Z Andrzejem Kulką w świat
Na terenie parku narodowego Zion istnieje blisko 200 kilometrów tras dla piechurów, a więc wystarczająco dużo, aby uciec od tłumów. Najwspanialszą trasą jest bez wątpienia The Narrows, prowadząca 16 kilometrów pośród wąskiej na kilka metrów gardzieli, gdzie ściany wznoszą się pół kilometra nad nami. Wrażenia... nie do opisania! Większość trasy pokonujemy brodząc kamienistym dnem rzeki zanurzeni chwilami po kolana w wodzie. Szlak w całej swojej długości można pokonać w jeden dzień, należy się zarejestrować przy wejściu i ochronić nogi przed chłodem (neoprenowe buty, kremy, wełniane skarpety...). The Narrows może być zamknięty, gdy zaistnieje niebezpieczeństwo gwałtownego przyboru wód. Wtedy, alternatywnie proponuję szlak Angel's Landing (4 godz., 8 km) wiodący z dna na krawędź kanionu, pokonujący 453 metry w pionie. Pozostałe, łatwiejsze, równie piękne trasy to: Hidden Canyon (3 godz., 3.2 km długości, 260 metrów w pionie), Emerald Pools (1 godz., 2 km, 21 m w pionie), Canyon Overlook (1 godz., 800 metrów, 30 m w pionie) i Weeping Rock (30 minut, 800 metrów, 30 m do pokonania w pionie). Kilka ciekawych tras oferuje również część parku obejmująca kanion Kolob. Przebieg tych szlaków znajdziemy na rozdawanej przy bramkach wjazdowych kolorowej, świetnie opracowanej broszurce parkowej.
Sama nazwa Zion sugeruje miejsce, gdzie możemy oczekiwać spokoju i wytchnienia. Dobrze czują się tutaj zarówno ludzie, jak i zwierzęta. Wędrując po szlakach mamy okazję napotkania licznych tutaj jeleni mulaków, czasem lisów i żbików, a przy odrobinie szczęścia nawet pumy. Spośród ptaków wymieńmy kukawki (roadrunner), przepiórki, orły przednie, z gadów jaszczurki i węże, w tym - uwaga - jadowite grzechotniki. Na obszarze Zion żyją również tarantule oraz niebezpieczne pająki zwane czarne wdowy! Flora parku nie jest ani bogata ani urozmaicona, na niższych elewacjach dominują topole i wierzby, wyżej na płaskowyżu; sosny, jodły, jałowce, krzewy jadłoszynu baziowatego (mesquite) a także kaktusy!
Od marca do listopada można korzystać z konnej przejażdżki wzdłuż szlaku Sanbench Trail (rezerwacje w schronisku Zion Lodge). Wspinaczka w parku jest dozwolona, na eksponowanych ścianach w środku lata często widzimy śmiałych alpinistów. Chcąc biwakować należy otrzymać darmowe zezwolenie zwane backcountry permit.
Park Narodowy Zion odwiedza rocznie 4.3 mln turystów (2019), co stawia go na czwartym pod tym względem miejscu w USA, po Great Smoky Mountains National Park, Grand Canyon i Rocky Mountain NP. To dużo, jak na niewielki obszar samego kanionu, gdzie koncentruje się praktycznie cały ruch turystyczny. Wart więc odpowiednio wcześnie zadbać o przygotowanie wyjazdu do tego pięknego zakątka Utah.
Ciekawostki:
- Z geologicznego punktu widzenia, pod kątem stratygrafii czyli wiekowego następstwa warstw, Kanion Zion jest umiejscowiony tuż ponad skałami Wielkiego Kanionu Kolorado. Te same skały, którymi zachwycamy się w Parku Narodowym Zion, leżały również niegdyś nad Wielkim Kanionem, z biegiem czasu zostały jednak doszczętnie zerodowane.
- Malownicza szosa łącząca obecnie tunelami dno kanionu ze wschodnim wjazdem powstała w latach 30-tych, kiedy to podczas trwającego w USA kryzysu ekonomicznego rząd zainicjował szereg publicznych prac, pozwalających na ulepszanie infrastruktury parków narodowych i ułatwiających przeżycie ludziom na prowincjach państwa.
- Najgłębszym kanionem świata jest Colca w Peru (3200-4000 m), największym (pojemnościowo) jest Wielki Kanion Rzeki Kolorado w Arizonie. Kanion Zion nie wypada zbyt imponująco na tym tle, ale... zachwyca barwami i różnorodnością kształtów.
Tekst i zdjęcia: Andrzej Kulka. Autor jest zawodowym przewodnikiem i właścicielem chicagowskiego biura podróży EXOTICA TRAVEL, organizującego wycieczki po całym świecie, z Parkiem Narodowym Zion włącznie, w dniu 7 listopada 2020. Bliższe informacje i rezerwacje: EXOTICA TRAVEL, 6741 W. Belmont, Chicago IL 60634, tel. 773-237-7788, strona internetowa: www.andrzejkulka.com.
