Środa to dzień 183. urodzin Wietrznego Miasta. Aby uczcić ten dzień, Muzeum Historii organizuje bezpłatne wydarzenie, które podkreśla bogate dziedzictwo miasta, oferując rodzinne zabawy, występy i specjalne prezenty urodzinowe.
Uroczystość rozpoczyna się o godz. 4 po południu i będzie trwać do 8 wieczorem w Chicago History Museum położonym przy 1601 Clark Str. Urodzinowy tort zostanie pokrojony o godzinie 7 wieczorem.
Więcej informacji na stronie: https://www.chicagohistory.org/
Przypomnijmy, że historykom wiele problemów sprawiała sama nazwa Chicago. Wersji jest wiele i żadna z nich nie jest uznawana za oficjalną. Najczęściej powtarzana mówi, że nazwa „Chicago” zaadoptowana została od Indian, którzy określali tym słowem pola lokalnej odmiany cebuli porastającej brzeg pobliskiej rzeki, a raczej zapach, który one wydzielały. Jednak dłuższa wymowa samogłoski „a” w środku wskazuje na wpływy francuskie w naszym regionie.
Od razu też należy wyjaśnić pochodzenie obiegowej nazwy „Wietrzne Miasto”. Nie chodzi wcale o siłę wiatru. Chodzi o lobbystów i polityków. Ci pierwsi próbując ściągnąć tu na przełomie XIX i XX wieku wielkie imprezy, wystawy i ekspozycje „rozdmuchali” ówczesne możliwości i warunki Chicago do niebotycznych rozmiarów. Natomiast nasi lokalni politycy już od bardzo wielu lat mają opinię rzucających słowa na wiatr, czyli nie dotrzymują składanych obietnic. Stąd Wietrzne Miasto.
Oprócz tego Chicago zyskało sobie w późniejszych latach przydomek „miasta rzeźników” ponieważ było domem dla wielu sławnych gangsterów, z których wielu znanych jest na całym świecie.
Pierwszym osadnikiem był Jean Baptiste Point DuSable, prawdopodobnie urodzony na Haiti, który zbudował tu chatę w 1784 roku. Sprzedał ją później Johnowi Kinzie i przeniósł się do Missouri. Kinzie żył ze sprzedaży różnych towarów żołnierzom w niedalekim forcie Dearborn.
Miejsce podobało się wielu osobom, zwłaszcza podróżnikom i handlarzom, ponieważ rzeka Chicago była łatwym połączeniem jeziora Michigan z rzekami Des Plaines i Illinois.
Prawa miejskie Chicago uzyskało 4 marca 1837 roku. Liczyło sobie wówczas 4170 mieszkańców, którzy mieli do swej dyspozycji 45 sklepów z żywnością, 5 z narzędziami i wyrobami metalowymi, 10 tawern i 19 prawników.
JM
