Rozporządzenie majątku jest zalecane wszystkim osobom. Dzięki takiemu rozporządzeniu osoby mogą określić, co stanie się z ich własnością po ich śmierci. Staje się to bardzo ważne, gdy dana osoba chce zapewnić finanse innej osobie, takiej jak upośledzonemu dziecku lub dziecku z uzależnieniem. Jednak nie każdy jest w stanie zaangażować się w rozporządzenie majątku. Często osoby zostawiają tego rodzaju rozporządzenie na swojej liście rzeczy do zrobienia i po prostu nie zdążą tego zrobić w swoim życiu. W związku z tym prawo rozwinęło się w celu zapewnienia dziedzicznej sukcesji (“intestate succession”), czyli rozporządzenie majątku bez testamentu. Dla niektórych osób rezultat jest taki sam, jaki by był z testamentem. Lecz w przypadku innych osób to nie jest to, czego te osoby chcą.
Akt spadkowy z 1975 r. (“Probate Act of 1975””) reguluje kwestię rozporządzenia majątku po śmierci osoby w stanie Illinois. Ustawa pozwala na wykonanie testamentu, który określi, co dzieje się z własnością danej osoby po jej śmierci. Sporządzenie testamentu wymaga pewnych formalności. W stanie Illinois testament zasadniczo musi to być podpisany przez osobę, która sporządza testament, przed co najmniej dwoma świadkami, którzy muszą mieć co najmniej 18 lat i być kompetentnymi. Kiedy testament zostanie podpisany, osoba sporządzająca testament musi mieć zdrowy rozsądek. Ta osoba musi dobrowolnie podpisać testament.
Jeżeli osoba nie sporządza testamentu lub kiedy testament sporządzony nie spełnia formalności prawa stanu Illinois, ciało ustawodawcze stanu Illinois przewiduje sposób dystrybuowania majątku zgodnie z protokołami Aktu Spadkowego (“Probate Act”). Proszę wziąć pod uwagę, że gdy własność (np. nieruchomość) jest wspólną własnością osoby zmarłej oraz innej osoby, zazwyczaj trafia ta własność do współwłaściciela – czyli drugiej osoby. Kwestie powstają, gdy nieruchomość jest w imieniu jednej osoby, która umiera.
W stanie Illinois majątek osobisty o wartości poniżej $100,000 USD może zostać przekazany za pośrednictwem pisemnego oświadczenia o niewielkim majątku (“small estate affidavit”), które nie wymaga żadnego postępowania sądowego. Tego typu oświadczenie musi być podpisane pod przysięgą przez osobę, która ma wiedzę na temat potencjalnych roszczeń, które mogą istnieć w stosunku do zmarłego. Pisemne oświadczenie o niewielkim majątku nie może być wykorzystane w przypadku nieruchomości.
Kiedy umiera osoba, która posiada nieruchomość tytułowaną tylko w swoim imieniu, należy otworzyć sądową sprawę spadkową w sądzie okręgowym (“Circuit Court”) w okręgu (“Circuit”), w którym ta osoba zmarła, żyła lub miała nieruchomość. Sądową sprawa spadkowa jest otwarta lub rozpoczęta przez złożenie petycji. Jeżeli istnieje testament sprawa toczy się w odniesieniu do testamentu. W przeciwnym razie sprawa odwołuje się do administracji bez testamentu.
Zgodnie z Aktem Spadkowym z 1975 r. ustalono preferencje dla osób, które mogą pełnić funkcję przedstawiciela majętności. Preferencje określa się ogólnie w odniesieniu do bliskości potencjalnych przedstawicieli zmarłego. W pewnym momencie każda zainteresowana strona, w tym wierzyciel, może złożyć wniosek do sądu o otwarcie sprawy spadkowej i służyć jako jej przedstawiciel. Sądy rozpatrują to, co określono w petycji, i wprowadzają zarządzenia przewidujące wyznaczenie przedstawiciela. Sekretarz sądu wyda następnie listy urzędnicze (“Letters of Office”), które potwierdzą rolę przedstawicieli.
W każdym przypadku sprawy o majętność bez testamentu, przedstawiciel majętności jest określony jako administrator/zarządca (“Administrator”). Wiele lat temu zmieniono prawo w stanie Illinois, aby umożliwić niezależne przedstawicielstwo majętności, w tym niezależną administrację (“Independent Administration”) – czyli administrację bez dalszego szczegółowego nadzoru przez sąd. Jednak na wniosek strony zainteresowanej sąd może zapewnić i zazwyczaj zapewnia nadzór (“supervision”). Sądy wolą jednak niezależną administrację. Oczywiście wszystko, co robi przedstawiciel majętności, podlega kontroli sądowej w zakresie, w jakim pojawiają się pytania.
Po założeniu sprawy spadkowej, inne strony zainteresowane mogą składać petycje do sądu o zmianę przedstawiciela. Po otwarciu sprawy przedstawiciel musi przekazać pisemne zawiadomienie wszystkim stronom zainteresowanym, w tym spadkobiercom. Te inne zainteresowane strony mają trzy miesiące na złożenie wniosku o zmianę przedstawiciela i rozważenie potencjalnych bliższych związków rodzinnych ze zmarłym.
Po założeniu sprawy spadkowej, przedstawiciel majętności ma obowiązek również powiadomienia w gazecie powszechnego obiegu w powiecie (“county”), w którym toczy się sprawa spadkowa, aby inni dowiedzieli się o śmierci zmarłego. Umożliwia to osobie, która może mieć roszczenia wobec majętności, do zgłoszenia roszczeń. Należy przewidzieć okres sześciu miesięcy na rozpatrzenie takich roszczeń. Po zakończeniu tych sześciu miesięcy, kiedy przejdzie czas na złożenie roszczeń, a wszystkie aktywa majętności zostały rozdzielone lub w inny sposób zlikwidowane lub dystrybucja została dokonana, majętność może zostać zamknięta przez przedstawiciela. Ogólnie rzecz biorąc, takie sprawy zajmują co najmniej rok. Jeżeli powstają konflikty czas ten może być dłuższy.
Katarzyna Brukało
Brukalo Law, P.C.
Tel. 312-450-3630
E-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
www.BrukaloLaw.com
Dwie lokalizacje – Chicago (Downtown) i Park Ridge
