Inny podróżnik, baron de la Lahotan, w swoim pamiętniku zatytułowanym „Nowe Podróże do Północnej Ameryki” opisuje: "Wodospad ma wysokość 210 do 240 metrów i szerokość pół mili, tj. 800 metrów".
Należy jednak pamiętać, że te pierwsze opisy wraz z danymi cyfrowymi były mocno przesadzone. Wynikało to z zachwytu tym miejscem, toteż błędnie określano jego wielkość. Faktycznie obecna wysokość wodospadu wynosi 48 metrów.
W 1669 roku, przebywając wspólnie nad Niagarą: wielki podróżnik Sieur de la Salle, Rene-Robert Cavelier, włoski żeglarz Enrico de Tonti, poszukiwacz przygód La Motte de Lussiere i znany już duchowny – ojciec Louis Hannepin, postanowili proklamować te tereny, pełne lasów i jezior, jako własność Francji. Rozpoczęli więc budowę sieci ufortyfikowanych placówek wymiany towarowej z Indianami, począwszy od Niagary w kierunku północnej części obszaru Wielkich Jezior i z Doliny Ohio do Mississippi w kierunku południowym. La Salle w sobie tylko znany sposób uzyskał zezwolenie na to od wszystkich wodzów pięciu szczepów plemienia Irokezów. Stał się więc niejako właścicielem tych terenów świętując ten doniosły moment w największej twierdzy – Boughton Hill – dzisiejszy Rochester w stanie Nowy Jork.
Pierwszym poważnym pociągnięciem było ulokowanie ufortyfikowanej placówki u ujścia rzeki Niagara. Uczyniono to w 1679 roku i nazwano to miejsce Fort Conde. W tym samym roku La Salle zbudował duży statek, który nazwał „The Griffon”. W sierpniu tego samego roku, aby zdążyć jeszcze przed zimą, pożeglował do Montrealu. Był to pierwszy statek, który popłynął wodami Wielkich Jezior. Na Wielkanoc 1680 roku wrócił do Fortu Conde, lecz niestety zastał tam już tylko zgliszcza. W tym samym roku jego wspaniały statek „The Griffon” oddany pod komendę żeglarza o nazwisku Luc – zatonął. Zniechęcony tymi niepowodzeniami dwa lata później, tj. 9 kwietnia 1682 roku stanął na plaży Zatoki Meksykańskiej i proklamował państwo Luizjany, które obejmowało tereny od rzeki Ohio wzdłuż Mississippi, aż do Zatoki Meksykańskiej jako własność Francji. Na przestrzeni dwóch następnych burzliwych wieków, które pełne były walk i transakcji handlowych, tereny wokół wodospadów bez przerwy przechodziły z rąk do rąk francuskich, angielskich czy amerykańskich oddziałów wojskowych. O tym, że zostały one podstępnie odebrane prawowitym właścicielom - czerwonoskórym Irokezom – historia zawzięcie milczy.
Geograficznie rzecz biorąc wodospady Niagara dzielą się niejako na kilka części: amerykański i kanadyjski wodospad, Goat Island (Kozia Wyspa), Luna Bath i Three Sisters Islands, Cave of the Winds, The Whirlpool, Niagara Glen, Devil’s Hole, Power Vista, Art Park i Forty.
Goat Island, lub czasami zwana Iris Island, położona tuż przy krawędzi wodospadów rozwidla je na dwie części: amerykańską i kanadyjską. Jej nazwa powstała w XVIII wieku dzięki niejakiemu Johnowi Stedmanowi, który pewnego razu, ponoć dla ochrony przed wilkami, przeprawił nią na tratwie duże stado swoich kóz przebywając tam z nimi prawie 4 lata. Goat Island otacza 5 mniejszych wysepek. Jedna z nich Bath Island, lub inaczej Green Island o obszarze 1 akra położona jest około 900 metrów od urwiska skalnego wodospadu. Na niej właśnie w 1821 roku Samuel Hooker zbudował pierwszą publiczną łaźnię z gorąca i zimną – jak reklamował – najczystszą wodą z jeziora Erie.
Luna Island (Księżycowa Wyspa) jest wąziutkim tworem skalnym, który tuż przy samym progu amerykańskiego wodospadu rozdziela go na tzw. Amerykańską Kaskadę i Welon Panny Młodej.
Cave of the Winds (Jaskinia Wiatrów) wyżłobiona przez erozję pod częścią amerykańskiego wodospadu „Welon Panny Młodej”, była świętym miejscem Indian i według ich wierzeń domem boga rzeki – Hinum. Jej nazwa pochodzi od silnych wiatrów wiejących w niej i poza nią na skutek m.in. spadających tuż obok kaskad wody. Dzisiaj trasa pod wodospad w pobliżu „Jaskini Wiatrów” prowadzi krętymi, drewnianymi i mokrymi od wody schodami, przytulonymi do skalnej ściany urwiska, gdzie ubranym w specjalne nieprzemakalne kombinezony można piąć się w górę, to znów schodzić w dół niemalże do dna kanionu i z dreszczykiem emocji oglądać niejako od tyłu spadającą ścianę wody.
Cdn.
Zarówno wodospady Niagara jak i wiele innych ciekawych miejsc w USA zobaczyć można korzystając z usług biura podróży Tramp Travel w Chicago, które już od 1988 roku organizuje autokarowe wycieczki po całym kraju.
Marek Brzeziński
Tramp Travel
Tel. 414-207-3800
www.tramptravelusa.com
