W dniu, w którym prezydent Trump rozpoczął swą drugą kadencję, podpisał kilka dekretów, które dotyczyły imigrantów. Jednym z nich był dekret numer 14159 “Ochrona Amerykanów przed Inwazją” (“Protecting the American People Against Invasion”). W tym dekrecie polecił Departamentowi Bezpieczeństwa Narodowego (DHS), aby rozpoczął procedurę rejestracji imigrantów przebywających w USA dłużej niż 30 dni.
Rejestracja ta nie jest nowym prawem. Jest to prawo z 1940 roku, kiedy sytuacja polityczna w USA i na świecie była zupełnie inna niż dziś. Niemniej jednak, rzeczywiście, prawo to zostało skodyfikowane i wedle paragrafu 262 Immigration and Nationality Act (a więc aktu prawnego dotyczącego prawa imigracyjnego) istnieje taki obowiązek rejestracji imigrantów. Obowiązek ten jednak nie był przez wiele dekad przestrzegany, egzekwowany lub karany. Administracja Trumpa postanowiła ten stan rzeczy zmienić i rozpocząć masową rejestrację cudzoziemców obecnych w USA dłużej niż 30 dni. W tym celu administracja wydała nowe przepisy, nowy formularz i nowy proces na tę rejestrację. Przepis został opublikowany 12 marca i wchodzi w życie 30 dni po publikacji.
Kto jest traktowany jako osoba “już zarejestrowana”?
Biuro imigracyjne wydało listę osób, które ze względu na sposób wjazdu do USA lub złożone aplikacje traktowane są jako “już zarejestrowane” i wobec tego nie podlegają obowiązkowi rejestracji. Te osoby to:
1) Legalni rezydenci USA (posiadacze “zielonych kart”)
2) Osoby, które do USA zostały wpuszczone w statusie nieimigracyjnym (np. na wizie turystycznej, pracowniczej, studenckiej, ESTA. itd.), którym został wydany dokument I-94 lub I-94W. Niektórym wydana była mała karteczka I-94 lub I-94W (w przypadku ESTA), niektórzy wjechali, kiedy te karteczki były już wydawane elektronicznie. Nawet jeśli wiza pobytowa skończyła się wiele lat temu, taka osoba jest traktowana jako już zarejestrowana.
3) Osoby, które dostały w konsulacie USA wizę imigracyjną lub nieimigracyjną przed swoim ostatnim wjazdem do USA
4) Osoby, które zostały do USA wpuszczone na paroli z paragrafu 212 (d) (5)
5) Osoby, które są lub były w procesie deportacyjnym
6) Osoby, które otrzymały od biura imigracyjnego pozwolenia na pracę
7) Osoby, które kiedykolwiek złożyły aplikację końcową o pobyt stały. Tutaj najczęstszym przykładem jest formularz I-485, a więc adjustment of status. Ale również formy I-687, I-691, I-700 (pobyt stały na podstawie nieistniejących już programów legalizacji). Nawet jeśli aplikacje takie zostały odrzucone, osoby takie są traktowane jako “już rejestrowane.”
8) Osoby, którym wydana była Border Crossing Card (dotyczy obywateli Meksyku)
Osoby z powyższych kategorii uznawane są za już “zarejestrowane” i nie podlegają wymaganiu rejestracji.
Kto wedle nowych przepisów ma obowiązek rejestracji:
1) Osoby, które do USA wjechały bez inspekcji (najczęściej przez Meksyk, Kanadę, Wyspy Karaibskie, lub pod pokładem statku, itd.)
2) Obywatele Kanady, którzy wjechali granicą lądową i nie otrzymali dowodu wjazdu I-94. Obywatele Kanady, którzy wjeżdżają do USA przez port lotniczy zazwyczaj otrzymują I-94. Ci, którzy wjeżdżają granicą lądową, zawsze mają opcję, aby poprosić o I-94 (kosztuje to kilka dolarów, aktualnie $6). W obecnej sytuacji obowiązku rejestracji, osoby na kanadyjskich paszportach wjeżdżające do USA na dłużej niż 30 dni, powinny wystąpić o I-94 za dodatkową opłatą. Będą wtedy uznane za już zarejestrowane.
3) Osoby, które starały się o inne aplikacje imigracyjne, które nie są wymienione w liście “juz zarejestrowanych”, biuro imigracyjne podaje tutaj jako przykłady TPS (Temporary Protective Status) lub deferred action (a więc Dream Act). Większość jednak z osób starających się o TPS lub deferred action dostała również pozwolenie na pracę w ramach tych programów, a posiadanie pozwolenia na pracę jest również traktowane jako “rejestracja”, więc takie osoby także wyłączone byłyby z obowiązku rejestracji.
Dowody na to, że osoby traktowane są już jako wcześniej zarejestrowane:
1) Dokument (fizyczny lub wydrukowany z systemu) I-94 lub I-94W. Jeśli ktoś zgubił taki dokument, to może szukać go na stronie biura imigracyjnego i94.cbp.dhs.gov/home. Tam wpisując swoje imię, nazwisko, kraj pochodzenia i numer paszportu, na który wjechaliśmy, powinniśmy znaleźć swój numer dokumentu I-94 lub I-94W i go wydrukować.
2) Wiza w paszporcie. Jeśli na powyższej stronie nie znajdziemy dokumentu I-94, a mamy kopię starego paszportu z wizą wydaną w konsulacie USA, na której wjechaliśmy do USA, to kopia takiego paszportu i wizy powinna wystarczyć jako dowód na rejestrację, skoro osoby, które miały wydane wizy w konsulacie USA też traktowane są jako już zarejestrowane.
3) I-95 (dokument wjazdu dla osób, które przyjechały do USA, aby pracować jako załoga na statku)
4) Osoby, które już znajdowały się w procesie deportacyjnym mogą przedstawić dokument Notice to Appear (dokument oskarżenia rozpoczynający proces deportacyjny)
5) Osoby, które posiadają pozwolenie na pracę, mogą przedstawić ten dokument
6) Osoby, które są traktowane jako zarejestrowane, bo złożyły wyżej wymienione końcowe aplikacje na pobyt stały mogą przedstawić receipt notice (dowód na to, że aplikacja taka wpłynęła) z numerem sprawy bądź decyzję z takiej aplikacji.
W następnym artykule napiszę o konsekwencjach niezastosowania się do wymagania rejestracji i o tym, jak ten nowy proces rejestracji wygląda.
Agata Gostyńska Frakt
Adwokat imigracyjny
Tel. 312-644-8000
E-mail: agata@gostyńska.com