Niskooprocentowanej pożyczki w wysokości 336 milionów dolarów udzieli chicagowskiemu ratuszowi rząd ze środków federalnych. Pieniądze będą przeznaczone na wymianę ołowianych rur wodociągowych. Pozwolą na budowę 30,000 nowych przyłączy do domów jedno i wielorodzinnych. To mimo wszystko kropla w morzu potrzeb, bo tylko na terenie miasta do wymiany kwalifikuje się 400,000 jeszcze ołowianych rur wodociągowych.
Stary wróg
Prawo stanu Illinois, które weszło w życie w zeszłym roku nakazuje całkowite usunięcie ołowianych rur w przypadku ich pęknięcia, ponieważ prace na lub wokół tzw. ołowianej linii serwisowej mogą uwalniać cząsteczki, które zanieczyszczają wodę pitną. Dlatego w niektórych przypadkach takie przyłącza wymieniane są mimowolnie, jednak tego rodzaju naprawy zdarzają się stosunkowo rzadko. Miasto szacuje, że tylko ze względu na tego typu awarie może być wymienione około 5,000 przyłączy rocznie. Do 1986 roku domy jednorodzinne i małe budynki mieszkalne w Chicago musiały być podłączone do miejskiej sieci wodociągowej za pomocą ołowianych rur. Illinois ma więcej tak zwanych linii serwisowych wykonanych z toksycznego metalu niż jakikolwiek inny stan, Chicago ma więcej niż jakiekolwiek inne miasto. W sumie kompleksowa wymiana wszystkich ołowianych rur na terenie Chicago może kosztować od 9 do 10 miliardów dolarów.
Ołowiane rury to zagrożenie życia
Nawet niewielkie stężenie ołowiu w wodzie może trwale uszkodzić rozwijający się mózg dzieci i przyczynić się do chorób serca, nadciśnienia, niewydolności nerek i innych problemów zdrowotnych w dorosłym życiu. W związku z tym najbardziej narażone na jego działanie są małe dzieci.
"Woda to życie, a moja administracja jest zaangażowana w zapewnienie wszystkim mieszkańcom Chicago bezpiecznego i przystępnego cenowo dostępu do tego niezbędnego zasobu" - powiedział burmistrz Brandon Johnson. "Decyzja Agencji Ochrony Środowiska (EPA) jest ogromnym wsparciem dla tych wysiłków". Jeszcze za czasów burmistrz Lori Lightfoot został wprowadzony program wymiany ołowianych przyłączy w gospodarstwach domowych, w których dochód jest niższy niż 80 proc. średniej krajowej. Program okazał się jednak klapą, bo np. w latach 2021-2022 skorzystało z niego 280 rodzin. Stąd wielu ekologów pokrywa nadzieje w naprawach finansowanych z udzielonej pożyczki.
Dziennikarze sprawdzili stan wód
W 2022 roku dziennikarskie śledztwo dziennikarzy Chicago Tribune wykazało, że ponad 8 na 10 mieszkańców stanu Illinois żyje w miejscu, w którym przynajmniej w jednym z okolicznych domów stwierdzono obecność ołowiu w wodzie płynącej z kranu. W East Moline w powiecie Rock Island, w jednej z nieruchomości stwierdzono 3 000 ppb ołowiu w wodzie wodociągowej (ppb - parts per billion, czyli liczba części na miliard). Na przedmieściach Rockford w Loves Park także w mieszkalnym domu wykryto 2 700 ppb. Z kolei w jednej z próbek pobranej z sieci w rejonie Coal City stwierdzono 1 260 ppb toksycznego metalu. Zdecydowanie najpoważniejsze problemy związane ze zbyt wysokim stężeniem ołowiu dotyczą domów położonych w rejonie University Park na granicy powiatów Cook i Will. W prawie 60 proc. stanowych systemów wodociągowych znaleziono co najmniej jeden dom o poziomie ołowiu w wodzie wyższym niż 5 ppb – to limit dla wody butelkowanej określony przez Food and Drug Administration (FDA). Poziom 40 ppb lub więcej to próg, który Agencja Ochrony Środowiska Stanów Zjednoczonych ogłosiła kiedyś „bezpośrednim i znaczącym zagrożeniem dla kobiet w ciąży i małych dzieci”. Według wielu reguł i zaleceń, poziom 15 ppb jest często opisywany jako limit bezpieczeństwa dla domów jednorodzinnych – takiego poziomu trzymają się władze Chicago. Mimo wszystko niektóre stany, jak chociażby Michigan zaostrzyły te limity do 10 ppb, tłumacząc, że poziom 15 ppb jest zdecydowanie za wysoki i w dalszym ciągu naraża mieszkańców na utratę zdrowia i życia.
fk
