Zatoka Lodowców położona jest przy północno-zachodnich wybrzeżach Ameryki Północnej, na Alasce, mniej więcej w połowie lotu z Seattle do Anchorage. Park narodowy powstał na obszarze zatoki Glacier Bay i okolicznych Gór Nadbrzeżnych obejmując 13,280 km kwadratowych (3,280 akrów). Z powodu dużych różnic wysokości można tutaj wyodrębnić trzy strefy klimatyczne, jednak dla większości turystów najważniejsze są warunki pogodowe w Glacier Bay z typowym, morskim klimatem. Bliskość Oceanu Spokojnego decyduje latem o pochmurnym niebie, częstych opadach deszczu i umiarkowanych temperaturach 10-15 stopni Celsjusza (50-60F). Zimą natomiast, na poziomie morza słupek rtęci rzadko spada poniżej zera. Klimat oraz baza noclegowa ograniczają zwiedzanie tego Parku do późnej wiosny, lata i wczesnej jesieni.
KOMUNIKACJA
Do Parku Zatoki Lodowców - a ściślej do zatoczki Bartlett Cove, gdzie położone jest Centrum Informacji Turystycznej, hotel Glacier Bay Lodge, domek strażników i kemping - można dotrzeć wyłącznie drogą morską albo powietrzną. W odległości 15 km (9 mil) od Bartlett Cove znajduje się miejscowość Gustavus, a także niewielkie lotnisko posiadające dobre połączenia z odległą o zaledwie 100 km stolicą Alaski - Juneau. Przelot z Gustavus trwa około pół godziny, a Juneau ma liczne połączenia z resztą stanu oraz z Seattle. W obrębie parku można poruszać się niewielkimi wycieczkowymi statkami, luksusowymi pasażerskimi liniowcami, kajakiem lub na piechotę.
Zatoczka Barlett Cove
ZARYS HISTORYCZNY
Opisywany obszar był w okresie Plejstocenu całkowicie skryty pod lodową pokrywą. Krajobraz podziwiany obecnie jest młody, wiąże się z tzw. "Małą Epoką Lodowcową", która rozpoczęła się 4 tysiące lat temu, a okres jej największego rozwoju przypadł na rok 1750. Morskie wybrzeża w okolicy Zatoki Lodowców były okresowo zamieszkałe przez Indian, od co najmniej 10 tysięcy lat. Kontakt z Europejczykami zaczął się po 1741 roku, gdy statki rosyjskiej ekspedycji Vitusa Beringa "odkryły" Alaskę. W 1786 roku dotarł tutaj znakomity francuski żeglarz Jean Francois de la Perouse, a wkrótce po nim angielski odkrywca: kapitan George Vancouver. To właśnie dzięki nim znamy dokładne rozmiary i zasięgi lodowców w ubiegłych stuleciach! Kapitan James Cook zauważył w 1794 roku, że cała zatoka Glacier Bay była wypełniona miąższym na kilometr lodem, skuwającym dzisiejsze brzegi szerokiej na 30 km doliny!
Terminal lodowca Alsek
Kolejny wielki podróżnik i przyrodnik, John Muir, zawitał tutaj w 1879 roku, aby stwierdzić, że czoło lodowca cofnęło się o 77 km (48 mil) w głąb zatoki. Po następnych 37 latach oddalone było już o 105 km (65 mil) od jej ujścia do oceanu!!! W miarę, jak lodowiec ustępował, na dziewicze tereny wkraczało życie: rośliny i zwierzęta. Obszar Zatoki Lodowców stał się bezcennym, naturalnym laboratorium dla biologów i botaników z całego świata, badających ekologiczne sukcesje, a także miejscem coraz bardziej popularnych wycieczek luksusowymi, rejsowymi statkami. Z racji tej, a także z powodu walorów fantastycznych krajobrazów polodowcowych utworzono w 1980 roku Park Narodowy Zatoki Lodowców, od 1992 podniesionym do rangi Zabytku Światowego, Przyrodniczego Dziedzictwa UNESCO.
Wieloryb drapieżny, orka w Zatoce Lodowców
Tekst i zdjęcia: Andrzej Kulka. Autor jest zawodowym przewodnikiem i właścicielem chicagowskiego biura podróży EXOTICA TRAVEL, organizującego wycieczki po całym świecie, z Alaską włącznie, przez cały 2023 rok: 18 marca (ZIMA!), 2 oraz 16 czerwca, 14 lipca, 14 oraz 25 sierpnia i 4 września. Bliższe informacje i rezerwacje: EXOTICA TRAVEL, 6741 W.Belmont, Chicago IL 60634, tel. (773) 237 7788, strona internetowa: www.andrzejkulka.com/alaska.htm
