Jeżeli współmałżonkowie nie zakończą małżeństwo ugodowo oraz bez sporów sądowych, obie strony będą ponosić honoraria adwokackie i koszty sądowe przez cały czas trwania postępowania o rozwiązanie małżeństwa. Ogólną zasadą dotyczącą honorariów adwokackich w Stanach Zjednoczonych jest to, że obie strony pokrywają własne opłaty prawne. Pomimo tej ogólnej zasady, ustawa regulująca rozwody i sprawy z zakresu prawa rodzinnego w stanie Illinois – Ustawa o Małżeństwie i Rozwiązaniu Małżeństwa Stanu Illinois („Illinois Marriage and Dissolution of Marriage Act” or „IMDMA”) – troszczy się o sprawiedliwość i zapewnienie, że każda ze stron może wszcząć sprawę, i zezwala na metodę, na mocy której sąd może zażądać od jednej ze stron wkładu w honorarium i kosztów drugiej strony.
Przykład
Załóżmy, że Helena, szefowa kuchni, która dorobiła się statusu finansowego milionerki, ma własne restauracje i linię mrożonek dostępnych w sklepach spożywczych w całych Stanach Zjednoczonych, chce rozwodu z Alfonsem, pracownikiem w fabryce, która płaci mu godzinną stawkę minimalną. Helena ma praktycznie nieograniczone środki finansowe, aby opłacić swoich adwokatów w sprawie rozwodowej, podczas gdy Alfons żyje od wypłaty do wypłaty i nie ma środków na opłacenie swoich adwokatów. Prawo i sądy chcą postawić Alfonsa w sytuacji, która pozwoli mu zachować odpowiednią obronę i nie będzie obarczony długiem po zakończeniu rozwodu, kiedy orzeczenie o rozwiązaniu małżeństwa („Judgment of Dissolution of Marriage”) zostanie wydane.
W takim przypadku może wchodzić w grę przesłuchanie w sprawie wkładu a propos honorarium adwokata i kosztów sadowych przez Helenę na rzecz Alfonsa, jeżeli Alfons będzie o taki wkład wnioskował.
Przesłuchanie w sprawie wkładu w honorarium adwokata i kosztów sądowych w przypadku rozwodu w stanie Illinois
Ustawa o Małżeństwie i Rozwiązaniu Małżeństwa Stanu Illinois („IMDMA”) stanowi, że strona może zasadniczo złożyć wniosek o wniesienie wkładu i zwrócić się do sądu o zażądanie od współmałżonka pomocy w pokryciu tych opłat i kosztów przed rozprawą końcową („final hearing”) lub w ciągu czternastu (14) dni od zamknięcia czasu na przedstawienie dowodów na rozprawie końcowej.
Co to jest rozprawa końcowa?
Rozprawa końcowa to przesłuchanie, które rozwiązuje wszystkie nierozstrzygnięte kwestie między stronami, poza wkładem, chyba że strony uzgodniły, że jedna ze stron powinna wnieść wkład lub zapłacić honoraria adwokackie i koszty prawne drugiej strony w tym samym czasie, co rozprawa końcowa.
Załóżmy, że strony nie zgadzają się na rozstrzygnięcie kwestii wkładu podczas rozprawy końcowej we wszystkich innych kwestiach. W takim przypadku sprawa zostanie rozstrzygnięta przed wydaniem orzeczenia o rozwiązaniu małżeństwa na rozprawie w sprawie tego sporu – na przesłuchaniu w sprawie wkładu a propos honorarium adwokata i kosztów sadowych.
Tok przesłuchania w sprawie wkładu w honorarium adwokata i kosztów sądowych
Na takim przesłuchaniu, strona ubiegająca się o wkład w honorarium adwokata i kosztów sądowych informuje sąd co najmniej o tym:
1. jakie honoraria pobrał od nich adwokat za pomoc w ich sprawie;
2. jaka część opłat pozostaje nieuregulowana lub czy zostały one w całości uiszczone;
3. skąd pochodziły pieniądze na opłacenie wniesionych opłat;
4. czy nie są w stanie w pełni opłacić i zapewnić własnych opłat w tej sprawie; oraz
5. czy druga strona może uiścić i zapewnić te opłaty oraz skąd pochodzić będą pieniądze na ich opłacenie.
Adwokat reprezentujący stronę ubiegającą się o wkład musiałby również mówić o niektórych aspektach pobieranych opłat, w tym:
1. jakie opłaty pobrał za sprawę oraz charakter pracy wykonanej na rzecz klienta;
2. że pobrane opłaty były rozsądne i konieczne;
3. że stawka godzinna, którą pobierał za pracę, była standardową stawką dla adwokatów praktykujących w dziedzinie prawa rodzinnego w okręgu, w którym sprawa się toczy; oraz
4. że klient otrzymał ‘Kartę Praw Klienta’ („Client’s Bill of Rights”), a także poświadczenie pisemne („written retainer agreement”) określające sposób naliczania opłat.
W powyższym przykładzie Alfons zeznałby, że nie jest w stanie zapłacić honorariów naliczonych przez jego adwokata i rozumie, w jaki sposób Helena powinna zostać zobowiązana do uiszczenia opłat (skąd miałyby pochodzić pieniądze). Następnie, za pośrednictwem swoich adwokatów, Helena argumentowałaby przeciwko wkładowi – albo mówiąc, że nie ma potrzebnych funduszy, albo znajdując inny sposób na zasugerowanie, że równość („equity”) wymaga, aby strony płaciły własne opłaty prawne. W tym momencie sąd podejmie decyzję i albo przyzna Alfonsowi wkład w honorarium adwokata i kosztów sądowych przez Helenę, albo odmówi.
Powyższe informacje nie powinny być traktowane jako porady prawne w jakiejkolwiek istniejącej sprawie, oraz nie powinny być traktowane jako tworzenie formalnej relacji adwokat-klient.
Zapraszamy do kontaktu telefonicznego, aby umówić się na poufną konsultację w sprawie prawa rodzinnego w Illinois.
Katarzyna Brukało
Brukalo Law, P.C.
Tel: 312-450-3630
www.Facebook.com/BrukaloLaw
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
