Niektore osoby starajace sie o legalizacje pobytu w Stanach Zjednoczonych otrzymują prawo do "zielonej karty" jedynie warunkowo, tymczasowo: na okres dwoch lat. Dotyczy to grupy tych klientow INS, ktorzy otrzymali pobyt stały przez małżeństwo. Celem warunkowej rezydencji jest zmniejszenie ilości fałszywych małżeństw, zawieranych tylko po to, by uzyskać prawo do pobytu stałego w USA.
Warunkowa rezydencja przyznawana jest osobom, ktore otrzymują pobyt stały na podstawie małżeństwa z rezydentem lub obywatelem, w przypadku, w ktorym w dniu otrzymania pobytu stałego staz malzenski liczyl mniej niz dwa lata. W takiej sytuacji pobyt staly przyznawany jest warunkowo na dwa lata. Po dwoch latach szansa na zalegalizowanie pobytu przepada jesli aplikant nie zlozy aplikacji I-751, to jest o zniesienie warunkowej rezydencji. Aplikacja ta powinna byc zlozona wspolnie z malzonkiem, ktory zlozyl petycje. Zlozenie aplikacji musi nastapic przed uplywem dwuletniej rocznicy otrzymania zielonej karty, ale nie wcześniej niż 90 dni przed tą rocznicą. A więc, jesli ktoś otrzymał warunkową zieloną kartę w dniu 1 sierpnia 1999 roku, to petycję I-751 musi złożyć w okresie od 1 maja 2001 do 31 lipca 2001 roku.
Warunkowy rezydent posiada te same prawa co rezydent, ktory otrzymał bezwarunkowy stały pobyt do końca życia. Warunkowy rezydent może pracować legalnie w USA, podrożować, sponsorować najbliższych na pobyt stały. Dwa lata w warunkowej rezydencji liczy się do obywatelstwa. Jedyną rożnicą między warunkowym a stałym rezydentem jest fakt, że warunkowa rezydencja kończy się po dwoch latach i jeśli nie jest odnowiona - przepada i może doprowadzić do deportacji.
Dzieci (poniżej 21 roku życia) osoby, ktora ma warunkowy pobyt stały, rownież w większości będą miały pobyt warunkowy. Jesli dzieci otrzymaly pobyt staly w tym samym czasie co rodzic lub w ciagu 90 dni po rodzicu, to moga byc wpisane w aplikacje o zniesienie warunku I-751 skladana przez rodzica. Jesli pobyt warunkowy dzieci zostal im przyznany po uplywie 90 dni od daty uzyskania pobytu przez rodzica musza one złożyć samodzielną aplikację I-751.
Jak zaznaczyłam powyżej małżonkowie muszą złożyć aplikację o zniesienie warunkowej rezydencji w okresie 90 dni poprzedzających dwuletnią rocznicę przyznania im pobytu stałego. Aplikacja musi wpłynąć do Biura Imigracyjnego najpoźniej w przeddzień dwuletniej rocznicy. Biuro Imigracyjne bardzo surowo patrzy na spoźnione aplikacje. W większości przypadkow Biuro Imigracyjne nie przyjmie spoźnionych aplikacji, jeśli aplikant nie udowodni, że spoźnienie spowodowane zostało nagłymi nieoczekiwanymi okolicznościami niezależnymi od aplikanta.
Aplikacja I-751 powinna być złożona wraz z dokumentami udowodniającymi prawdziwość małżeństwa. Do takich dokumentow należą między innymi akty urodzenia wspolnych dzieci, akty własności wspolnych nieruchomości lub innego majątku, wspolne konta bankowe, zdjęcia rodzinne, wspolne ubezpieczenie, itd. Aplikacja powinna być złożona w regionalnym biurze INS; w przypadku mieszkańcow Chicago tym regionalnym biurem jest biuro w Nebrasce. Po złożeniu aplikacji wraz z dokumentami o prawdziwości małżeństwa i opłatą 125 dolarow, biuro w Nebrasce wyda potwierdzenie złożenia (recept notice). Potwierdzenie to będzie rownież zawierało notatkę o przedłużeniu "zielonej karty" na rok. Jeśli w ciągu roku INS nie podejmie decyzji na temat przyznania lub odmowienia aplikacji, aplikant może udać się do lokalnego biura INS i poprosić o tymczasową pieczątkę pobytu stałego.
Po złożeniu aplikacji, Biuro Imigracyjne może przyznać przedłużenie pobytu stałego bez interview. Jeśli dokumenty złożone wyraźnie wskazują na prawdziwość małżeństwa (metryki urodzenia wspolnych dzieci, akty własności wspolnych nieruchomości, itd.) INS czasem zrezygnuje z bezposredniego interview i po prostu wysyla informacjc o przyznaniu aplikacji (approval notice). W większości przypadkow jednak, szczegolnie w Chicago, INS wymaga jednak osobistego interview.
Interview o zniesienie warunku jest bardzo podobne do pierwszego interview na podstawie ktorego aplikant otrzymal pobyt staly. Oficer INS zainteresowany jest zarowno dokumentami wykazujacymi prawdziwoúa mauýenstwa w momencie zawarcia jak rownieý dokumentami pokazujacymi istniejace i rozwijajace sie malzenstwo. Rozmowa kwalifukujaca nastawiona jest głownie na sprawdzenie prawdziwości małżeństwa. Aplikantowi nie zadaje się z reguły pytań dotyczących przeszłości imigacyjnej lub kryminalnej. INS nie sprawdza odciskow palcow w FBI po raz drugi. Na aplikacji jest jedynie pytanie, czy aplikant był aresztowany po poprzednim interview. Jeśli interview zakończy się sukcesem, oficer wbije do paszportu pieczątkę stałej zielonej karty.
Jeśli INS odmowi przedłużenia "zielonej karty", musi wydać decyzję negatywną i przedstawić powody tej decyzji. Po odmowieniu aplikant traci status rezydenta i pozwolenie na pracę. Musi rownież oddać "zieloną kartę." Aplikant może złożyć prośbę o otwarcie sprawy (motion to reopen) lub o zmianę decyzji (motion to reconsider). W większości przypadkow INS rozpocznie natychmiast procedurę deportacyjną i aplikant będzie miał szanse na obronę przed sędzią imigracyjnym.
W niektorych przypadkach, ze względu na sytację rodzinną, osoba sponsorująca nie będzie chciała się przyłączyć do aplikacji o zniesienie warunku na rezydencji. Czasem małżeństwo rozpada się przed złożeniem aplikacji, czasem aplikant jest ofiarą przemocy fizycznej z ręki sponsora. Biuro Imigracyjne przewidziało możliwość przedłużenia pobytu warunkowego rownież w takich sytuacjach. Procedura składania podania bez małżonka nazwana jest waiverem. Sa trzy rodzaje waiverow.
Pierwszy rodzaj, to good faith waiver. Warunkiem przyznania tego rodzaju odstepstwa jest zawarcie małżeństwa w dobrej wierze. Aplikant składa dokumenty sam bez osoby, ktora go sponsorowała, ponieważ są już po rozwodzie. W tej sytuacji aplikant musi udowodnić dwa elementy, że nastąpił rozwod (kopia wyroku) i że małżeństwo w momencie zawarcia było prawdziwe, a nie dla uzyskania pobytu stałego.
Drugi rodzaj waiver, to domestic abuse waiver, czyli wyjatek od obowiazujego prawa obejmujacy ofiare przemocy fizycznej. W tym wypadku trzeba udowodnić, że sponsor fizycznie lub psychicznie znęcał się nad aplikantem i że małżeństwo w momencie zawarcia było prawdziwe. Udowodnienie, że nastąpił rozwod nie jest konieczne. Jeśli jednak nastąpił rozwod, to trzeba udowodnić, że powodem rozwodu było znęcanie się fizyczne nad aplikantem.
Trzeci rodzaj waiver to extreme hardship, uchylenie prawa ze wzgledu na olbrzymią krzywdą. Rowniez i w tym wypadku nalezy udowodnić prawdziwość małżeństwa w momencie zawarcia, a oprocz tego, że deportacja będzie dla aplikanta "olbrzymią krzywdą." Ten rodzaj waivera jest najtrudniejszy do udowodnienia.
W momencie składania aplikacji I-751 aplikant musi być zdecydowany na to, czy będzie składać razem z małżonkiem - sponsorem, czy samodzielnie. Jeśli złożymy razem i dopiero potem okaże się, że małżonek nie będzie uczestniczył w interview, Biuro Imigracyjne moze udzielic odpowiedzi odmownej na nasza aplikacje ze wzgledu na niestawienie sie malzonka. Jeśli więc na kilka miesięcy przed złożeniem wiemy, że mamy problemy rodzinne, powinniśmy przemyśleć, czy składanie samodzielne nie jest właściwą opcją.
