Na całym świecie około 1 na 4 osoby dorosłe twierdzi, że czuje się samotna. Konsekwencje długotrwałej izolacji społecznej mogą być tragiczne – począwszy od zwiększonego ryzyka zawału serca po demencję i przedwczesną śmierć.
Ale samotność nie jest niczym nowym ani rzadkim. Najważniejsze jest to, jak ludzie reagują na te uczucia, gdy się pojawiają.
„Tak jak pragnienie jest sygnałem, że potrzebujesz nawodnienia, tak samotność jest sygnałem, że potrzebujesz kontaktu międzyludzkiego” – mówi dr Jeremy Nobel, lekarz podstawowej opieki zdrowotnej i autor nowej książki „Projekt UnLonely”, która zawiera plan nawiązywania kontaktów za pomocą ekspresji twórcza jako środka komunikacji.
Wiele czynników może zwiększać podatność na samotność, na przykład przeżyta trauma, choroba lub przynależność do grupy marginalizowanej. Skłonność do indywidualizmu i niezależności może również odgrywać pewną rolę. Nastawienie polegające na podnoszeniu się o własnych siłach i walce o własną autonomię „jest częścią amerykańskiej psychiki” – mówi Nobel.
Oczywiście można być zarówno niezależnym, jak i powiązanym społecznie, ale w ostatnich dziesięcioleciach, gdy zmieniły się normy społeczne, istnieją równoważące siły, które mogą sprawić, że niektórzy ludzie będą bardziej podatni na samotność.
„Sto lat temu twoja tożsamość była prawie w pełni zdefiniowana przez płeć, religię i status” – mówi Nobel, dodając, że nie było zbyt wiele możliwości jej zmiany. Teraz ludzie mają większą swobodę w wyznaczaniu własnego kursu i tworzeniu własnej tożsamości. „To zarówno zestaw możliwości, jak i zestaw wyzwań” – mówi – „ponieważ proces ustalania, kim jesteś i gdzie pasujesz, może być trudny i dezorientujący”.
Project UnLonely współpracuje teraz z organizacjami społecznymi w celu opracowania programów ekspresji twórczej, które mogą obejmować muzykę, malarstwo, rysunek i nie tylko. Nobel twierdzi, że możliwości są nieograniczone. „Sztuka kulinarna to wielka dziedzina” – mówi. Nawet ogrodnictwo jest formą ekspresji artystycznej. „Mój przyjaciel nazywa to najwolniejszą formą sztuki performance na świecie”.
Badania pokazują, że tworzenie dzieł sztuki, a nawet oglądanie prac innych osób, zmniejsza poziom hormonu stresu, kortyzolu. Zwiększa także poziom hormonów dobrego samopoczucia, w tym dopaminy, endorfin i oksytocyny. „Zatem sztuka relaksuje i wprawia w dobry nastrój” – wyjaśnia Nobel, co może pomóc stworzyć atmosferę zachęcającą do nawiązania kontaktu. Jednym z celów projektu UnLonely jest zachęcenie ludzi do samodzielnego rozpoczęcia działalności. Oto kilka wskazówek, jak zacząć.
1. Bądź ciekawy
Łatwiej jest nawiązywać kontakt z ludźmi, jeśli macie wspólne zainteresowania i doświadczenia, więc zacznij zwracać uwagę na to, o czym myślisz, co cię interesuje i motywuje. Nobel twierdzi, że poznanie siebie może być pierwszym krokiem do nawiązania więzi z innymi. „Myślę, że najlepiej jest nawiązać autentyczny kontakt z innymi ludźmi – a być może tylko wtedy – jeśli masz autentyczny kontakt ze sobą”. Jeśli wiesz, co jest dla ciebie ważne lub interesujące, możesz znaleźć zajęcia, które połączą cię z ludźmi o podobnych zainteresowaniach.
2. Stwórz coś
„Kiedy mówimy: zrób coś, ludzie natychmiast mówią: «No cóż, nie jestem Picassem. Nie wiem, jak namalować fantazyjny obraz»” – mówi Nobel. I oczywiście, że nie! Ale możliwości twórczej ekspresji są nieograniczone. „Narysuj bazgroły lub zacznij tańczyć” – sugeruje Nobel. Wskrześ przepis na ciasto swojej babci, załóż ogród ziołowy, spróbuj sztuki tekstylnej. „Zrób coś, co przełoży twoje myśli, uczucia i wizję na temat tego, kim jesteś i co jest dla ciebie ważne, w namacalny artefakt, który następnie będzie mógł przekazać te myśli i uczucia innym” – mówi.
3. Podejmij ryzyko, rozmawiając
„Opowiedz coś o sobie” – radzi Nobel. „To nie musi być największy i najciemniejszy sekret twojego życia, ale po prostu coś, co twoim zdaniem inni ludzie mogą uznać za interesujące, i zobacz, dokąd cię to zaprowadzi”. Nawet jeśli denerwujesz się, że zostaniesz źle odebrany, wyjście ze swojej strefy komfortu wymaga odrobiny ryzyka i jest pierwszym krokiem do autentycznej więzi. Jeśli coś zrobiłeś – może to być katalizatorem do podzielenia się tym z innymi. Samo wyjaśnienie tego, co zrobiłeś, może ułatwić otwarcie się na temat tego, kim jesteś.
4. Znajdź grupę odpowiadającą twoim zainteresowaniom
Niezależnie od tego, czy jest to wolontariat w sprawie, w którą wierzysz, czy gra we frisbee lub scrabble, spróbuj znaleźć innych, którzy podzielają podobne zainteresowania. Dzięki temu możesz odkryć coś nowego. W swojej książce Nobel opisuje grupę internetową, która ma dziwaczne wspólne zainteresowania: fascynację niedźwiedziami brunatnymi na Alasce, co doprowadziła do zorganizowania Tygodnia Grubych Niedźwiedzi.
„Dziel się swoimi przemyśleniami i uczuciami w kreatywny sposób z innymi osobami, które mają takie zainteresowania” – radzi. I, miejmy nadzieję, w tych interakcjach możesz zacząć odkrywać siebie i dzielić się wyjątkowymi rzeczami, które są dla ciebie ważne. „Następnie inni ludzie to dostrzegają, dzielą się swoją historią i czują się tak, jakby połączono obwód elektryczny” – mówi.
5. Inni też są samotni
Samotność może nakręcać spiralę. Jeśli nie zaradzi się samotności, ludzie mogą znaleźć się w świecie pełnym bólu. „Jeśli widzisz kogoś, kto doświadcza samotności, podejmij ryzyko zapytania go, jak się czuje” – radzi Nobel. Bądź miły. Bądź gotowy podzielić się czymś na temat własnych doświadczeń związanych z samotnością i podejmij to ryzyko. „Samotność innych ludzi sprawia, że my też jesteśmy samotni” – mówi.
jm
