A więc – co przygotować do jedzenia na Nowy Rok? Wszystko to, co nam zagwarantuje pomyślność, obfitość, powodzenie, długowieczność…
Różne narodowości, kultury i amerykańskie stany (nie wszystkie!) mają swoje symboliczne produkty i potrawy, zapewniające – ich zdaniem – szczęście przez cały rok. I dobrze. Ich wiara w symbole nikomu nie przeszkadza, nie szkodzi, natomiast wzbogaca menu i zmusza do uśmiechu.
Na południu Ameryki podczas dwunastu gongów noworocznych należy skonsumować dwanaście winogron – na przyszłe szczęście! Oczywiście są one wcześniej przygotowane, najlepiej ciemne – bo zdrowsze – ułożone na talerzyku przed kieliszkiem do noworocznego toastu. Są ważne, ważniejsze od szampana i późniejszych życzeń…
Obiadowanie w pierwszym dniu Nowego Roku powinno być okraszone fasolą z czarnym oczkiem (najczęściej), soczewicą lub fasolą białą (w niektórych rejonach – fasolą wyłącznie czerwoną) – symbolem monet i bogactwa. Fasolowe danie, podawane z dodatkiem białego ryżu, winno być doprawione wieprzowiną, szynką lub kiełbasą, wszak tylko wieprzowina jest oznaką dobrobytu. Nieodzownym dodatkiem do całości jest chleb kukurydziany, często bez dodatku cukru, symbolizujący złoto. Pod talerz z głównym daniem fasolowym wkłada się pieniążek – do rozmnożenia. Jak byłoby cudownie, gdyby wszystkie wróżby spełniały się… Wszystkie zielonolistne warzywa, jadane w tym dniu z dodatkiem boczku, są identyfikatorami złożonych pieniędzy i oczywiście dostatku wszelkiego.
Tego dnia jada się też kapustę świeżą lub kiszoną, gotowaną z płatem wieprzowiny, krojonej później w plastry. To danie króluje wśród emigrantów pochodzenia niemieckiego, również wśród Amiszów pensylwańskich, przybyłych przed wiekami właśnie z Niemiec. To też znak dostatku!
Fani Luizjany rozpoczynają rok od słodkiego ciasta królewskiego w formie pierścienia z orzechowym nadzieniem, zwieńczonego kolorowym lukrem i posypką. To tradycja XIX-wieczna, sprowadzona z Starej Europy. Zwykle zapieka się w nim niespodziankę. Kiedyś była to fasola, w latach czterdziestych zamieniono ją na porcelanowe laleczki, a obecnie – na plastikowe dzieci. Szczęśliwiec, który znajdzie bibelot, otrzymuje imię „króla” lub „królowej” na dany dzień. Ciasto to sprzedawane jest przez cały karnawał, do Tłustego Piątku, czyli Mardi Gras.
Teksas i inne stany, zamieszkiwane w dużej mierze przez Amerykanów pochodzenia meksykańskiego Nowy Rok rozpoczynają tamales, czyli ostro przyprawionym mięsem z warzywami, zawiniętym w liście kukurydzy. Tamales przygotowywane przez całą rodzinę, gotowane na parze, spożywane są przez cały sezon świąteczny. W Meksyku okres ten trwa od 12 grudnia - uroczystość Matki Bożej z Guadalupe, do 6 stycznia - Dzień Trzech Króli.
Tamale pochodzą ze starożytnych kultur mezoamerykańskich, w tym Majów i Azteków. W Ameryce pojawiły się w latach siedemdziesiątych XIX wieku na ulicach Los Angeles i San Antonio, gdzie sprzedawcy przygotowywali tamale na ulicznych straganach, a migrujący robotnicy meksykańscy „rozwieźli” je po całej Ameryce.
Japońska tradycja związana z nocą sylwestrową, praktykowana również w Stanach Zjednoczonych, to toshikoshi soba, czyli zupa z makaronem z kaszy gryczanej. To właśnie ten makaron jest najważniejszy. Jest długi i podczas jedzenia nie wolno go łamać, przecinać, długim ma pozostać podczas wkładania go do ust. Długie, cienkie kluski symbolizują długie, zdrowe życie i pochodzą z XIII lub XIV wieku. Wówczas to bogaty władca postanowił w ostatnim dniu roku poczęstować głodną ludność gryczanymi długimi kluskami. Według The Japan Times toshikoshi oznacza „skok ze starego roku do nowego”.
Śledź, symbolizujący płodność, długie życie i obfitość (a kolor srebrny – fortunę), jest popularnym daniem sylwestrowym w wielu kulturach, a zwłaszcza wśród osób pochodzenia skandynawskiego, niemieckiego i polskiego. Marynowany śledź często podawany jest jako sylwestrowa przystawka.
Śledź od średniowiecza był standardowym daniem holenderskim, skandynawskim i północnoeuropejskim. W Stanach Zjednoczonych jadany jest najczęściej w stanach takich jak: Minnesota, Wisconsin, Iowa, bowiem tam jest duża populacja Norwegów. Nie pomijam Illinois – Polacy też lubią sylwestrowego śledzika. A zamiast niego może być łosoś – jego skóra też jest srebrna!
Wybór tradycyjnych dań sylwestrowo-noworocznych jest spory. Kraj emigrantów z całego świata obfituje w różnorodność potraw, alkoholi, tradycji, ale symbole oznaczają to samo – dostatek, bogactwo, długowieczność. I tego wszystkim życzę bez względu na to, co będzie na talerzu czy w kieliszku. Trwajcie w dobrobycie i radości każdego dnia Nowego Roku!
O wielu potrawach tu wymienionych już pisałam wcześniej, więc warto poszperać w monitorowych archiwach kulinarnych. A dzisiaj łosoś w srebrnej skórze i w sposób światowy!
ŁOSOṠ PO MAROKAŃSKU (2 porcje)
Składniki:
2 filety z łososia
0.5 łyżeczki cynamonu
0.5 łyżeczki mielonego kminu rzymskiego albo 1 łyżeczka mielonego kminku
0.5 łyżeczki soli
0.75 łyżeczki brązowego cukru
0.20 łyżeczki cayenne lub wędzonej papryki
1 łyżka oleju
tarta skórka z pomarańczy
Przygotowanie:
- rozgrzać piekarnik do 350°F/160°C.
- w miseczce wymieszać: cynamon, kmin, sól, cukier i cayenne.
- posypać mieszanką rybę z obu stron.
- olej rozgrzać na patelni i obsmażyć rybę z obu stron, po 2 minuty każda.
- przełożyć na blaszkę z papierem do pieczenia i włożyć do ciepłego piekarnika na 5 minut lub nieco dłużej.
- lekko posypać tartą skórką pomarańczową lub skórką pokrojoną w bardzo cienkie paseczki (bez albedo).
Serwować z couscous wymieszanym z drobno pokrojonymi suszonymi morelami (4-5 sztuk), podpieczonymi migdałami w słupkach, szczyptami: kminu, imbiru, soli, czarnego pieprzu, cynamonu, cayenne, ziela angielskiego i goździków.
Anna Czerwińska
wielbicielka muzyki klasycznej i dobrej literatury, amatorka gór i namiotu, podglądania życia od kuchni i innych obserwacji wszelkich na własny użytek.
Autorka blogów: o kuchni Stanów Zjednoczonych i… truflach czekoladowych www.amerykanskiekulinaria.com; www.domowetrufle.com
kontakt: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
