Wydatki na programy ubezpieczeń zdrowotnych dla nieudokumentowanych imigrantów w Illinois znacznie przekroczyły pierwotne prognozy, osiągając w ciągu ostatnich pięciu lat kwotę 1,6 miliarda dolarów. Jak wynika z najnowszego raportu opublikowanego przez biuro audytora generalnego Franka Mautino, liczba osób zapisanych do programów niemal się podwoiła w stosunku do pierwotnych szacunków, a wśród beneficjentów znaleźli się również tacy, którzy nie powinni być w ogóle do programu zakwalifikowani.
Programy Health Benefits for Immigrant Seniors (HBIS) oraz Health Benefits for Immigrant Adults (HBIA) zostały uruchomione w 2020 roku z inicjatywy gubernatora Illinois. Miały zapewnić dostęp do ubezpieczenia zdrowotnego osobom przebywającym w USA bez dokumentów, które nie mogły pozwolić sobie na prywatne ubezpieczenie i nie kwalifikowały się do rządowych programów takich jak Medicaid. Jednak rzeczywiste wydatki związane z programami znacznie przekroczyły początkowe założenia.
Według audytu, liczba osób zapisanych do HBIS w roku budżetowym 2023 miała wynosić 6 700, ale ostatecznie przekroczyła 15 800. W rezultacie koszty programu w latach budżetowych 2021-2023 wzrosły o 84% ponad prognozy, sięgając 412,3 miliona dolarów. Podobnie było z HBIA, gdzie liczba zapisanych w grupie wiekowej 42-54 lata zamiast szacowanych 18 800 osób wzrosła do niemal 37 000. To podniosło koszty programu o 286% do 262,2 miliona dolarów. Natomiast w grupie wiekowej 55-64 lata liczba uczestników zamiast przewidywanych 8 000 przekroczyła 17 000, a koszty wzrosły o 282% do 223,1 miliona dolarów.
Błędy w kwalifikacjach i fałszywe dane
Audyt ujawnił, że nie wszyscy uczestnicy programów spełniali wymagania kwalifikacyjne. W szczególności wykryto 6 098 osób oznaczonych jako "nieudokumentowane", które jednak posiadały numery Social Security. Spośród przeanalizowanej próbki 94 przypadków, aż 19 osób powinno było być zakwalifikowane jako legalnie przebywające w kraju lub posiadające status stałego rezydenta. To istotna kwestia, ponieważ stali rezydenci po pięciu latach pobytu w USA kwalifikują się do standardowego programu Medicaid, który jest współfinansowany przez rząd federalny.
Dodatkowo, audyt wykazał, że 394 osoby były zapisane do HBIS lub HBIA mimo spełnienia warunków do korzystania z Medicaid. Inne błędy obejmowały przypadki osób niespełniających wymagań wiekowych lub podających nieprawidłowe daty urodzenia.
Największe koszty w ramach HBIS i HBIA w latach 2021-2023 generowały usługi ambulatoryjne, hospitalizacje oraz wydatki na leki.
Cięcia w budżecie i reakcje polityków
Audyt ujrzał światło dzienne w zaledwie tydzień po ogłoszeniu nowego budżetu stanowego przez gubernatora Pritzkera, który zakłada całkowite wycofanie finansowania programu HBIA, co ma pomóc załatać deficyt budżetowy Illinois. Program HBIS ma natomiast zostać utrzymany.
Na konferencji prasowej J.B. Pritzker zaznaczył, że część błędów kwalifikacyjnych może wynikać ze zmian w statusie imigracyjnym uczestników w trakcie trwania programu. "Zakładasz, że osoby te powinny były przejść do innych programów, ale może nie wiedziały, że powinny lub mogły to zrobić. To zdarza się również w Medicaid" - powiedział gubernator.
Nieco później senatorowie republikańscy ostro skrytykowali Pritzkera, zarzucając mu niegospodarność w wydatkowaniu pieniędzy podatników. "Ten program kosztował mieszkańców Illinois setki milionów dolarów, które nigdy nie powinny zostać wydane na osoby niekwalifikujące się do tej pomocy" - powiedział senator stanowy John Curran. „Ten audyt pokazuje, że potrzebujemy przejrzystości”.
Curran opowiedział się za ustawą senacką, która zakłada przeprowadzenie audytu wszystkich wydatków na programy zdrowotne dla imigrantów.
Biuro audytora generalnego zaleciło Departamentowi Opieki Zdrowotnej i Usług Społecznych Illinois (Department of Healthcare & Family Services) dokonanie przeglądu danych dotyczących kwalifikacji uczestników oraz współpracę z Departamentem Usług Społecznych (Department of Human Services) w celu eliminacji podwójnych wpisów.
Wnioski płynące z raportu wskazują na potrzebę lepszej kontroli nad wydatkami publicznymi i systematycznego weryfikowania uprawnień beneficjentów, aby uniknąć dalszych nadużyć oraz ograniczyć nadmierne obciążenie budżetowe stanu.
rj
