w stanie Illinois – część II
Kiedy dziecko ze specjalnymi potrzebami kończy 18 lat, staje się dorosłe w oczach prawa w stanie Illinois. Aby zapobiec utracie prawa podejmowania decyzji odnośnie dorosłego dziecka ze specjalnymi potrzebami, rodzice mają kilka możliwości. W części pierwszej omówione zostały trzy możliwości:
I. Nie robienie niczego;
II. Pełnomocnictwa;
III. Opiekuństwo – a. ograniczone, oraz, b. plenarne (pełne).
Dlaczego niektórzy rodzice lub rodzeństwo odmawiają zostania plenarnym opiekunem?
Najczęstszym powodem, dla którego rodzice lub rodzeństwo odmawiają zostania plenarnym opiekunem prawnym, jest strach przed odpowiedzialnością. Plenarny opiekun może ponosić odpowiedzialność w przypadku, gdy dziecko ze specjalnymi potrzebami, które jest pod plenarnym opiekuństwem rani kogoś lub powoduje szkody rzeczowe, będąc pod nadzorem swojego opiekuna; uważa się, że opiekun zaniedbuje nadzór nad swoim podopiecznym. Jednak autorytet opiekuna, a tym samym odpowiedzialność, jest delegowana do okręgu szkolnego, jeśli dziecko jest w szkole, do organizacji mieszkalnej lub jeśli dziecko przebywa w domu dziecka albo grupowym domu dla upośledzonych.
Proces stania się opiekunem prawnym dla osoby dorosłej ze specjalnymi potrzebami
Proces uzyskania opiekuństwa nad dorosłą osobą ze specjalnymi potrzebami wymaga wszelkich formalności sprawy sądowej. Opiekuństwo to poważna sprawa, deklaruje sądownie, że dana osoba jest ubezwłasnowolniona oraz pozbawia praw, którymi cieszą się inni dorośli. Ze względu na wagę tego typu sprawy, procedura zawiera kilka zabezpieczeń.
1. Po pierwsze, pozew został złożony przez tych, którzy chcą stać się opiekunem prawnym. Musi być złożony do sądu raport opracowany przez lekarza (licencjonowanego lekarza – M.D. – w stanie Illinois), który zbadał dziecko w ciągu ostatnich 90 dni przed złożeniem pozwu w sądzie. Nie może to być raport od psychologa.
2. Wezwanie do sądu musi być wydane przez sąd i dziecku, którego rodzic chce zostać opiekunem prawnym, musi być podane fizycznie wezwanie, według wskazań sądowych.
3. Jeżeli osoba ze specjalnymi potrzebami sprzeciwia się konieczności ustanowienia opiekuna prawnego, sędzia wyznaczy adwokata („Guardian ad litem”) do reprezentowania interesów osoby ze specjalnymi potrzebami, aby określić, czy dziecko potrzebuje opiekuna i czy ta osoba, lub te osoby, którzy chcą stać się opiekunem / opiekunami są najlepiej nadającymi się do tej roli. Koszt adwokata przydzielonego przez sąd będą ponosić osoby starające się o opiekuństwo.
4. Dwie osoby mogą występować jako "współopiekunowie" osoby ze specjalnymi potrzebami; wówczas są wymagane podpisy obydwu „współopiekunów.”
5. Jeśli osoba ze specjalnymi potrzebami ma własne pieniądze, oprócz opieki nad osobą („Guardianship of the Person”), musi być postanowione opiekuństwo nad majątkiem tej osoby („Guardianship of the Estate”); sąd będzie nadzorował zarządzanie i wydatkowanie środków finansowych tej osoby. Specjalne fundusze powiernicze nie są traktowane jako majątek beneficjenta funduszu.
6. Po ustaleniu opiekuństwa raporty roczne muszą być przygotowane oraz złożone w sądzie. Opiekunowie muszą także stawić się w sądzie, kiedy zachodzi potrzeba zmiany sytuacji mieszkalnej osoby pod opiekuństwem. Kiedy opiekun / opiekunowie ustalają, że nadszedł czas na umieszczenie dziecka w domu dziecka lub mieszkania grupowego dla upośledzonych, muszą wrócić do sądu, aby to zostało zatwierdzone.
7. Opiekun może wyprowadzić się ze stanu Illinois bez stawienia się do sądu, ale jeśli osoba podopieczna ze specjalnymi potrzebami opuszcza na stałe stan Illinois, wówczas opiekuństwo musi albo zostać przekazane do stanu, w którym podopieczny będzie przebywał, lub opiekuństwo w Illinois musi zostać zamknięte i ponownie otwarte w innym stanie. Jeśli opiekun i podopieczny wyprowadzają się z powiatu, gdzie opiekuństwo zostało przyznane, sąd może zdecydować, aby przenieść go do nowego powiatu. Prawa stanu Illinois nie wymagają takiego przenoszenia pod warunkiem, że sąd jest o tym powiadomiony podczas rocznych raportów. Jeżeli są w danym przypadku wymagane dalsze działania, sąd powiadomi opiekuna / opiekunów.
Kiedy starać się o opiekuństwo
Nie ma reguły, kiedy jest najlepszy okres starania się o opiekuństwo. W niektórych przykładach najlepiej w momencie, kiedy dziecko ukończy 18 lat; w innych przypadkach, można poczekać do czasu, kiedy dziecko ma szansę wprowadzić się do grupowego domu dla upośledzonych. To zależy od potrzeb w danym przypadku.
Nominacja następcy opiekuna w testamencie
Oprócz mianowania opiekunów dla nieletnich dzieci rodzice dzieci ze specjalnymi potrzebami muszą także wyznaczyć opiekunów dla dorosłej osoby niepełnosprawnej, która jest pod opiekuństwem. Nominacja taka, w przypadku osoby pod opiekuństwem, musi zostać zatwierdzona przez sąd. Rozważając, kogo nominować na tak ważną pozycję, należy rozważyć, kto byłby najlepszą osobą w ciągu najbliższych kilku lat, jak również inne osoby, które podejmą się takiego obowiązku, w razie gdyby pierwsza wyznaczona osoba nie mogła pełnić tej funkcji. Jako opiekun nominowana osoba nie będzie zobowiązana do tego, by podopieczny wprowadził się jej domu; lecz osoba nominowana będzie odpowiedzialna za zapewnienie mieszkania podopiecznemu, a także do podejmowania wszelkiego rodzaju decyzji w imieniu podopiecznego.
Krótkoterminowe deklaracje opiekuństwa
Gdy opiekunowie wyjeżdżają na wakacje, mogą wypełnić deklarację, która tymczasowo deleguje ich prawa opiekuńcze komuś innemu („Short-Term Guardian Declaration”). Jeżeli opiekun staje sięniezdolny do spełnienia obowiązków, może on wyznaczyć opiekuna tymczasowego podczas jego niezdolności do spełnienia obowiązków. Wyznaczenie tymczasowego lub krótkoterminowego opiekuna tradycyjnie odbywa się w tym samym czasie, co aprobata nominacji następcy opiekuna w testamencie; często jest to ta sama osoba, która jest nominowana w testamencie.
Katarzyna Brukalo
Brukalo Law, P.C.
Tel. 312-450-3630
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Dwie lokalizacje – Chicago (Downtown) i Park Ridge
