Przewodniczący stanowej Izby Reprezentantów, Michael Madigan pierwszy raz na szefa partii demokratycznej w Illinois został wybrany w 1998 roku. Dwadzieścia lat później, 76-letni Madigan rozpoczyna 6. kadencję na tym stanowisku.
"Demokraci są zjednoczeni" - powiedział Madigan w poniedziałek po prawie jednogłośnym wyborze go w głosowaniu członków stanowego centralnego komitetu partii demokratycznej w Springfield. "Jesteśmy zjednoczeni przeciwko (gubernatorowi Bruce’owi) Raunerowi, jesteśmy zjednoczeni przeciwko (prezydentowi Donaldowi) Trumpowi. Republikanie są podzieleni z powodu Raunera” - dodał.
Jeden z najbardziej wpływowych demokratów w Illinois nie cieszy się popularnością w Illinois. Z sondażu Public Affairs Institute Paula Simona z marca wynika, że jego działania akceptowało 21 procent respondentów, co oznacza, że ma w naszym stanie mniejsze poparcie niż Rauner i Trump (w tym samym sondażu).
Republikański gubernator od objęcia stanowiska przedstawia Madigana jako "skorumpowanego przywódcę”. Przewodniczącego Izby Reprezentantów krytykują też członkowie jego własnej partii, szczególnie za sprawę molestowania seksualnego byłej pracownicy jego kampanii. Alainie Hampton oskarżyła o to jednego z głównych doradców Madigana, Kevina Quinna. Kobieta złożyła pozew przeciwko komitetom wyborczym Madigana.
Mike Madigan w sierpniu ub. roku stał się najdłużej sprawującym urząd przewodniczący stanowej Izby Reprezentantów w historii Stanów Zjednoczonych. Pierwszy raz wybrany w 1983 roku, pobił rekord należący do byłego przewodniczącego z Karoliny Południowej, Solomona Blatta, który wynosił 11,893 dni.
Już dawno pobił stanowy rekord należący do republikanina, Davida Shanahana, który przewodniczył Izbie przez 11 lat. Madigan stanowisko przewodniczącego stanowej Izby Reprezentantów stracił w latach 1995-1996, kiedy kontrolę nad Izbą Reprezentantów przejęli republikanie. Po kolejnych wyborach Madigan powrócił na urząd.
Przez ponad trzy dekady w Springfield Madigan stał się jednym z najbardziej wpływowych demokratów w Illinois. “Chicago Magazine” ogłosił niegdyś Madigana “prawdziwym gubernatorem Illinois” - “the Velvet Hammer-a.k.a the Real Governor of Illinois.
Po przejęciu władzy w stanie przez republikanina Bruce'a Raunera, Madigan przeszedł do opozycji. Obie strony przez dwa lata nie były w stanie osiągnąć porozumienia ws. budżetów, obwiniając się brakiem dobrej woli do negocjacji, które do tej pory kończyły się impasem.
Michael J. Madigan pochodzi z Chicago i prawie całe życie związany jest z rodzinnym miastem. Naukę pobierał na University of Norte Dame, a potem na wydziale prawa uniwersytetu Loyola.
Prawdziwą karierę zawodową rozpoczął od założenia firmy prawniczej Madigan & Getzendanner. Media rozpisywały się w ostatnich latach, że Madigan wykorzystywał swoją pozycję w stanowej legislaturze dla własnych korzyści i jego znajomych.
Po raz pierwszy do stanowego Kongresu Michael Madigan został wybrany w 1972 roku, kiedy wystartował jako kandydat z 22. okręgu położonego na południowym-zachodzie Chicago. Przez wiele lat był przewodniczącym partii demokratycznej w 13. okręgu wyborczym.
Warto wspomnieć, że Michael Madigan jako jeden z nielicznych polityków w Illinois otrzymał rekordowe finansowe wsparcie od związków zawodowych.
Najwięcej pieniędzy przekazały na jego kampanię trzy związki zawodowe i komitety akcji politycznych: Chicago Regional Council of Carpenters PAC, Laborers' Political League Education Fund i Illiois Federation of Teachers COPE.
Jego córka, Lisa Madigan, od 2002 roku zajmuje stanowisko prokuratora generalnego stanu Illinois, jednak zdecydowała, że nie będzie ubiegać się o kolejną kadencję.
JT
