Wśród stu najsmaczniejszych potraw na świecie (zgodnie z tasteatlas.com) pierogi polskie znalazły się na pozycji szóstej, żurek jest dziewięćdziesiąty ósmy, zaś z dań amerykańskich - na miejscu siedemdziesiątym ósmym uplasował się homar ze stanu Maine (Boiled Maine Lobster).
Gotowanie to najpopularniejszy i najprostszy sposób przygotowania homara - wrzuca się go do dużego garnka z wrzącą wodą doprawioną solą morską i gotuje w zależności od jego wielkości – im jest większy, tym dłuższy czas gotowania. Ważne jest, aby homar się nie rozgotował, ponieważ mięso będzie wówczas twarde i gumowate. Rarytas ten podaje się z roztopionym masłem, śliniakami i wiadrem na muszelki.
Innym popularnym daniem, związanym z homarem, już poza światowym rankingiem, jest Lobster fra diavolo z Nowego Jorku. To włosko-amerykańskie danie, będące mieszanką amerykańskich składników z włoskim stylem gotowania, gdzie homar w pikantnym sosie z czerwonych pomidorów łączy się z makaronem. Początki tego dania są nadal przedmiotem dyskusji; niektórzy twierdzą, że jest to całkowicie amerykański wynalazek, zdaniem innych to połączenie wywodzi się z południowych Włoch (tym razem zainteresowanych przepisami z homarem z roli głównej odsyłam do książek kucharskich).
Jednak nie tylko z homarów czy homarowych lodów słynie stan Maine. Tylko tam lokalne dzikie jagody trafiają do wielokrotnie nagradzanej salsy, a najsłynniejszym przykładem stanowej dumy może być ulubiony cukierek/pralinka, czyli krem kokosowy pokryty ciemną czekoladą, znany jako „Needhams”. Główny składnik? Ziemniak. Needhams, nazwane na cześć popularnego kaznodziei ewangelisty z końca XIX wieku, są dla większości Amerykanów tajemnicą, ale stanowią podstawowy produkt w stanie Maine, gdzie produkcja ziemniaków, niegdyś najwyższa w kraju, jest nadal sposobem na życie w hrabstwie Aroostook. Puree ziemniaczane nie jest wyczuwalne w smaku, ale jest tak samo istotne w przygotowaniu prawdziwych Needhams, jak kostka solonej wieprzowiny dodana do fasolki w brązowym cukrze – to tradycja. Oczywiście nie są to byle jakie ziemniaki. Sue Hight z Sue’s Needhams, jednej z niewielu placówek handlowych w stanie, twierdzi, że muszą pochodzić z Maine. Hight dorastała, objadając się tymi pralinkami na Boże Narodzenie, zaś w innych porach roku można je było znaleźć wyłącznie w eleganckich sklepach specjalistycznych po dość wygórowanych cenach. Zaczęła więc je robić sama i sprzedawać, ku uciesze okolicznych mieszkańców.
Dwadzieścia pięć lat później wciąż napływają zamówienia z całego kraju od wspominających i tęskniących za domem mieszkańców Maine. Z tego wynika, że dopóki w Maine są ziemniaki, będzie zapotrzebowanie na Needhams.
Needhams
Składniki:
- 450 gramów cukru-pudru
- 0,75 szklanki ciepłego, bez dodatków puree ziemniaczanego (najlepszy ziemniak do pieczenia – jest najbardziej sypki po ugotowaniu)
- 0,5 szklanki (1 sztyft) niesolonego, roztopionego masła plus więcej do smarowania
- 14 uncji słodzonych płatków kokosowych
- 2 łyżeczki ekstraktu waniliowego
- 1/2 łyżeczki soli kuchennej
- 4 uncje niesłodzonej czekolady
- 12 uncji kawałków czekolady (semi-sweet chips)
- 2 łyżki oleju roślinnego
Przygotowanie:
- Posmarować masłem formę do pieczenia o wymiarach 15½x10 ½ cala
- Do dużej miski lub miski miksera dodaj cukier, ziemniaki, roztopione masło, kokos, wanilię i sól. Mieszać na małych obrotach (na początku mieszanina będzie bardzo sucha), aż powstanie gęsta pasta; zwiększyć prędkość na 30 sekund lub do momentu, aż cały cukier zostanie całkowicie wchłonięty.
- Przełożyć mieszaninę do przygotowanej formy i równomiernie rozprowadzić. Pozostawić mieszaninę do stwardnienia w temperaturze pokojowej, około 1 godziny, po czym pokroić w małe, równe kwadraty.
- Rozpuścić czekoladę i chipsy w kąpieli wodnej, zdjąć z ognia i dodać tłuszcz, energicznie mieszając, aż czekolada będzie lśniąca.
- Kokosowe kwadraty zanurzać w czekoladzie i układać na papierze do pieczenia. Pozostawić do stwardnienia czekolady około jednej godziny
- Przechowywać w szczelnym pojemniku do dwóch dni, aby uzyskać najlepszy smak i wygląd.
Salsa z jagodami
To potężny przeciwutleniacz, który smakuje niesamowicie. Kontrast pomiędzy słodkimi dzikimi jagodami a cierpkością cebuli, papryki i pomidorów sprawia, że jest to świetne danie samo w sobie z chipsami tortilla lub podawane z wołowiną lub kurczakiem. Przepis zdobył nagrodę za najlepszy przepis ogólny na festiwalu Machias Wild Blueberry i był finalistą konkursu na przepis All Recipes.
Składniki:
- 2 średnie pomidory bez skórki
- 1 szklanka świeżych lub mrożonych jagód
- 3/4 szklanki posiekanej słodkiej cebuli
- 2 ząbki czosnku, posiekane
- 2 łyżki octu ryżowego
- 2 łyżki oliwy z oliwek
- 1 papryczka jalapeno, drobno posiekana
- 1/2 papryki poblano, drobno posiekanej
- 2 łyżki posiekanej świeżej kolendry
- 2 łyżki posiekanej pietruszki płaskolistnej
- sól i pieprz do smaku
Przygotowanie:
W średniej misce umieścić wszystkie składniki. Wlać ocet ryżowy, oliwę z oliwek i delikatnie wymieszać; doprawić solą i pieprzem. Przykryć i przechowywać w lodówce przez noc, aby smaki się połączyły. Można nieco odsączyć salsę przed podaniem, jeśli pomidory są bardzo soczyste.
Anna Czerwińska
wielbicielka muzyki klasycznej i dobrej literatury, amatorka gór i namiotu, podglądania życia od kuchni i innych obserwacji wszelkich na własny użytek.
Autorka blogów: o kuchni Stanów Zjednoczonych i… truflach czekoladowych www.amerykanskiekulinaria.com; www.domowetrufle.com
kontakt: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.