AFRYKA POŁUDNIOWA, część 7
Wjeżdżamy na liczący 18 kilometrów fragment drogi nr R534, zwany „Panorama Route”. Szosa ta po chwili ponownie - od kiedy opuściliśmy Rondavels - doprowadza nas do zdumiewającej krawędzi Gór Smoczych, których masyw opada stromo ku wschodowi. Trasa obfituje w kolejne, zachwycające punkty widokowe. Największe wrażenie robią miejsca o adekwatnych nazwach: „Okno Boga” oraz „Rock Needle”, czyli skalna wieżyca, nieco przypominająca naszą Maczugę Herkulesa pod Ojcowem.
Wapienna maczuga, panorama Route, RPA
Po napatrzeniu się do syta na piękną scenerię z kilku różnych tarasów, jedziemy lewym brzegiem w górę rzeki, aby zatrzymać się w kolejnym miejscu wielkiej piękności, znanym pod nazwą Bourke's Luck. Poniżej malowniczych kaskad, gdzie do rzeki Blyde wpływa strumień Treur, woda gwałtownie opada w wąską gardziel. Tamże, w zamierzchłej przeszłości, żwir i otoczaki, działając w mocnym prądzie jak młyńskie kamienie, wydrążyły w barwnych skałach podłoża niewiarygodne okrągłe nisze i kominy. Te efektowne formy znane w literaturze fachowej jako kotły eworsyjne, występują w takim rozmiarze tylko w nielicznych miejscach świata. Tworzą się one tam, gdzie opadająca z krawędzi woda trafia na twardą skałę, o nierównej strukturze, przez co zaczyna wirować wokół pionowej osi, a zawarty w niej rumosz wytrwale żłobi okrągłe zagłębienie, szorując po bokach. Kamienie te oczywiście ulegają z czasem niszczeniu, ale są zastępowane nowymi, co może trwać setki tysięcy, a nawet miliony lat! Efekt... piorunujący! Naturalne zjawiska podobnej genezy (erozja wodna i chemiczna), co Bourkes Potholes, możemy też oglądać w kilku miejscach na świecie, m.in. w Kanionach Antylopy w Arizonie, w Zion w Utah, w Jaskini Mamuciej w Kentucky czy na wyspach zatoki Halong Bay w Wietnamie.
Kanion Blyde w pochmurny dzień
Prosto z mostu Blyde
Kotły eworsyjne na rzece Treur, Bourkes Luck, RPA
Pod koniec XIX wieku niejaki Tom Bourke instynktownie uznał, że na dnie takich kotłów powinno zalegać złoto, znacznie przecież twardsze od rodzimej skały, i faktycznie wydobył pewne ilości szlachetnego kruszcu, przypłacając jednakże swoje znalezisko śmiercią z ręki lokalnych wojowników.
Wodospad Lisbon
Nie mamy czasu na poszukiwania złotego runa, więc - jak przystało na zwykłych turystów - spacerujemy po ścieżce, fotografujemy pejzaże, kwiaty, ptaki i te niezwykłe skały, w których zachowało się - zaklęte w piaskowcowy kamień - pradawne dno płytkiego zbiornika wodnego, z falistymi strukturami, opisywanymi w naukowej literaturze jako ripplemarki. Po nasyceniu wzroku fantastycznymi widokami jedziemy dalej, aby stanąć przed imponującym, wysokim na 45 metrów wodospadem o mało atrakcyjnej nazwie Berlin. I znowu trzaskają migawki aparatów fotograficznych, tym bardziej, że niskie słońce daje wspaniałe, złotobursztynowe światło jak z Botticellego. W bajecznej scenerii podziwiamy jeszcze pobliski wodospad Lisbon sporej wysokości (90 metrów). Nazwy europejskich stolic wyraźnie rażą w afrykańskiej scenerii, ale pewnie z biegiem lat zostaną przywrócone ich pierwotne miana, przykładowo, Wodospady Wiktorii w sąsiednim Zimbabwe nazywają się teraz Mosi-oa-Tunya.
Spacerkiem po wodzie
Trwa pożegnanie dnia, a kiedy słońce zachodzi - poddajemy się w końcu straganiarkom, natarczywie wciskającym nam maski, koszyki, grzebienie i rzeźby, z których najciekawsze wydają się figury żyraf i hipopotamów.
Tekst i zdjęcia: Andrzej Kulka
Autor jest zawodowym przewodnikiem i właścicielem chicagowskiego biura podróży EXOTICA TRAVEL, organizującego wycieczki po całym świecie, z RPA, Zimbabwe, Botswaną i Zambią włącznie, od 19 do 30 października 2024 roku. Bliższe informacje i rezerwacje: EXOTICA TRAVEL, 6741 W.Belmont, Chicago IL 60634, tel. (773) 237 7788, strona internetowa: andrzejkulka.com/destinations/afryka-poludniowa-pazdziernik-2024/
