Możliwość przyznania przez sąd spadkowy odszkodowania żyjącemu małżonkowi („surviving spouse’s award”)
Ustawa spadkowa („Probate Act”) stanu Illinois stwierdza, że żyjący współmałżonek osoby niedawno zmarłej ma prawo do zasiłku z majątku osoby zmarłej w kwocie, którą sąd uzna za uzasadnioną dla utrzymania pozostałego współmałżonka przez okres dziewięciu miesięcy po śmierci zmarłego. W stanie Illinois $20,000.00 to minimalna kwota, która może zostać przyznana pozostałemu małżonkowi. Żyjący małżonek może ubiegać się o wyższą kwotę w oparciu o standard życia, do którego był przyzwyczajony, gdy jego małżonek żył.
Jeśli pozostały współmałżonek ma dzieci mieszkające z nim, bez względu na wiek dzieci, jest on uprawniony do dodatkowych $10,000.00 za każdą osobę pozostającą na jego utrzymaniu.
Możliwość przyznania przez sąd spadkowy odszkodowania żyjącemu małżonkowi („surviving spouse’s award”), jest roszczeniem drugiej kategorii („second class claim”) wobec majątku. Oznacza to, że może zostać przyznany dopiero po wypłaceniu lub innym załatwieniu roszczeń pierwszej klasy („first class claims”); roszczenia pierwszej klasy obejmują wydatki pogrzebowe lub inne powiązane wydatki. Możliwość przyznania przez sąd spadkowy odszkodowania żyjącemu małżonkowi ma jednak pierwszeństwo przed podatkami od majętności („estate taxes”) i roszczeniami wierzycieli („creditor’s claims”).
Sąd zdecyduje, w jaki sposób żyjący małżonek otrzyma pieniądze. Może być tak, że całość odszkodowania zostanie przyznana współmałżonkowi na raz lub zostanie wypłacona w ratach (nie więcej niż trzy raty) w okresie dziewięciu miesięcy.
Ustawa zawiera również przepis stwierdzający, że pozostały współmałżonek może zdecydować o przyznaniu odszkodowanie w formie gotówki lub w formie towarów i rzeczy ruchomych („goods and chattels”). Towary i rzeczy ruchome odnoszą się do mienia osobistego osoby zmarłej, którą małżonek może chcieć otrzymać jako odszkodowanie zamiast gotówki. Pozostały współmałżonek musi złożyć w sądzie pisemny wykres towarów, które chciałby otrzymać w ciągu 30 dni od zawiadomienia o przyznaniu odszkodowania, aby dokonać tych wyborów.
Prawo żyjącego małżonka do zrzeczenia się („renunciation”) z testamentu
Możliwość przyznania przez sąd spadkowy odszkodowania żyjącemu małżonkowi jest automatyczna, co oznacza, że nie musi on przygotowywać dokumentacji lub złożyć w sądzie roszczenia. Jeśli jednak zmarły sporządził testament, który wyraźnie stanowi, że jego małżonek nie otrzyma odszkodowania, pozostały współmałżonek nie otrzyma nawet minimalnej kwoty odszkodowania.
Pozostały małżonek ma prawo zrzec się testamentu. Może on złożyć pisemne zrzeczenie się nie później niż siedem miesięcy po złożeniu testamentu do rejestru w sądzie spadkowym, chyba że pozostały małżonek złoży wniosek o przedłużenie czasu na podstawie toczącego się postępowania sądowego. Zrzeczenie się należy złożyć w tym samym sądzie, gdzie znajduje się sąd spadkowy w którym toczy się sprawa spadkowa zmarłego małżonka. Jeśli pozostały małżonek zrzeknie się testamentu, otrzyma ⅓ majątku zmarłego, jeśli zmarły ma potomków pozostających przy życiu i ½ majątku, jeśli zmarły nie ma potomków pozostających przy życiu.
Jeśli pozostały małżonek zrzeka się testamentu, wszelkie inne odsetki, które pozostały małżonek otrzymałby w ramach testamentu, są rozdzielane tak, jakby pozostały małżonek zmarł wcześniej niż zmarły współmałżonek. Wszelkie inne zapisy przyznane w testamencie zostaną rozdzielone zgodnie z warunkami testamentu w świetle ogólnego zmniejszenia majątku z powodu udziału, jaki pozostały współmałżonek skorzysta z przysługującego mu prawa do zrzeczenia się.
Jaka jest różnica?
Kluczową różnicą między prawem pozostałego współmałżonka do zrzeczenia się testamentu możliwość przyznania przez sąd spadkowy odszkodowania żyjącemu małżonkowi jest to, że ponieważ zasiłek pozostającego współmałżonka jest roszczeniem drugiej kategorii, przyznanie tego roszczenia ma pierwszeństwo przed długami zmarłego („debts of the decedent”). Odszkodowanie, jeżeli jest przyznane, jest wypłacone zanim reszta majątku zostanie podzielona. Z drugiej strony, gdy pozostały współmałżonek zrzeka się testamentu, pozostały współmałżonek bierze ustawowo swój udział w tym, co pozostało z majątku po wypłaceniu wierzytelności („claims”) o wyższym priorytecie, takich jak roszczenia wierzycieli („creditors”).
Dlatego zrzeczenie się testamentu ma sens, jeśli majątek jest wystarczająco duży, aby ustawowy udział małżonka po zrzeczeniu się był większy niż odszkodowanie współmałżonka po wypłaceniu wszystkich roszczeń priorytetowych.
Intercyzy i prawa żyjącego małżonka
Jeśli para zawarła umowę przedślubną lub intercyzę („prenuptial agreement”), która zawiera postanowienia dotyczące dziedziczenia małżeńskiego, gdy jeden z małżonków umiera, może to znacząco wpłynąć na prawa pozostałego małżonka. Stan Illinois uznaje umowę przedślubną lub intercyzę za mającą pierwszeństwo przed testamentem oraz możliwością przyznania przez sąd spadkowy odszkodowania żyjącemu małżonkowi jak i ustawowym prawem pozostałego współmałżonka do zrzeczenia się testamentu.
Oznacza to, że jeśli testament stwierdza, że pozostały przy życiu współmałżonek nie otrzyma odszkodowania po śmierci zmarłego, a umowa przedmałżeńska lub intercyza stanowi, że pozostały współmałżonek ma prawo do pewnych aktywów („assets”), pozostały małżonek otrzyma te aktywa. Może się jednak zdarzyć odwrotnie. Jeśli testament obejmuje małżonka, ale została zawarta umowa przedślubna lub intercyza, która postanawia zrzeczenia się prawa do dziedziczenia pozostałego współmałżonka, pozostały małżonek nie otrzyma niczego.
Powyższe informacje nie powinny być traktowane jako porady prawne w jakiejkolwiek istniejącej sprawie, oraz nie powinny być traktowane jako tworzenie formalnej relacji adwokat-klient.
Katarzyna Brukało
Brukalo Law, P.C.
Tel. 312-450-3630
E-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
www.BrukaloLaw.com
Dwie lokalizacje – Chicago (Downtown) i Park Ridge
