Jeszcze w grudniu - korzystając ze znakomitej wtedy pogody nad Zatoką Perską, 80/60F - zamierzamy odwiedzić kilka ze Zjednoczony Emiratów Arabskich, a na koniec wyprawy odbyć rejs stylizowanym statkiem pośród malowniczych wybrzeży półwyspu Musandam w Omanie. Oto kilka faktów przybliżających ten znakomity temat.
Z turystycznego punktu widzenia cały region oferuje wspaniałe atrakcje: najwyższy budynek świata Burdż Chalifa, największe centrum handlowe na naszej planecie Dubai Mall, najbardziej luksusowy hotel na Ziemi, do tego pustynna oaza Al Ain jako Światowe Dziedzictwo Kultury UNESCO oraz malownicze wybrzeża sułtanatu Omanu nad Cieśniną Ormuz. Emiraty oferują turystom ekscytujące jazdy luksusowymi jeepami po czerwonych wydmach, przejażdżki na wielbłądach i arabskie noce na pustyni pod rozgwieżdżonym niebem. Kraj jest bezpieczny, mieszkańcy życzliwi dla turystów, jedzenie z najwyższej światowej półki, zakwaterowanie... począwszy od beduińskich namiotów po 7-gwiazdkowe, najdroższe hotele świata!
Burdż Chalifa w całej okazałości
Emiraty posiadają unikatowy ustrój polityczny będąc federacją siedmiu niedużych obszarów rządzonych przez samodzielnych władców: Abu Zabi, Dubaj, Szardża, Adżman, Ras al-Chaima, Umm al-Kajwajn oraz Fudżaira. Głową państwa jest prezydent szejk Chalifa bin Zayed Al-Nahyan z Abu Zabi, premierem natomiast - szejk Muhammad ibn Raszid al-Maktum, a władza przekazywana jest z ojca na syna.
Zjednoczone Emiraty Arabskie (UAE - United Arab Emirates) położone są na południowym brzegu Zatoki Perskiej granicząc z Arabią Saudyjską i Omanem. Powierzchnia państwa wynosi 83 600 km kwadratowych, z dziewięciomilionową populacją. Zaledwie jedna-piąta mieszkańców to rdzenni Emiratczycy, resztę stanowią imigranci z Azji oraz stutysięczna kadra wyspecjalizowanych Europejczyków i Amerykanów. Połowa mieszkańców Emiratów to Hindusi, przeważnie tania siła robocza z Pakistanu, Indii i Bangladeszu. Większość mieszkańców (77%) wyznaje islam, 12,5% to chrześcijanie, 6,5% stanowią hinduiści.
Najbardziej luksusowy hotel świata, Burdż Al Arab
Przyjezdni są mile widziani do pracy, ale... nie mają żadnej możliwości uzyskania obywatelstwa. Oni wszyscy przebywają w Emiratach na czasowej wizie pracowniczej. Kiedy będą zbędni - nie dostaną przedłużenia wizy, kiedy złamią prawo - zostaną ukarani i deportowani. Obywatelami państwa są tylko i wyłącznie Emiratczycy, te skromne 19% mieszkańców, jasne i proste. Podatki ani cła nie istnieją, zasiłki i emerytury są tylko dla obywateli. Mam nieodparte wrażenie, że mądrość Arabów w sprawach imigracyjnych przewyższyła podejście władz Niemiec, Wielkiej Brytanii lub Francji które nie skorzystały z emirackiego modelu, na zdrowej zresztą zasadzie wzajemności.
W meczecie szejka Zayida, Emirat Abu Dhabi
Historia regionu nie jest zbyt bogata, ale ciekawa. Z racji trudnych do życia, pustynnych warunków naturalnych pierwsi ludzie pojawili się tutaj dopiero około 100 000 lat temu. Pierwszym, wielkim bogactwem Półwyspu Arabskiego były złoża miedzi z terenu dzisiejszego Omanu, (krainy Puntu i Arabia Felix) niezbędne do produkcji broni i narzędzi w epoce brązu. Wymiana handlowa z Egiptem faraonów odbywała się początkowo drogą morską, jednakże po udomowieniu wielbłąda w połowie II tysiąclecia p.n.e. zaczęła powstawać sieć szlaków karawanowych. Rozwinęła się hodowla wielbłądów i osłów. Dromadery, te „okręty pustyni”, odegrały kluczową rolę w transporcie miedzi na tereny Afryki i Międzyrzecza: dla ludów prastarych cywilizacji Egiptu, Sumeru, Babilonii, Asyrii a następnie do państw Seleucydów, Partów, do Persji i Indii.
Na rzece dubajskiej
Trasy karawanowe wykorzystano w późniejszych wiekach do transportu kolejnego bogactwa regionu - mirry, kadzideł i przypraw. Najcenniejsze wonności pozyskiwano z żywicy (olibanum) drzewa Boswellia sacra. Najważniejszym stał się szlak kadzidlany wiodący z Arabii wzdłuż morskich wybrzeży do Petry, do portów nad Morzem Śródziemnym i Damaszku. Ten szlak funkcjonował całe I tysiąclecie p.n.e., szczyt popularności osiągając w III wieku przed Chrystusem, kiedy pachnidła stały się luksusem w świecie hellenistycznymi i w Cesarstwie Rzymskim. Tranzytowe oazy rozrosły się w bogate miasta chroniące kupców i zbierające cło za przewóz cennych towarów. Z gór Półwyspu Arabskiego przybyły między innymi kadzidła Trzech Króli oraz prezenty królowej Saby dla króla Salomona.
Niewielkie zaludnienie Arabii spowodowało łatwe zajęcie regionu przez muzułmanów w VII wieku i założenie fortów najpierw przez Portugalczyków (XVI w) a od XVIII wieku przez Anglików. Brytyjczycy zawarli układy protekcyjne z emiratami zobowiązując się do prowadzenia w ich imieniu polityki zagranicznej na arenie światowej.
Wielbłąd z Arabii
Na początku XX stulecia pojawiła się moda na biżuterię z perłami. Ciepłe, czyste wody Zatoki Perskiej stwarzają doskonałe warunki do rozwoju nie tylko raf koralowych, ale i bogatego życia innej morskiej fauny, w tym perłopławów. Piękne, różowe i białokremowe perły poławiane były w tym regionie od stuleci, jednak gwałtowny skok popyt na światowym rynku przyniósł intensywne wydobycie z rozległych ławic i kolosalne dochody dla lokalnych szejków. Lata 30. przyniosły nieszczęście, jakim dla producentów znad Zatoki Perskiej stał się japoński wynalazek hodowli pereł. Przez trzy dekady szejkowie trwali w kryzysie, nie przeczuwając, że niespotykane w dziejach bogactwo zalega tuż pod dnem Zatoki.
Tekst i zdjęcia: Andrzej Kulka
Autor jest zawodowym przewodnikiem i właścicielem biura podróży EXOTICA TRAVEL. Biuro organizuje wycieczki po całym świecie, w tym do Emiratów, od 8 grudnia 2024. Informacje i rezerwacje: EXOTICA TRAVEL, 6773 W. Belmont Ave, Chicago IL 60634. tel. (773) 237 7788, strona internetowa: andrzejkulka.com/destinations/dubaj-oman-abu-dhabi
