W związku z trwającym kryzysem zdrowia psychicznego, krajowy panel ekspertów ds. służby zdrowia zaleca, aby wszystkie dzieci były badane pod kątem stanów lękowych już od 8. roku życia.
Według Centers for Disease Control and Prevention stany lękowe (anxiety) są jednymi z najczęściej diagnozowanych zaburzeń psychicznych u dzieci. Szacuje się, że w latach 2016-2019 w Stanach Zjednoczonych zdiagnozowano je u około 5.8 miliona dzieci w wieku od 3 do 17 lat, co stanowi prawie 10% wszystkich dzieci w USA.
„Wiemy, że wczesna interwencja i wczesne leczenie to najlepsza szansa, aby dziecko mogło dalej odnosić sukcesy w życiu i w szkole” – powiedział Tali Raviv, zastępca dyrektora w Centre for Childhood Resilience w Lurie Children's Hospital.
Według Dawn Livorsi, terapeutki z Instytutu Rodziny na Northwestern University, lęk u dzieci może objawiać się fizycznymi dolegliwościami, takimi jak bóle brzucha, lub zachowaniami, takimi jak unikanie i nadmierna drażliwość.
„To będzie wyglądać inaczej w zależności od etapów rozwoju i cech osobistych dziecka” – powiedziała.
Według Raviva, czynniki przyczyniające się do zwiększonego lęku u dzieci mogą obejmować historię rodzinną i trudności doświadczane w okresie dzieciństwa, takie jak trauma, ubóstwo, narażenie na przemoc i zakłócenia w opiece. Młodzież doświadczająca dyskryminacji, imigranci i uchodźcy, przedstawiciele społeczności LGBTQ+ również mogą być bardziej narażeni na doświadczanie stanów lękowych.
Problemy ze zdrowiem psychicznym dzieci to problem, który tylko zaostrzyła pandemia COVID-19.
Raviv wyjaśnia, iż bardzo ważne jest, aby tego typu problemy psychiczne u dzieci zdiagnozować jak najwcześniej, ponieważ istnieją skuteczne metody leczenia, takie jak terapia poznawczo-behawioralna, a w cięższych przypadkach leczenie farmakologiczne.
„W przypadku niektórych młodych ludzi, stany lękowe, które nie są odpowiednio leczone, utrzymają się w późniejszym życiu i nigdy z nich nie wyrosną” – powiedział Raviv. „Jeśli zaczynają wpływać na ich zdolność do wykonywania typowych czynności: chodzenia do szkoły, odwiedzania znajomych, interakcji towarzyskich lub po prostu powoduje u nich wiele niepokoju… problem może narastać; może również prowadzić do wtórnej depresji”.
Kilka rad dla rodziców i opiekunów: „Rozmawiaj ze swoimi dziećmi, pamiętaj, że nie każda komunikacja jest werbalna” – powiedziała Livorsi. „Twoje dziecko komunikuje się, niezależnie od tego, czy mówi do ciebie werbalnie, czy nie, więc spójrz na jego zachowanie”.
jm
