Dzień Kobiet już się odbył, już były kwiatki i życzenia, nawet prezenty i uroczyste kolacje, albo przyjacielskie poklepanie po ramieniu…
Świętowanie za nami, pora wrócić do rzeczywistości.
A ta przeraża.
Właśnie w tych dniach znowu rozgorzał spór o to, czy mówienie o seksualnych napaściach na nieletnich, na dzieci, to jest polityczna akcja wymierzona w kościół, wiarę, religię, a teraz - w Jana Pawła II?
I nic więcej? Ktoś kiedyś wspominał o uroczym ciumkaniu, inny o wrednych dzieciach sprowadzających księży na złą drogę. Jakoś nie słychać w tej wrzawie troski o ofiary, o dzieci!!! Matka nie wierzyła, biskup nie wierzył, nikt nie wierzył! Teraz wreszcie ktoś wierzy, ktoś wysłuchuje, to się mówi - przypomniało ci się? Kasa ci się marzy?
Tak samo z kobietami: 20 lat temu ktoś ją zgwałcił, to sobie w końcu przypomniała? Teraz ją zabolało???
Fundacja STER podaje, że w Polsce przemocy seksualnej doświadcza niemal 90 procent kobiet, Polek, które ukończyły 15-ty rok życia. Niemal wszystkie! Teraz, w tych dniach i tygodniach, nie 20 lat temu.
Specjaliści ciągle w Polsce zgłaszają niebywały problem - brakuje fachowców, brakuje procedur, jak postępować z ofiarami przemocy seksualnej. Więc kobiety raczej nie zgłaszają gwałtu (nawet do 30% nie zgłasza), raczej pójdą do lekarza niż na policję.
Polska podpisała międzynarodowe umowy mówiące o walce z przemocą domową i z przemocą wobec kobiet. To nie tylko przemoc na tle seksualnym. Ale! Ale może się wycofa, bo nasi specjaliści od prawa mają wątpliwości, mają problemy z definicjami. Zastanawiają się, jak to ująć, bo przecież przemoc ma swoje źródła (ich zdaniem) nie w płci, a w alkoholizmie i narkomanii. Jakby zgwałconej kobiecie robiło to jakąś różnice, czy skrzywdził ją rozbawiony wujek, czy sąsiad alkoholik! A pobił ją mąż albo krewka teściowa.
Jak się poczyta jeszcze więcej, popatrzy na statystyki, to naprawę można się tego świata, który sami sobie tworzymy, przestraszyć.
12 procent kobiet było w 2019 roku bitych przez mężów, partnerów, aha tych samych, co to dopiero maszerowali z kwiatkami na 8 marca. Pandemia jeszcze to pogorszyła. Biuro Informacji Publicznej podało w 2019 roku, że w Polsce było 227 tysięcy maltretowanych kobiet, 39 tysięcy mężczyzn i 63 tysiące dzieci. To wszystko ofiary przemocy domowej. Sprawcami są głównie mężczyźni, 16 647, a kobiety dopuściły się tych czynów w 606 przypadkach. To są dane o sprawach, w których doszło do zatrzymania napastnika. Ile przypadków pozostało niezgłoszonych, a sprawców nie zatrzymano, nikt tego wiedzieć nie może. I proszę uważać: tygodniowo 3 kobiety, Polki, matki Polki, córki Polki, ktoś morduje. Trzy co tydzień. W Unii Europejskiej 50!
Przemoc występuje oczywiście nie tylko w Polsce, nie tylko w Unii i - no właśnie, dlaczego?
Czy nie czas zastanowić się, dlaczego rzucamy się z pięściami, nożami, albo pistoletami. Dlaczego? Pamiętamy taką świetną akcję propagandową w Polsce: “Bo zupa była za słona”. To hasło oddawało banalność pretekstu, który wystarczył, by mąż rzucił się do bicia żony, maltretowania.
Co się dzieje z ludźmi, z mężczyznami przeważnie, że dopuszczają się takich niegodnych czynów, że biją, wyzywają, poniżają i poniewierają? Co im to daje, jakie dziury wypełnia w ich chorych duszach. Kiedyś rozmawiałam z mężczyznami dopuszczającymi się fizycznej przemocy. I usłyszałam: ja wiem, że to jest złe, ja nie chcę tego robić, ale ja nie wiem, co i jak, jak inaczej…
Czy to wystarczy. Czy to już, czy to zwalnia od odpowiedzialności. NIE! Tak samo, jak nie można wybaczyć matce, która każe się zamknąć zgwałconej przez własnego ojca córce, bo przecież - co ludzie powiedzą?! Albo zamilknąć synowej, którą synalek regularnie bije, bo przecież ma wszystko! Dom, ogród i nawet samochód, a chłop musi czuć, że on tu rządzi. Czy ci ludzi kiedyś zrozumieją, że życie może wyglądać inaczej?
Idalia Błaszczyk
