Nie ma powodu, aby nie bronić się przed potencjalnym cywilnym nakazem ochronnym („Civil Order of Protection”). Nakaz ochronny przykazuje oskarżonemu („accused”), aby trzymał się z dala od wnioskującego („petitioner”) oraz zaprzestał pewnego rodzaju zachowania w stosunku do wnioskującego. Często oskarżeni zgadzają się na nakaz tylko po to, aby zatrzymać postępowanie przeciwko im. Lecz oskarżony nie ma nic do stracenia, jeśli pójdzie na rozprawę. Nawet gdy wnioskujący zwycięży na przesłuchaniu lub jeśli podczas przesłuchania oskarżony zgodzi się na nakaz, efekt końcowy ma tę samą konsekwencję: nakaz zostaje wydany i pozostaje w historii karnej („criminal history”) oskarżonego.
Skąd oskarżony będzie wiedział, że wydano nakaz ochronny?
W większości sytuacji oskarżony nie będzie wiedział, że wnioskodawca otrzymał naglący nakaz ochronny („Emergency Order of Protection”) w momencie, kiedy to ma miejsce. Postępowanie rozpoczyna się od wniosku o naglący nakaz ochronny przez wnioskodawcę. Po złożeniu wniosku, sąd przeprowadzi krótką rozprawę. Sędzia wysłucha argumentów wnioskującego bez obecności oskarżonego, a następnie ustali, czy istnieje wystarczająca liczba zarzutów, aby wydać naglący nakaz ochronny. Jeżeli sędzia stwierdzi, że istnieje wystarczająca liczba domniemanych niewłaściwych zachowań, nakaz zostanie wydany. Jednak nie będzie on obowiązywał do czasu oficjalnego doręczenia oskarżonemu kopii wydanego nakazu. Naglące nakazy ochronne zwykle obowiązują tylko przez 14 do 21 dni. Nie dochodzi do naruszenia nakazu do czasu aktualnego doręczenia nakazu oskarżonemu. Biuro szeryfa („sheriff’s office”) w powiecie Cook zostanie wytypowane przez sędziego w celu odnalezienia i fizycznego przekazania nakazu oskarżonemu. Jeżeli szeryf nie jest w stanie zlokalizować oskarżonego po kilku próbach, sąd może zarządzić doręczenie nakazu poprzez licencjonowaną firmę, która może dokonać doręczenia, poprzez fizyczne wręczenie dokumentów lub może zarządzić doręczenie poprzez opublikowanie („publication”) zawiadomienia na forum publicznym, np. w gazecie. Oskarżony ma po doręczeniu nakazu siedem dni na stawienie się pisemnie w sądzie („file an appearnace”), czyli złożenie pisemnego dokumentu, i uiszczenie opłaty do sądu („pay appearance fee”). Zostanie również dołączony do kopii nakazu ‘zawiadomienie o doręczeniu’ („notice of service”). Zawiadomienie to będzie zawierać lokalizację sądu, datę, godzinę i miejsce pierwszego stawiennictwa osobistego w sądzie (lub przez Zoom albo inną zdalną platformę) zarówno wnioskodawcy, jak i oskarżonego.
Co się dzieje, gdy naglący nakaz ochronny zostaje doręczony oskarżonemu?
Po doręczeniu oskarżonemu nakazu oraz ‘zawiadomienia o doręczeniu’, nakaz jest prawomocny, a naruszenie jakichkolwiek jego warunków może prowadzić do zarzutów karnych („criminal charges”). Jeśli oskarżony nie stawi się pisemnie ani osobiście do sądu, sąd najprawdopodobniej wyda ‘zaoczny nakaz plenarny’ („Default Plenary Order”) na długość dwóch lat; oskarżony będzie miał tylko do trzydziestu dni na próbę uchylenia („vacate”) tego orzeczenia nakazu i wznowienie postępowania sądowego. Oskarżony ma prawo na pierwszym stawiennictwie do wszczęcia postępowania rozpoznawczego („discovery”) - co obejmuje składanie różnych wniosków o przedstawienie dowodów, przesłuchań, i wszelkich innych istotnych wniosków. Sędzia może wyznaczyć termin zakończenia postępowania rozpoznawczego. Najprawdopodobniej podczas tego terminu dochodzeń będzie obowiązywał naglący nakaz ochronny. Po zakończeniu terminu rozpoznawczego, sędzia skieruje sprawę na przesłuchanie („hearing”).
Należy przestrzegać nakazu oraz stawić się na rozprawie. Naruszenie nakazu jest przestępstwem. Naruszając nakaz, oskarżony ryzykuje pogorszenia sytuacji.
Co się dzieje podczas przesłuchania?
Oskarżony musi wiedzieć, że nie ma prawa do procesu z ławą przysięgłych („jury trial”) w przypadku sprawy wynikającej z wniosku o cywilny nakaz ochronny. Rozprawy te odbywają się tylko przed sędzią, który ostatecznie określa, czy zostanie wydany nakaz na podstawie dowodów przedstawionych przez wnioskującego. Przy rozprawie obowiązkiem wnioskującego jest udowodnienie („proving”) swojej sprawy. Wnioskujący będzie musiał najpierw przedstawić swoją sprawę. Oznacza to, że będzie musiał przedstawić dowody rzeczowe oraz będzie musiał przedstawiać świadków, i najprawdopodobniej zeznawać we własnym imieniu. Po przedstawieniu sprawy przez wnioskodawcę oskarżony ma możliwość przedstawienia swojej sprawy. Oskarżony ma możliwość także zeznawać i opowiedzieć swoją wersję wydarzeń, a także wezwać własnych świadków i przedstawić własne dowody rzeczowe. Zasady dowodowe („Rules of Evidence”) istnieją nie bez powodu; doświadczony adwokat potrafi obronić przed tym, żeby niektóre potencjalne dowody, takie jak pogłoski („hearsay”), zostały poza przesłuchaniem sądowym. Rejestry rozmów telefonicznych, e-maile, wiadomości tekstowe i inne działania w mediach społecznościowych są trudne do prawnego przedstawienia podczas przesłuchania przed sądem bez odpowiednich podstaw.
Powyższe informacje nie powinny być traktowane jako porady prawne w jakiejkolwiek istniejącej sprawie, oraz nie powinny być traktowane jako tworzenie formalnej relacji adwokat-klient.
Zapraszamy na kontakt, aby umówić się na poufną konsultację w sprawie prawa rodzinnego w Illinois.
Katarzyna Brukało
Brukalo Law, P.C.
Tel: 312-450-3630
www.Facebook.com/BrukaloLaw
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
