Rafinerie zrzucają ogromne ilości toksycznych chemikaliów i metali ciężkich do Wielkich Jezior i rzek w całym kraju przy niewielkim, jeśli w ogóle, nadzorze ze strony rządowych organów regulacyjnych. Najnowsza analiza wykazała, że najwięksi truciciele znajdują się w rejonie Chicago.
Tylko w 2021 roku 81 rafinerii w Stanach Zjednoczonych, które przetwarzają odpady na miejscu, uwolniło 1.6 miliarda funtów chlorków, siarczanów i innych rozpuszczonych substancji stałych szkodliwych dla ryb i innych organizmów wodnych, jak ustaliła organizacja non-profit Environmental Integrity Project w swoim przeglądzie danych federalnych.
Rafinerie łącznie wypuściły również 60,000 funtów selenu, pierwiastka, który może powodować mutacje ryb, oraz 15.7 miliona funtów azotu, który przyczynia się do zakwitów glonów i martwych stref na ważnych łowiskach, takich jak Wielkie Jeziora, Zatoka Chesapeake i Zatoka Meksyk.
Większość rafinerii znajduje się w społecznościach o niskich dochodach, głównie czarnych i latynoskich, które są narażone na nieproporcjonalne zagrożenie dla zdrowia wynikające z zanieczyszczeń przemysłowych.
Przestarzałe normy
Niektóre zanieczyszczenia rafineryjne są legalne, ponieważ urzędnicy federalni i stanowi nie zdołali ich ograniczyć, pomimo wymagań ustawy o czystej wodzie z 1972 r., nakazującej przegląd norm dla różnych chemikaliów i metali co najmniej raz na pięć lat w oparciu o najnowsze osiągnięcia naukowe i ulepszenia w technologii uzdatniania wody.
„Rafinerie mogą wyglądać, jakby przestrzegały prawa, ale standardy mają dziesiątki lat i naprawdę nie wymagają od nich zbyt wiele” – powiedział Eric Schaeffer, dyrektor wykonawczy grupy i były szef organów ścigania agencji U.S. Environmental Protection.
Trzy rafinerie z okolic Chicago — BP Whiting w stanie Indiana, ExxonMobil Joliet i Citgo w Lemont — stanowią przykład konsekwencji zbyt łagodnych przepisów i słabego egzekwowania prawa, powiedział Schaeffer.
Nie ponoszą odpowiedzialności
Nawet gdy obowiązują limity, firmy naftowe często płacą minimalne kary za naruszenie prawa. Niektórzy w ogóle nie są karani.
Rafineria Joliet, położona nad rzeką Des Plaines na południowy zachód od miasta, przekroczyła dozwolony poziom zanieczyszczenia 40 razy w latach 2019-2021, wynika z danych federalnych. Ani urzędnicy federalni, ani stanowi nie pozwali ExxonMobil ani nie ukarali grzywną firmy za powtarzające się wykroczenia.
Tylko trzy inne rafinerie wypuściły więcej selenu niż BP Whiting, położone na południowo-zachodnim brzegu jeziora Michigan, około 8 mil od jednego z ujęć wody w Chicago. Małe dawki pierwiastka są zdrowe, ale wyższe poziomy mogą powodować wypadanie włosów i paznokci, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, zawroty głowy i drgawki.
Analiza wykazała, że Citgo Lemont i ExxonMobil Joliet zajęły odpowiednio piąte i dziewiąte miejsce pod względem zanieczyszczenia selenem.
Publiczna plaża w pobliżu rafinerii Whiting jest popularnym miejscem dla surferów przyciąganych przez duże fale. Mitch McNeil, przewodniczący lokalnego oddziału Surfrider, organizacji non-profit, powiedział, że on i inni surferzy cierpieli na infekcje oczu, uszu i dróg moczowych oraz choroby żołądkowo-jelitowe po kąpieli w ciemnobrązowej wodzie, która pachnie na przemian metalem, ściekami, ropą naftową i pełną popielniczką.
„Ludzie zawsze pytają nas, dlaczego wciąż surfujemy w brudnej wodzie” – powiedział McNeil. „Naszą odpowiedzią jest to, że my w niej pływamy, ale wy pijecie tę wodę, więc powinniście być tak samo zaniepokojeni, jak my".
Brak odpowiedzialności
Wypowiadając się w imieniu całego przemysłu naftowego, American Petroleum Institute nie odpowiedziało bezpośrednio na pytania dotyczące braku norm dla selenu i innych zanieczyszczeń.
„Nasza branża poważnie traktuje swoje zobowiązanie do ochrony wód naszego kraju i przestrzega surowych wymogów lokalnych, stanowych i federalnych, aby zapewnić, że woda jest odpowiednio uzdatniana i testowana przed opuszczeniem obiektu” - powiedział Will Hupman, wiceprezes grupy handlowej.
Jednak Schaeffer, były szef organów ścigania w EPA, zauważył, że federalne normy dotyczące zanieczyszczeń dla rafinerii i kilku innych sektorów przemysłu nie zostały zaktualizowane od czasu prezydentury Ronalda Reagana w latach 80.
Sędziowie federalni zwracają na to uwagę. Nazywanie istniejących norm nieaktualnymi jest „miłosiernym niedopowiedzeniem”, jak stwierdził federalny sąd apelacyjny po tym, jak EPA w 2019 r. zaktualizowała swoje limity zanieczyszczenia wody z elektrowni węglowych z 1982 r.
Grupy środowiskowe zapytały w 2021 r., dlaczego agencja tak bardzo pozostaje w tyle w wypełnianiu swoich zobowiązań prawnych wynikających z ustawy o czystej wodzie.
Rzecznik EPA powiedział, że agencja jest świadoma nowej analizy zanieczyszczeń „i dokona przeglądu i odpowiednio zareaguje”.
Większość najbardziej zanieczyszczających rafinerie znajduje się w Kalifornii lub wzdłuż Zatoki Meksykańskiej w Teksasie i Luizjanie. W pierwszej dziesiątce znajduje się również rafineria Phillips 66 na rzece Mississippi w Wood River, małym, silnie uprzemysłowionym miasteczku w stanie Illinois położonym powyżej St. Louis.
Rafineria Wood River uwolniła więcej niklu szkodliwego dla ryb niż jakikolwiek inny obiekt poddany przeglądowi. Znalazła się również w pierwszej dziesiątce pod względem zrzutów selenu, azotu i całkowitej zawartości rozpuszczonych substancji stałych.
Dla ludzi, którzy mieszkają w pobliżu rafinerii, nowy raport odzwierciedla to, co widzą, wąchają i czym oddychają – oraz co spożywają, jedząc lokalnie złowione ryby.
John Beard, były pracownik rafinerii, który kieruje Port Arthur Community Action Network w Teksasie, powiedział, że społeczności takie jak jego polegają na EPA w egzekwowaniu przepisów dotyczących powietrza i wody, ponieważ nie stać ich na walkę o czystsze środowisko.
„Wiele osób mówi, że potrzebujemy miejsc pracy i potrzebujemy wszystkich tych produktów, które firmy naftowe produkują” – dodał Beard. "To prawda. Ale nie potrzebujemy zanieczyszczeń, które się z tym wiążą, a oni mogą zrobić to lepiej”.
jm
