To było kolejne piekielne lato. Połączone skutki kryzysu klimatycznego spowodowanego przez człowieka i nadejście El Niño spowodowały gwałtowny wzrost temperatur, który sprawił, że ten rok był wręcz śmiertelny. Lipiec 2023 r. został uznany za najgorętszy miesiąc w historii. W niedawnym przemówieniu Sekretarz Generalny ONZ António Guterres złowieszczo określił ten rok jako początek „ery globalnego wrzenia”.
W zeszłym roku w Europie ponad 60 000 osób zmarło z powodu dolegliwości związanych z upałem, a niektóre kraje przyjęły system nazewnictwa fal upałów podobny do tego, który określa się w przypadku huraganów i tajfunów. Na przykład Włoskie Towarzystwo Meteorologiczne nazwało niedawną falę upałów „Cerberus” na cześć trójgłowego psa strzegącego bram piekielnych z „Piekła” Dantego.
Problemy są szczególnie dotkliwe w gęsto zaludnionych miastach, gdzie „efekt miejskiej wyspy ciepła” może tworzyć mikroklimat o około 18 stopni Fahrenheita cieplejszy niż w otaczających obszarach. Zjawisko to, udokumentowane po raz pierwszy w XIX wieku przez meteorologa-amatora z Londynu, występuje na obszarach o dużej koncentracji budynków betonowych pochłaniających ciepło, nawierzchni asfaltowych i niedoborze terenów zielonych.
Pomimo wiedzy o zagrożeniach związanych z globalnym ociepleniem od dziesięcioleci wiele miast okazuje się rażąco nieprzygotowanych. Wiele potencjalnych rozwiązań sugerowanych przez ekspertów opiera się na zasadach projektowania. Okazuje się, że jest kilka rozwiązań, które władze miasta mogą wprowadzić, aby walczyć z rosnącymi temperaturami.
Więcej zieleni
Zdrowy baldachim drzew jest jedną z najskuteczniejszych metod obrony przed efektem miejskiej wyspy ciepła. Według amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska, schronienie się pod drzewem może dawać uczucie chłodu, o 20 do 45 stopni Fahrenheita mniej w porównaniu ze staniem w bezpośrednim świetle słonecznym. Oprócz natychmiastowego oferowania c ienia, proces zwany „ewapotranspiracją”, podczas którego woda przedostaje się z roślin i gleby do atmosfery, pomaga również ochłodzić otaczające obszary nawet o 3 stopnie Fahrenheita.
Rozpylanie mgiełki wodnej
W chińskich miastach, w tym Wuhan i Chongqing, gdzie w zeszłym roku temperatury przekroczyły 113 stopni Fahrenheita, w centrach handlowych, parkach i na przystankach autobusowych można znaleźć wodne zraszacze. Zraszacze są czasami uzupełniane przez floty „armatek wodnych” – zasadniczo ciężarówek wyposażonych w wysokociśnieniowe zraszacze wody – które przemierzają duże miasta w Chinach od 2014 r. Chociaż zostały one początkowo wprowadzone w celu zwalczania zanieczyszczenia powietrza, ostatnie badania przeprowadzone na Uniwersytecie Narodowym w Seulu sugerują, że rozpylanie drobnych cząstek wody może obniżyć temperaturę otoczenia nawet o 7%, zwłaszcza jeśli rozpylacze są ustawione pod optymalnym kątem.
Tymczasem stolica Austrii, Wiedeń, wyznaczyła 22 obszary jako „cool straßen” („fajne ulice”), wyposażone w fontanny z wodą pitną, rozpylacze mgiełki wodnej i inteligentne systemy zraszaczy, które włączają się automatycznie, gdy temperatura wzrośnie powyżej 35 stopni Fahrenheita.
Rozciąganie markiz
Markiza to prosta i niedroga osłona przeciwdeszczowa, która wyszła z mody ze względu na zamiłowanie współczesnej architektury do eleganckich fasad. Jednak w miarę jak miasta desperacko szukają szybkich rozwiązań związanych z coraz dającymi się we znaki upałami, baldachimy mogą powrócić w wielkim stylu.
Hiszpańskie miasto Sewilla (czasami nazywane „piekarnikiem iberyjskim”) rozszerzyło niedawno swoją sieć dużych markiz płóciennych, aby chronić więcej przystanków, placów zabaw, szkół i szpitali.
W Tel Awiwie w Izraelu w dzielnicy biznesowej miasta zainstalowano serię zadaszeń wykonanych z LumiWeave, „inteligentnej” tkaniny z wbudowanymi panelami słonecznymi. Opracowane przez izraelską projektantkę produktów Anai Green markizy gromadzą w ciągu dnia energię słoneczną, która jest następnie wykorzystywana do zasilania świateł LED wplecionych w materiał.
Malowanie dachów i chodników na biało
Jak mogą poświadczyć mieszkańcy greckich wysp, malowanie dachów i budynków na biało jest łatwą i stosunkowo niedrogą obroną przed upalnym latem. Wykorzystując zjawisko zwane „efektem albedo”, konstrukcja z czystym białym dachem odbija około 85% bezpośredniego światła słonecznego w porównaniu do ciemnego dachu, który odbija tylko około 20%.
Zespół badawczy z Uniwersytetu Purdue w Indianie twierdzi, że opracował rodzaj „ultrabiałej” farby, która może odbijać 98% światła słonecznego i obniżać temperaturę powierzchni budynku w porównaniu z otoczeniem o prawie 20 stopni Fahrenheita w nocy (lub o 8 stopni stopni Fahrenheita podczas silnego nasłonecznienia).
W Los Angeles Bureau of Street Services malowało w ostatnich latach drogi odblaskową biało-szarą powłoką o nazwie CoolSeal. W 2019 r., po odnotowaniu efektu ochłodzenia o 10-15 stopni Fahrenheita na obszarach pilotażowych, ówczesny burmistrz Los Angeles Eric Garcetti ogłosił plan pokrycia 250 mil pasów drogowych materiałem chłodzącym do 2028 r. – inicjatywa ta ma kosztować miasto szacunkowo $40 000 za milę.
Ale biel nie jest jedynym pigmentem chłodzącym. Projekt pilotażowy realizowany w dzielnicy Pacoima w Los Angeles testuje skuteczność powłok ulicznych dostępnych w różnych kolorach. Według producenta, StreetBond, barwnik na bazie akrylu ma na celu zmniejszenie efektu miejskiej wyspy ciepła o co najmniej 10 stopni Fahrenheita.
Okazuje się jednak, że powłoki odbijające światło słoneczne niekoniecznie są dobrym rozwiązaniem. Badanie z 2020 r. opublikowane w czasopiśmie Environmental Research Letters rzuciło inne spojrzenie na tę strategię, sugerując, że chociaż odblaskowe chodniki rzeczywiście wpływają na niższą temperaturę powierzchni, ludzie w tych przestrzeniach mogą odczuwać większe ciepło, ponieważ w efekcie je absorbują. „Powłoki odbijające światło słoneczne nie są panaceum na problemy związane z ciepłem w miastach” – napisali autorzy, dodając, że miasta muszą rozważyć, kiedy i w jaki sposób ludzie korzystają z gruntów, aby zdecydować, który wskaźnik ciepła (temperatura powietrza, powierzchni lub promieniowania) powinien być traktowany priorytetowo”.
jm
