszystkim na wiersze poetów piszących o wsi. Tematyka, metaforyka i symbolika wierszy poetów wiejskich są bowiem tak rozległe, jak tylko potrafi być rozległa współczesna wieś: w aspektach przestrzennych, historycznych, tradycji - dawnych i współczesnych, czasowych - trwania i przemijania.
„Świat idzie inną drogą” to wymowne i wielce symboliczne stwierdzenie. Idzie inną drogą, choć droga ta wcale nie jest pewna. Nie tylko dlatego, że współczesność ją doskonali, utwardza, upiększa. Działanie czasu bowiem ma to do siebie, że prócz nowości, które nam służą, które nas cieszą i ułatwiają codzienne życie, potrafi on oddalać od siebie. Czas niszczy, niekiedy wręcz skazuje na zapomnienie. …”
Wiersz “Nie zapomnij…” z antologii „Świat idzie inną drogą” napisała Maria Jakubowska z Litwy.
Nie zapominaj swych korzeni,
Skąd babcia, dziadek, gdzie chata stała...
Gdy przejdą lata i wszystko zmienią,
Niech tli się w sercu ta iskra mała.
Tam była studnia, a tam stodoła.
Tą drogą ojciec po wodę chodził,
On jeszcze słyszy jak babcia woła:
„Włóż czapkę, synku, bo niepogoda”.
A tam, za płotem, mieszkał wujaszek...
Niczego nie ma i tylko wiosną
Tu śpiewa słowik, ten wdzięczny ptaszek
I bzy, jak dawniej, tu jeszcze rosną.